To σύστημα χρηματοδότησης τρομοκρατικών ομάδων Hawala στηρίζεται στην προσωπική γνωριμία και εμπιστοσύνη. To σύστημα αυτό χρησιμοποιήθηκε για τη χρηματοδότηση του τρομοκρατικού χτυπήματος της Νέας Υόρκης την 11η Σεπτεμβρίου. Ενα παράδειγμα εξηγεί τη λειτουργία του εν λόγω συστήματος: έστω ότι ένας τρομοκράτης σε μία ευρωπαϊκή χώρα χρειάζεται χρήματα.
Τότε ο τρομοκράτης επικοινωνεί (π.χ. τηλεφωνικώς) με τον δικό του άνθρωπο, ο οποίος παίζει τον ρόλο του ενδιάμεσου σε μία ασιατική χώρα. Ο ενδιάμεσος βρίσκει τον χρηματοδότη, ο οποίος είναι επίσης κάτοικος της ασιατικής χώρας, τον οποίο γνωρίζει προσωπικά και έχουν σχέσεις εμπιστοσύνης. Ο ενδιάμεσος ζητεί από τον χρηματοδότη να στείλει χρήματα στη συγκεκριμένη ευρωπαϊκή χώρα, φροντίζοντας να τα παραλάβει ο τρομοκράτης. Ο χρηματοδότης και ο τρομοκράτης μπορεί να μη γνωρίζονται μεταξύ τους. Στη συνέχεια, ο χρηματοδότης επικοινωνεί με τον μεταφορέα στη συγκεκριμένη ευρωπαϊκή χώρα, με τον οποίο γνωρίζονται προσωπικά, έχουν στενές σχέσεις εμπιστοσύνης και συνήθως συνεργάζονται επιχειρηματικά.
Ο χρηματοδότης ζητεί από τον μεταφορέα να δώσει ένα συγκεκριμένο ποσό σε κάποιον που θα τον επισκεφθεί.
Αυτός ο «κάποιος» είναι ο τρομοκράτης ή κάποιος εκπρόσωπός του. Ο μεταφορέας με τον τρομοκράτη δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζονται. Επίσης, ο μεταφορέας μπορεί να μη γνωρίζει ότι τα χρήματα που δίνει θα καταλήξουν σε τρομοκρατικές ενέργειες. Στη συνέχεια, ο χρηματοδότης και ο μεταφορέας θα λύσουν τη χρηματική διαφορά μεταξύ τους, άλλη φορά, με κάποιον τρόπο. Συνήθως η διαφορά λύνεται με συμψηφισμό ενός αλληλόχρεου λογαριασμού που τηρείται εξωτραπεζικά.