H εμπιστοσύνη των Αμερικανών καταναλωτών «μάτωσε» ξανά υποχωρώντας στα χαμηλότερα επίπεδα του Μαρτίου, μας λέει το Conference Board, το έγκυρο ιδιωτικό think tank με έδρα τη Νέα Υόρκη. Λοιπόν, τα χθεσινά στοιχεία που καταρτίζει το Conference Board έδειξαν κατακόρυφη πτώση της εμπιστοσύνης των Αμερικανών καταναλωτών στις 76,6 μονάδες τον Ιούλιο (από 83,5 τον Ιούνιο). Να επισημανθεί ότι καθόλη τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας, η Wall Street προσπαθούσε να ξεπεράσει τη νευρικότητά της, καθώς η βουτιά της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στις ΗΠΑ την επηρέασε. Ενώ οι φήμες περί συλήψεως του Σαντάμ, αποδείχθηκαν φούμαρα. Ωστόσο, η «θερμή» εικόνα της οικονομίας ενθαρρύνει τη Wall. Στην προσφατη κατάθεσή του στα δύο νομοθετικά σώματα του Αμερικανικού Κογκρέσου, ο Αλαν Γκρίνσπαν φρόντισε να θερμάνει τις αισιόδοξες προβλέψεις του για την οικονομία. O πρόεδρος της FED, στην εξαμηνιαία κατάθεσή του για τη νομισματική πολιτική και τις εκτιμήσεις της Τράπεζας για την πορεία της αμερικανικής οικονομίας, διαβεβαίωσε τους Αμερικανούς βουλευτές ότι δεν έχει κανένα ενδοιασμό για την ισχυρή ανάκαμψη της αμερικανικής οικονομίας. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της FED, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν θα σημειώσει ισχυρή αύξηση της τάξεως του 4,25%(!!!) το επόμενο έτος, σε σύγκριση με το 1,4% του πρώτου τριμήνου του τρέχοντος έτους. Πρόκειται για μια εντυπωσιακά μεγάλη αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας.
Αντίθετα, το δολάριο παρέμεινε σταθερό και το ευρώ ήταν που υποχώρησε έναντι στα 1,1470 δολάρια. Ενώ οι δηλώσεις Σνόου, υπερασπιζόμενος για πολλοστή φορά την πολιτική(;) του «ισχυρού δολαρίου», δημιουργούν απορίες. Απλώς στόχος του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών Τζον Σνόου, ήταν να καθυσυχάσει για το κινεζικό γουάν. Είναι πλέον σίγουρο ότι το ισχυρό λόμπι της αμερικανικής βιομηχανίας έπεισε την κυβέρνηση Μπους να υιοθετήσει «σκληρή πολιτική» κατά του Πεκίνου. Ωστόσο, η μεγάλη αλήθεια ότι η πτώση του δολαρίου βοήθησε την ανταγωνιστικότητα των Αμερικανών βιομηχάνων διεθνώς, που ειπώθηκε επισήμως από τους οικονομικούς υπουργούς των ΗΠΑ, είναι γεγονός. Ομως, μαζί με την υποτίμηση του δολαρίου, έχει υποτιμηθεί και το γουάν, που πλήττει την εξαγωγική ανταγωνιστικότητας των Αμερικανών.
Η Ουάσιγκτον έχει επηρεασθεί από την αντίληψη και την ασφυκτική πίεση των Αμερικανών βιομηχάνων. Βεβαίως, οι Αμερικανοί βιομήχανοι πέτυχαν μεν τον πρώτο στόχο, δηλαδή την πτώση του δολαρίου έναντι του ευρώ, καθώς και την πτώση του δολαρίου έναντι του γιεν. Βεβαίως, ακόμη ο απόηχος της «προειδοποίησης» της Αμερικής πως θα πρέπει η Κίνα να μην επωφελείται από την πτώση του δολαρίου, και να συμβάλει και αυτή στην σταθερότητα του παγκόσμιου οικονομικού και νομισματικού συστήματος και στην προώθηση της διεθνούς ανάκαμψης, παραμένει. Απλώς το κρίσιμο θέμα της συναλλαγματικής πολιτικής του Πεκίνου διχάζει…
Η Ουάσιγκτον ασκεί έντονες πιέσεις στο Πεκίνο να καταργήσει το νομισματικό καθεστώς σύνδεσης αμερικανού δολαρίου / γουάν, ώστε να αφεθεί ελεύθερη η διακύμανση της ισοτιμίας του γουάν έναντι του δολαρίου με στόχο να ανατιμηθεί από την ιδιαίτερα χαμηλή ισοτιμία του. Να θυμίσω ότι το Πεκίνο έχει συνδέσει το νόμισμα του -το γουάν ή ρεμίνμπι- με το αμερικανικό δολάριο στην ισοτιμία των 8,2760/8,2800 γουάν ανά δολάριο ΗΠΑ. Βεβαίως, το ζητούμενο είναι η ανατίμηση του γουάν από το υποτιμημένο δολάριο.
Πάντως, ο συνασπισμός που κυβερνά την Ιαπωνία κατέληξε ύστερα από πολύμηνες συζητήσεις να συμφωνήσει σε ένα πακέτο φορολογικών μεταρρυθμίσεων αξίας 2.000 δισ. γιεν (ή 16,5 δισ. δολαρίων). Το πακέτο περιλαμβάνει δραστικές φορολογικές περικοπές που θα ισχύσουν από το νέο οικονομικό έτος, καθώς, επίσης, και φορολογικές αυξήσεις για τις αρχές του 2004. Οι φορολογικές περικοπές επικεντρώνονται κυρίως στον επιχειρηματικό τομέα με στόχο να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και οι επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη και μείωση του φόρου επί των κεφαλαιακών κερδών. Επίσης, υιοθετείται ένας νέος τύπος φορολογίας επιχειρήσεων, όπου επιχειρήσεις με μεγαλύτερη από 100 εκατ. γιεν κεφαλαιακή βάση θα φορολογούνται σύμφωνα με το μέγεθος και όχι με βάση τα κέρδη.