Τώρα το δολάριο έχει ξεφύγει από το επιθετικό στόχαστρο της κερδοσκοπίας, καθώς η πολιτική επιτοκίων του Αλαν Γκρίνσπαν προσφέρει ένα ελκυστικό προφίλ για τους επενδυτές υπέρ του αμερικανικού νομίσματος. Από τις αρχές του χρόνου, το δολάριο έχει ανακάμψει περίπου 10% έναντι του ευρώ. Και το ευρώ έχει ξεφουσκώσει στα 1,22 δολάρια, από τα επίπεδα ρεκόρ των 1,3667 δολαρίων στα οποία είχε εκτιναχθεί σημειώνοντας το τελευταίο ρεκόρ ανόδου την Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου του 2004. H σύνοδος της οικονομικής ηγεσίας του Ομίλου των Επτά -G7- πλουσιοτέρων χωρών του κόσμου (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Καναδάς) δεν θα απασχοληθεί με την Κίνα. Στην αυριανή συνάντηση οι υπουργοί Οικονομίας-Οικονομικών μαζί με τους κεντρικούς τραπεζίτες δεν θα αναλωθούν στο προσφιλές θέμα των τελευταίων δύο ετών, που είχε αναγάγει σε μείζον πρόβλημα την ανάγκη για «ευελιξία» στις συναλλαγματικές ισοτιμίες της Ασίας. Συγκεκριμένα, οι οικονομικοί υπουργοί και οι κεντρικοί τραπεζίτες του G7, που θα συνεδριάσουν αύριο στο πλαίσιο της ετήσιας συνόδου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον, θα χαμηλώσουν τους τόνους πίεσης προς την Κίνα. Καθώς ήδη φρόντισε το Πεκίνο να προχωρήσει στη συναλλαγματική μεταρρύθμιση καταργώντας το καθεστώς σύνδεσης γουάν – δολαρίου.
Το ξεκλείδωμα του γουάν από το δολάριο είναι γεγονός από τις 21 Ιουλίου, αφού η Κίνα εγκατέλειψε την από δεκαετίας σταθερή σύνδεση του εθνικού της νομίσματος με το αμερικανικό νόμισμα. Το νόμισμα της Κίνας που ήταν προσδεδεμένο από το 1995 με το δολάριο στην ισοτιμία των 8,28 γουάν ανά δολάριο, καθορίστηκε στη νέα κεντρική ισοτιμία των 8,11 γουάν ανά δολάριο, που σημαίνει μικρή ανατίμηση κατά 2,1%. Το νέο συναλλαγματικό καθεστώς της «ελεγχόμενης διακύμανσης» που εφαρμόζει πλέον το Πεκίνο, προσδένει το γουάν σε ένα καλάθι νομισμάτων που το συνθέτουν κυρίως το δολάριο, το γιεν, το ευρώ και το νοτιοκορεατικό won, και καθιερώνει μια ιδιαίτερα μικρή διακύμανση +/-0,3% του γουάν έναντι του δολαρίου, επί ημερησίας βάσεως, με βάση το κλείσιμο της προηγούμενης ημέρας.
Τώρα οι Επτά πρέπει να αλλάξουν το προσφιλές μότο της Φλόριντα, που εκφράστηκε στο ανακοινωθέν του G7 και που εκδόθηκε στη συνεδρίαση της 7ης Φεβρουαρίου του 2004. Με το ανακοινωθέν εκείνο, το G7 καλούσε τις χώρες των οποίων τα νομίσματα στερούνται «ευελιξίας» (δηλαδή δεν κυμαίνονται ελεύθερα), να αλλάξουν πολιτική, πιέζοντας κυρίως την Κίνα. Πάντως, αξίζει να επισημανθεί ότι για πρώτη φορά σε ανακοινωθέν του G7, της 20ής Σεπτεμβρίου 2003, στην ιστορική σύνοδο του Ντουμπάι, γινόταν αναφορά στην ανάγκη για «ευελιξία» στις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Τότε το G7 καλούσε εμμέσως πλην σαφώς το Πεκίνο να καταργήσει σταδιακά το νομισματικό καθεστώς της πρόσδεσης αμερικανικού δολαρίου/γουάν, ώστε να αφεθεί ελεύθερη η διακύμανση της ισοτιμίας του γουάν έναντι του δολαρίου, με στόχο το κινεζικό νόμισμα να ανατιμηθεί από την ιδιαίτερα χαμηλή ισοτιμία του έναντι του δολαρίου.
Ωστόσο, οι δύο Αμερικανοί γερουσιαστές, γνωστοί σφοδροί πολέμιοι του Πεκίνου, κραυγάζουν ότι η μικρή ανατίμηση κατά 2,1% του γουάν αποτελεί εμπαιγμό… Προειδοποιούν την κυβέρνηση Μπους να υιοθετήσει «σκληρότερη γραμμή» κατά της Κίνας στο κρίσιμο θέμα της συναλλαγματικής πολιτικής και απειλούν το Πεκίνο ότι θα προωθήσουν νομοθεσία με βαρείς δασμούς κατά των κινεζικών εισαγωγών στις ΗΠΑ. O δημοκρατικός γερουσιαστής της Νέας Υόρκης Τσαρλς Σούμερ και ο ρεπουμπλικανός γερουσιαστής της Νότιας Καρολίνας Λίντσεϊ Γκράχαμ δήλωσαν ότι το νομοσχέδιο που έχουν καταρτίσει, με το οποίο επιβάλλονται δασμοί ύψους 27,5% εν είδει τιμωρίας σε όλα τα κινεζικά προϊόντα που εισάγονται στις ΗΠΑ, θα κατατεθεί για ψηφοφορία στη Γερουσία τον Οκτώβριο αν η Κίνα δεν προχωρήσει μέχρι τότε σε περαιτέρω ενέργειες ανατίμησης του γουάν. «Μόνο αν οι ανατιμήσεις του γουάν συνεχισθούν εντός του Σεπτεμβρίου και του υπόλοιπου έτους, τότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι η Κίνα κάνει μια σημαντική προσπάθεια μεταρρύθμισης της συναλλαγματικής πολικής της με βάση τους διεθνείς κανόνες», δήλωσαν από κοινού.
Αξίζει να επισημανθεί ότι η Ουάσιγκτον είχε απαιτήσει από το Πεκίνο ανατίμηση του γουάν τουλάχιστον κατά 10%. Ενώ οι Αμερικανοί βιομήχανοι και αρκετοί πολιτικοί του Κογκρέσου υποστηρίζουν ότι το γουάν πρέπει να ανατιμηθεί έως και 40%(!!!) έναντι του δολαρίου. Πάντως, η αποσύνδεση των δύο νομισμάτων θεωρείται «πλασματική» από την Ουάσιγκτον. Για το ιδιαίτερα περίπλοκο αυτό θέμα, ωστόσο, οι ειδήμονες επισημαίνουν ότι μόνο συντρίμμια θα μπορούσαν να προκληθούν στην περίπτωση μιας εμπορικής σύγκρουσης, που απεφεύχθη με τον σπουδαίο ελιγμό εκ μέρους του Πεκίνου. Οντως, η σύνδεση των δύο νομισμάτων είχε δώσει στα κινεζικά προϊόντα τη δυνατότητα να διοχετεύονται στις αγορές της Αμερικής σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές καθώς το δολάριο εξασθενούσε ραγδαία μέχρι τα τέλη Δεκεβρίου του 2004. Ομως η επιβολή δασμών στις κινεζικές εισαγωγές δεν θα επιλύσει το δεινό πρόβλημα των εμπορικών ανισορροπιών ούτε θα προστατεύσει τις αμερικανικές θέσεις εργασίας, αντίθετα, αποτελεί απειλή για το αμερικανικό βιοτικό επίπεδο. Ούτε υπάρχει και αξιόπιστη ένδειξη ότι ένα ακριβότερο γουάν θα δώσει ώθηση στην αμερικανική βιομηχανική δραστηριότητα.