ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ. Τον κώδωνα του κινδύνου για το φαινόμενο του θερμοκηπίου κρούουν η Γερμανία και η Βρετανία, οι οποίες απευθύνουν σθεναρή έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Ενωση να ορίσει αυστηρότερα ποσοστά ως προς την εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου· είχε προηγηθεί η δημοσίευση στοιχείων, βάσει των οποίων τα όρια, που είχαν τεθεί το 2005, αποδεικνύονται υπερβολικά ελαστικά. Από την πλευρά του ο Βρετανός υπουργός Περιβάλλοντος και Κλιματολογικών Αλλαγών, Ιαν Πίρσον, συνέστησε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να χρησιμοποιήσει τα δεδομένα για να βελτιώσει την εφαρμογή αυστηρότερων ποσοστώσεων. Οπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία οι περισσότερες χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης είχαν υπερβεί τις ποσοστώσεις ρύπανσης, στο πλαίσιο των όσων έχουν συμφωνηθεί για τις εκπομπές καυσαερίων και τις δυνατότητες των εταιρειών. H Ε.Ε. ορίζει ότι οι εταιρείες έχουν πολύ περιορισμένα περιθώρια ρύπανσης, αναγκάζοντάς τες είτε να προβαίνουν σε διαδικασία απορρύπανσης είτε να αγοράζουν επιπλέον ποσοστό από όσες επιχειρήσεις διατηρούν πλεόνασμα. Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι τα στοιχεία φανερώνουν πόσο γενναιόδωροι είναι οι στόχοι, που έθεσε η E.E. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είναι ακόμα σε θέση να τεκμηριώσει εάν αυτός είναι και ο λόγος του πλεονάσματος των 64 εκατ. τόννων σε άδειες ρύπανσης, όταν συνολικά οι άδειες για τα περιθώρια ρύπανσης για όλη τη βιομηχανία ήταν 1,8486 δισ. τόνοι. «Θα πρέπει να διαπιστώσουμε εάν τα όρια είναι πολύ συντηρητικά ή εάν οι εταιρείες στην πραγματικότητα μείωσαν τις εκπομπές ρύπων και αυτό απαιτεί πολύ περίπλοκη έρευνα», ανέφερε η Μπάρμπαρα Χέλφεριχ, εκπρόσωπος του αρμοδίου επιτρόπου για το περιβάλλον, Σταύρου Δήμα.
Η Κομισιόν βαδίζει σε τεντωμένο σχοινί. Εάν τα όρια της ρύπανσης είναι πολύ αυστηρά, τότε μπορεί να ανασχεθεί η οικονομική ανάπτυξη. Εάν, αντιθέτως, αποδειχθούν πολύ χαλαρά και το κόστος των ποσοστών ρύπανσης είναι πολύ χαμηλό, τότε η Ευρώπη δεν έχει πολλές πιθανότητες να επιτύχει τους στόχους του Κιότο για την ανάσχεση των κλιματολογικών αλλαγών. Οι αναλυτές και οι οικολογικές οργανώσεις θεωρούν ότι τα τελευταία στοιχεία αποτελούν περίτρανη απόδειξη ότι οι εθνικές κυβερνήσεις και η βιομηχανία έχουν αυθαιρέτως αποπειραθεί να ελαχιστοποιήσουν το κόστος και τον αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα, που επιφέρουν τα όρια της ρύπανσης.
Ενωρίτερα η Κομισιόν είχε δηλώσει ότι θα επιδιώξει πιο αυστηρά όρια στις εκπομπές καυσαερίων, που συνδέονται με το φαινόμενο του θερμοκηπίου, κατά τη δεύτερη φάση της διαδικασίας από το 2008 έως το 2012. H αλλαγή αυτή θα επιβαλλόταν όπου υπήρχαν αποδείξεις ότι τα κράτη – μέλη είχαν δείξει ιδιαίτερη ανοχή. Επί του παρόντος σχεδόν οι 13 από τις 25 χώρες – μέλη της Ε.Ε. δεν εκπληρώνουν τους στόχους του Κιότο, ενώ και συνολικά ο συνασπισμός υστερεί. «H αγορά περιθωρίων ρύπανσης ενδεχομένως να αποδεικνυόταν λειτουργική και να δημιουργούσε κίνητρα, εάν οι ποσοστώσεις συμβάδιζαν με τους στόχους του Κιότο», παρατηρεί ο Στέφαν Σίγκερ, επικεφαλής της ευρωπαϊκής μονάδας κλίματος και ενέργειας της WWF.
Τέλος, η αγορά αυτή βασίζεται στο ότι ορισμένες εταιρείες μπορούν να μειώσουν τη ρύπανση με φθηνότερο τρόπο από άλλες, επιτρέποντάς τους να πωλήσουν σε αυτές τις πλεονάζουσες άδειες ρύπανσης.