Στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι απαραίτητη η δημιουργία τουλάχιστον 100.000 θέσεων εργασίας μηνιαίως, μόνον και μόνον για να απορροφηθεί ο αυξανόμενος ενεργός πληθυσμός. Τώρα, που οι ρυθμοί αύξησης της απασχόλησης επιβραδύνονται, η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο εμφανίζεται ευάλωτη. Εάν λάβουμε υπ’ όψιν την υπό εξέλιξη πιστωτική κρίση, οι κίνδυνοι μιας έντονης επιβράδυνσης, ίσως ακόμη και μιας ύφεσης, αποκαλύπτονται αυξημένοι. Ωστόσο, με τον πληθωρισμό υπό έλεγχο, η κεντρική τράπεζα της χώρας πρέπει να αναχαιτίσει αυτούς τους κινδύνους, μειώνοντας τα επιτόκιά της δανεισμού. Υπάρχει όμως και άλλος ένας κίνδυνος, για τον οποίο οι κεντρικοί τραπεζίτες των ΗΠΑ θα πρέπει να επιληφθούν. Οι πιέσεις που τους ασκούνται ολοένα και περισσότερο αφορούν όχι μόνον στη λήψη μέτρων για την… τακτοποίηση της οικονομίας, αλλά και για τη βελτίωση της κατάστασης των αγορών και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν. Εάν λάβει κανείς υπ’ όψιν τον ντόρο που γίνεται με επίκεντρο τα επιτόκια δανεισμού, γρήγορα αντιλαμβάνεται ότι πολλοί άνθρωποι μάλλον περιμένουν υπερβολικά πολλά από την κεντρική τράπεζα, τη Fed.
Βραχυπρόθεσμα, τα χαμηλότερα επιτόκια δεν θα έχουν σημαντικό αποτέλεσμα. Με δεδομένο ότι οι κεντρικοί τραπεζίτες της Fed δεν γνωρίζουν ακριβώς ούτε πόσο αδύναμη είναι η αμερικανική οικονομία, αλλά, ούτε και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της εξελισσόμενης πιστωτικής κρίσης, θα ήταν μάλλον ανεύθυνο εκ μέρους τους να προχωρήσουν σε μία δραστική μείωση των επιτοκίων του δολαρίου. Η οποιαδήποτε ανεύθυνη δε μείωση των εν λόγω επιτοκίων, δεν πρόκειται να λύσει τα προβλήματα της οικονομίας αλλά ούτε και των αγορών.
Ενα από τα μεγάλα προβλήματα των τελευταίων ετών, έγκειται στο εάν οι ανισορροπίες της παγκόσμιας οικονομίας θα οδηγήσουν στην αιφνίδια και ραγδαία κατάρρευση του δολαρίου. Τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων αποδεικνύουν όμως ότι κάτι τέτοιο είναι μάλλον απίθανο να συμβεί. Οπως φαίνεται, εάν οι ιδιώτες επενδυτές επιλέξουν την άτακτη υποχώρηση, οι κεντρικές τράπεζες θα λειτουργήσουν ως ανάχωμα στην κρίση.
Το δολάριο δεν μπορεί επίσης να καταρρεύσει, διότι είναι ήδη πολύ φθηνό. Σε πραγματικούς όρους έχει απολέσει το 20% της αξίας του από τα υψηλά του επίπεδα, το 2002. Είναι πιθανό ότι ακόμη, μία χρηματοπιστωτική κρίση θα συντείνει στη σταδιακή διόρθωση των ανισορροπιών της παγκόσμιας οικονομίας, αντί στην κατάρρευση του δολαρίου.
Τέλος, παρότι ο ΟΠΕΚ δείχνει να έχει ανακτήσει τον έλεγχο των τιμών του πετρελαίου, γεγονός είναι ότι το ακριβό πετρέλαιο θα μειώσει μακροπρόθεσμα την αναπτυξιακή προοπτική της παγκόσμιας οικονομίας. Τα γεράκια του ΟΠΕΚ θα πρέπει να ανησυχούν, διότι ο έλεγχος που θεωρούν ότι ασκούν δεν μπορεί να ασκείται για πάντα.