Ως στοιχείο κινούμενο εκτός των ορίων «ανοχής» θεωρείται από υψηλόβαθμα στελέχη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (EKT) η συνεχή ενίσχυση του ευρώ, σε συνδυασμό με την αποδυνάμωση του δολαρίου.
Οι ίδιες πηγές προβλέπουν εξελίξεις στο νομισματικό τομέα στην E.E. το πρώτο τρίμηνο του 2004, ενώ εντάσσουν στο συγκεκριμένο πλαίσιο και μια ενδεχόμενη μικρή μείωση των επιτοκίων. Να σημειωθεί ότι την επόμενη εβδομάδα στις 8 Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθεί η πρώτη συνάντηση (του νέου έτους) του Διοικητικού Συμβουλίου της EKT και μεταξύ των θεμάτων θα εξετασθεί και το εφικτό μιας μείωσης των επιτοκίων.
Η μεγάλη άνοδος του ευρώ (σε αντίθεση με την πτώση του δολαρίου) ανησυχεί σοβαρά την EKT, αλλά και τις νομισματικές αρχές πέρα του Ατλαντικού. Αν και προς στιγμή η πτώση του δολαρίου ευνοεί την ενίσχυση των εξαγωγών των ΗΠΑ, η αίσθηση που μεταδίδεται είναι ότι όλα έχουν ένα περιθώριο εντός των οποίων κινούνται. Με άλλα λόγια φαίνεται ότι τη συνεχή πτώση του δολαρίου δεν την επιθυμούν πλέον ούτε οι ίδιες οι ΗΠΑ.
Κατά τις πληροφορίες εντός των πρώτων μηνών του 2004 θα υπάρξει κοινή σύνοδος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (FED), αλλά και της Ιαπωνικής Κεντρικής Τράπεζας.
Στόχος είναι ο συντονισμός των πολιτικών τους, προκειμένου να υπάρξουν νομισματικές συνθήκες περισσότερο ομαλές και προβλεπόμενες. Οι αποφάσεις όπως εκτιμάται δεν θα είναι εύκολες, καθώς υπάρχουν διαφορετικές πολιτικές που ακολουθούνται, ακόμα και εντός των χωρών της E.E.
H ενίσχυση του ευρωπαϊκού νομίσματος είναι μείζον πρόβλημα για τις ευρωπαϊκές εξαγωγές και τούτο παρά τις πρόσφατες περί του αντιθέτου δηλώσεις, που έκανε ο Γερμανός καγκελάριος κ. Γκ. Σρέντερ. Ολοφάνερο είναι ότι ισχυροποίηση του ενιαίου νομίσματος περιορίζει τις εξαγωγές (κυρίως στις ΗΠΑ) των ευρωπαϊκών προϊόντων. Βέβαια, το ισχυρό ευρώ λειτουργεί ανασχετικά στον πληθωρισμό, αλλά ωφελεί κυρίως χώρες της E.E. (όπως η Ελλάδα ή η Ιρλανδία) που έχουν υψηλά επίπεδα τιμαρίθμου.
Παράλληλα το ισχυρό ευρώ λειτουργεί ευνοϊκά και για το καταναλωτικό αίσθημα των Ευρωπαίων πολιτών, που αγοράζοντας φθηνά εισαγόμενα (π.χ αμερικανικά) προϊόντα, αντισταθμίζουν την πίεση που αισθάνθηκαν τα τελευταία χρόνια στα εισοδήματά τους και εκ της υποχώρησης των Χρηματιστηρίων.