Τα κοιτάσματα της Κασπίας, της Σιβηρίας και αργότερα της Θάλασσας Μπάρεντς είναι οι περιοχές της Ρωσίας από τις οποίες η Ευρώπη θα μπορεί να προμηθεύεται καύσιμα. Η Ρωσία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο σε αποθέματα φυσικού αερίου και όγδοη σε πετρέλαιο. Είναι η μεγαλύτερη εξαγωγική σε φυσικό αέριο, δεύτερη σε πετρέλαιο, και τρίτη σε κατανάλωση ενέργειας. Δύο γιγαντιαίες λεκάνες πετρελαίου και φυσικού αερίου ανακαλύφθηκαν στην Δυτική Αρκτική που περιέχουν τουλάχιστον 60 δισ. τόνους ισοδύναμου πετρελαίου. Επίσης, βεβαιώθηκαν στην Ανατ. Σιβηρία και στην Απω Ανατολή σημαντικά κοιτάσματα, των οποίων η εκμετάλλευση βρίσκεται σε εξέλιξη.
Α) Λεκάνη Δυτικής Σιβηρίας
Από το 1930 έρευνες είχαν δείξει ότι μια τεράστια έκταση βορειοανατολικά των Ουραλίων με δριμείες κλιματολογικές συνθήκες, θερμοκρασία -30 έως -50° C για 8-9 μήνες, ισχυρούς ανέμους, κ.τ.λ., περιείχε σημαντικότατα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Πρακτικά ευρίσκονται σε μισή φέτα του φλοιού της Γης. Στο νότιο πλατύτερο μισό της φέτας βρίσκονται τα κοιτάσματα πετρελαίου, στο βόρειο, του φυσικού αερίου. Η δυτικοσιβηρική λεκάνη είναι η μεγαλύτερη πετρελαϊκή περιοχή στον κόσμο. Τοπογραφικά παρουσιάζεται σαν μια ομαλή πεδιάδα, η μεγαλύτερη χωρίς ρήγμα έκταση στον κόσμο, με μία αδιάκοπη ελαφριά κλίση προς τον βορρά. Πρόκειται για τη σπουδαιότερη στον κόσμο λεκάνη υδρογονανθράκων.
Η σημασία της είναι τόσο μεγάλη που αν για κάποιο λόγο περιοριζόταν η παροχή υδρογονανθράκων από αυτήν θα έπρεπε η διεθνής αγορά να αναπροσανατολιστεί ριζικά για να διατηρήσει το ισοζύγιο των προμηθειών στον κόσμο.
Τα μέχρι σήμερα γνωστά (βέβαια) αποθέματα ανέρχονται σε:
30 δισ. τ. πετρελαίου & 63 τρισ. m3 φυσικού αερίου
Β) Περιοχή Κασπίας Θάλασσας
Η δημιουργία ανεξαρτήτων κρατών, Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν, Τουρκμενιστάν, δημιούργησε οξύ πρόβλημα παράκτιων δικαιωμάτων. Το Ουζμπεκιστάν, ανατολικότερα, δεν έχει πρόσβαση στην Κασπία. Οξύτατα προβλήματα παραμένουν η μεταφορά, τα τερματικά λιμάνια και η άδεια διόδου των αγωγών από τις χώρες διέλευσης. Ομως, άμεσης προτεραιότητας θέμα παραμένει το νομικό καθεστώς της Λίμνης (ή Θάλασσας;), διότι πριν από το 1991 υπήρχαν μόνο δύο κράτη, η ΕΣΣΔ και το Ιράν.
Παραμένει άλυτο το πρόβλημα επαναπροσδιορισμού του status quo και το πλασάρισμα σε ξένους των απαιτουμένων επενδύσεων, και ο καθορισμός των «διαδρομών» (routes) που οι αγωγοί θα ακολουθήσουν για να μπορέσουν να εξαχθούν και να διοχετευθούν οι παραγόμενοι υδρογονάνθρακες. Το τελευταίο σχετίζεται με την πολιτική κατάσταση των γύρω περιοχών, Τσετσενίας, Αμπχαζίας, Αρμενίας και Ιράν. Η επιλογή των «διαδρομών» θα προσδιορίσει εκ των προτέρων τη μοίρα των μακρο-Ρrojects που θα ακολουθήσουν.
Τα μεγαλύτερα αποθέματα είναι συγκεντρωμένα πλησίον των ακτών του Αζερμπαϊτζάν (Δυτ. Καύκασος) και του Καζακστάν (Αν. Ακτή). Τα ρωσικά (στο βόρειο τμήμα της) δεν έχουν αναπτυχθεί. Η Ρωσία έχει δυνατότητα εξαγωγών από άλλες περιοχές εκτός της Κασπίας, διαθέτουσα ένα καλά οργανωμένο σύστημα αγωγών και δεν ενδιαφέρεται προς το παρόν να επισπεύσει επενδύσεις εκεί. Το Ιράν πλεονεκτεί γιατί έχει έξοδο σε διεθνή ύδατα. Ανάλογα με την εξέλιξη των σχέσεων των ΗΠΑ με το Ιράκ, Ιράν, η σημασία των δυνατοτήτων αυτών των χωρών θα αυξάνεται ή θα μικραίνει. Επίσης, αν οι διενέξεις της Ρωσίας με τις χώρες του Καυκάσου χειροτερεύσουν, το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών θα μειωθεί. Γι’ αυτό προτείνονται εναλλακτικές λύσεις, προς τους λιμένες του Ιράν ή αντί της Ε.Ε., προς την Κίνα. Το κόστος μεταφοράς μέσω Σαμάρας είναι υψηλό για να οδεύσει προς το Νοβοροσίσκ. Η κατάσταση στην Τσετσενία μηδενίζει τις δυνατότητες μεταφοράς. Η Κασπία, ενώ έχει μελλοντικές δυνατότητες, θα καθυστερήσει να αναπτυχθεί. Αυτά όλα συμφέρουν τη Ρωσία, γιατί όλοι οι άλλοι εναλλακτικοί «διάδρομοι» που επιδιώκει η Ευρώπη αφορούν στην Κασπία.
Γ) Θάλασσα Μπάρεντς
Στη Θάλασσα Barents ανακαλύφθηκαν τα μεγαλύτερα υποθαλάσσια κοιτάσματα φ. αερίου του κόσμου. Στη ρωσική πλευρά βρίσκεται το μεγαλύτερο κοίτασμα, το Shtokman Gas Field. Τα αποθέματα υπολογίζονται στο αστρονομικό ποσόν των 3,6 τρισ. m3.
Μελετάται το αέριο να συγκεντρώνεται με αγωγούς στο Μουρμάνσκ όπου θα δημιουργηθεί ένας μεγάλος σταθμός υγροποίησης, και να εξάγεται στις ΗΠΑ. Προς το παρόν, ωκεάνιος αγωγός δεν έχει αποφασισθεί.
Δ) Ανατ. Σιβηρία
Τα κοιτάσματα της Ανατ. Σιβηρίας βρίσκονται στις ακτές της, στη Σαχαλίνη, και στην περιοχή της Θάλασσας Berring (Βερίγγειο). Πολλά κοιτάσματα έχουν βρεθεί και έχει αναπτυχθεί σημαντική εξόρυξη. Τα αποθέματα ενός μόνον από τα 5 γιγάντια πεδία της Σαχαλίνης ανέρχονται σε πάνω από 200 εκατ. τ. πετρελαίου και 100 δισ. m3 φ. αερίου. Η εκμετάλλευσή τους θα κάνει τη Σαχαλίνη ένα μεγάλο διαμετακομιστικό κέντρο και τον κυριότερο προμηθευτή LNG για τις Δυτικές Πολιτείες της Αμερικής, την Ιαπωνία, την Κίνα, και τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας.