H «hot» εικόνα της αμερικανικής οικονομίας θέρμανε ακόμη περισσότερο το κλίμα στη Wall Street, ξεπερνώντας όλες τις αισιόδοξες εκτιμήσεις. H ιδιαίτερα σημαντική άνοδος κατά 2,1% τον μήνα Ιούνιο, που έδειξαν οι παραγγελίες των ακριβών διαρκών καταναλωτικών αγαθών στις ΗΠΑ, φωτίζει την ισχυρή ανάκαμψη που έχει δρομολογηθεί στις ΗΠΑ. Να σημειωθεί ότι τα χθεσινά στοιχεία φωτίζουν το γεγονός πως οι Αμερικανοί επιχειρηματίες δίδουν ήδη σημαντικές παραγγελίες, επιβεβαιώνοντας ότι η σημαντική κυκλική ανάκαμψη έχει πυροδοτηθεί. Τώρα, οι ελπίδες των Αμερικανών που μεταφράζονται σε έκδηλη αισιοδοξία για την πορεία της αμερικανικής οικονομίας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, κερδίζουν το στοίχημα.
Παράλληλα, η εμπιστοσύνη των Αμερικανών καταναλωτών ανακάμπτει με γρήγορους ρυθμούς. Τα στοιχεία εμπιστοσύνης καταναλωτών δείχνουν αλματώδη ανάκτηση της εμπιστοσύνης. Τα πραπάνω οικονομικά στοιχεία έδωσαν ώθηση στη Wall Street. O δείκτης Dow Jones των μετοχών των 30 blue chips των αμερικανικών πολυεθνικών βιομηχανικών και τραπεζικών κολοσσών, με το άνοιγμα εκτοξεύθηκε στις 9.159,00 μονάδες. H έντονη αγοραστική ζήτηση(!) για μετοχές διασκέδασε τις εντυπώσεις και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Τα χρηματιστήρια του Λονδίνου, του Παρισιού και της Φρανκφούρτης αντιμετώπισαν την πτώση καλύτερα!
Ευτυχώς, ενθαρρυνόμενη η Wall Street και από τη «ροζ» επιχειρηματική εικόνα, παρείχε μια «καυτή» δικαιολογία για τους επενδυτές να «εισβάλουν» στις μετοχές του δείκτη Dow Jones, καθώς πιστοποιείται η ελπιδοφόρα προοπτική της επιχειρηματικής Αμερικής. H Wall τώρα αισιοδοξεί για ταχύτατη ανάκαμψη και της επιχειρηματικής Αμερικής… .Ηδη, ο Nasdaq συνέχιζε το ράλι των προηγούμενων ημερών. Από την πλευρά τους οι πραγματικοί επενδυτές και οι γνώριμοι κερδοσκόποι αγόρασαν πυρετικά τα πρώην διάσημα high-tech «χαρτιά».
Β Δυστυχώς, επίσης, το ταξίδι από τον «εφιάλτη του deflation» για το Τόκιο, δεν έχει τέλος. H πτώση των τιμών καταναλωτή συνεχίστηκε -για 45ο μήνα- οξύνοντας τον εφιάλτη του defaltion. H επιδείνωση του deflatioανέπτυξε ταχύτητα το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους καταγράφοντας πτώση-ρεκόρ των τιμών 3,5%, επί ετησίας βάσεως. Οι άρρωστες τράπεζες δεν έχουν ξεφύγει από τον εφιαλτικό κίνδυνο των αλυσιδωτών εκρήξεων του deflatio(αποπληθωρισμού), που προκάλεσε τη βαθύτερη ύφεση των τελευταίων 25 ετών, η οποία έπληξε το (μόλις πριν από 12 χρόνια) βιομηχανικό «θαύμα» του κόσμου. Βεβαίως, το κοινωνικό στοιχείο είναι ουσιώδες καθώς οι πληγές από τη μάστιγα της ανεργίας και τον αποπληθωρισμό εξακολουθούν να ματώνουν.
Υστερα από 10 συνεχή μίζερα και θλιβερά χρόνια, η οικονομία της Ιαπωνίας παραμένει άρρωστη. Τι ειρωνεία… το όραμα μιας «νέας Ιαπωνίας» για τον Γιουνιχίρο Κοϊζούμι, που έγινε ο 11ος πρωθυπουργός της Ιαπωνίας από το 1989, απομακρύνεται. Ομως, ο 59χρονος πολιτικός τρίτης γενιάς, γνωστός περισσότερο για τη ρεφορμιστική ρητορική του, αντιμέτωπος με τους συνεχείς αποπληθωριστικούς και χρηματιστηρικούς σεισμούς που κλυδωνίζουν την οικονομία και ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας, θα έχει την Τετάρτη την τελευταία ευκαιρία… Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο που η αρίθμησή του ως 11ου πρωθυπουργού ξεκινά από το 1989, καθώς τα χρόνια που ακολούθησαν έσβησε η οικονομική ισχύς της Ιαπωνίας, όταν η «φούσκα» του χρηματιστηρίου και της αγοράς ακινήτων έσκασε, οδηγώντας στη χρεοκοπία επιχειρήσεις και τράπεζες.
Ο ένας μετά τον άλλο οι πρωθυπουργοί από το 1989, αποδείχθηκαν αδύναμοι(!) και ανίκανοι(;) να αντιμετωπίσουν με τα σωστά μέτρα την εξασθενημένη οικονομία, το καταρρέον Χρηματιστήριο και το ευάλωτο και καταχρεωμένο τραπεζικό σύστημα της Ιαπωνίας. Ωστόσο, εκτός από την οδυνηρή αποτυχία όλων των κυβερνήσεων, και η κεντρική τράπεζα της χώρας παρουσίασε ολέθριες αδυναμίες υπεράσπισης του άρρωστου τραπεζικού συστήματος. O βραχνάς που λέγεται «κρίση του τραπεζικού συστήματος» έχει παγιδέψει ολόκληρη τη χώρα.
Οι ελπίδες ολόκληρης της Ιαπωνίας που στηρίχθηκαν στις υποσχέσεις του Γιουνιχίρο Κοϊζούμι, πως θα διασώσει την οικονομία με τα σωστά μέτρα και, βεβαίως, ότι θα δώσει ώθηση στις θρυλούμενες μεταρρυθμίσεις, έχουν σβήσει.. O Ιάπωνας πρωθυπουργός Γιουνιχίρο Κοϊζούμι απέδεξε ότι έχει μεν το απαραίτητα ισχυρό πολιτικό και προσωπικό κουράγιο, για να αντιταχθεί στους «μανδαρίνους» της χώρας του, ωστόσο θα απιαιτηθεί χρόνος. H πολιτική «ομηρεία» τού εκάστοτε πρωθυπουργού στο Κόμμμα τον καθιστά αφ’ ενός ανίσχυρο να προωθήσει τις αναγκαίες θεσμικές μεταρρυθμίσεις, ενώ η «αιχμαλωσία» του στους «γραφειοκράτες» τον οδηγούν στην εφαρμογή μιας οικονομικής συντηρητικής πολιτικής που δεν ταιριάζει στις ανάγκες της χώρας του. Να επισημανθεί ότι όλες οι προσπάθειες από τις κυβερνήσεις του Τόκιο να πείσουν την BoJ να αποδεχθεί τη δημιουργία πληθωριστικών συνθηκών, που θα συντελέσει στη σωτηρία της οικονομίας από τον αποπληθωρισμό, είχαν προσκρούσει στην σθεναρή αντίδραση όλων των προηγούμενων διοικητών της Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας.
Ενώ η επιλογή του Τοσιχίκο Φουκούι στο αξίωμα του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας (BoJ), επικρίθηκε ως η πλέον συντηρητική. Ωστόσο, η άποψη αυτή για τον 67χρονο Φουκούι, πρώην υποδιοικητή της BoJ, τον αδικεί. Ενδεχομένως να προκύψει ένας τραπεζίτη με ριζοσπαστικές απόψεις, στο ρόλο του πολέμιου του αποπληθωρισμού, που τόσο έχει ανάγκη η Ιαπωνία. Να επισημανθεί ότι η πρόσφατη ριζοσπαστική απόφασή του να αγοράσει η BoJ εταιρικά ομόλογα σε μια προσπάθεια να ενισχύσει την προσφορά χρήματος, ώστε με τη δημιουργία πληθωριστικών συνθηκών να καταπολεμηθεί ο αποπληθωρισμός, ανατρέπει το κατεστημένο των υπόλογων συναδέλφων του στην Κεντρική Τράπεζα της Ιαπωνίας για το κατάντημα της οικονομίας.