Δεδομένων της μεγάλης ρευστοποίησης θέσεων στις χρηματιστηριακές αγορές και της διεύρυνσης των credit spreads κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων, ο κίνδυνος μιας ύφεσης αποκτά, δίχως αμφιβολία, μεγαλύτερη βαρύτητα. Παρά ταύτα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που διαμορφώθηκαν στα τέλη του Αυγούστου από την ανάλυση διαφόρων υποθετικών σεναρίων για την αμερικανική οικονομία, οι πιθανότητες μιας ύφεσης παραμένουν σε αναλογία 1:4. Και βεβαίως, μετά τη μείωση των επιτοκίων κατά μισή ποσοστιαία μονάδα και την κοινή πεποίθηση ότι η αμερικανική κεντρική τράπεζα θα εισέλθει σε έναν κύκλο χαλαρής νομισματικής πολιτικής, οι προσδοκίες για την πορεία των μετοχών και των ομολογιακών αποδόσεων βελτιώνονται. Οπως υποδεικνύουν όλα τα σενάρια που εξετάστηκαν από τους αναλυτές της Μorgan Stanley, η μείωση των αμερικανικών επιτοκίων περιορίζει τον κίνδυνο μιας ύφεσης, με πιθανότητες 7% έως και 19%. Μια αύξηση των αποδόσεων στα ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου -κατά 50 μονάδες βάσης- περιορίζει ακόμα περισσότερο αυτό το ενδεχόμενο, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξει καμία μεταβολή στις αποδόσεις άλλων περιουσιακών στοιχείων. Ακόμα και αν υπάρξει περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών στις αγορές πιστώσεων, οι πιθανότητες μιας ύφεσης αυξάνονται κατά το μέγιστο στο 40% – υπό την προϋπόθεση ότι τα credit spreads αυξηθούν περαιτέρω κατά 20 μονάδες βάσης. Ως εκ τούτου και σύμφωνα με αυτές τις υποθέσεις, τα «χειρότερα έχουν περάσει» στην κρίση των αγορών πιστώσεων.
Εάν ληφθεί υπόψη η υπόθεση μιας επιδείνωσης των συνθηκών στις χρηματιστηριακές αγορές, τότε τα δεδομένα αλλάζουν. Σε κάθε περίπτωση, μια τέτοια εκδοχή θα πυροδοτούσε μια σημαντική αύξηση των πιθανοτήτων ύφεσης. Από την άλλη πλευρά, η αναμενόμενη έναρξη ενός κύκλου χαλαρής νομισματικής πολιτικής εκ μέρους της Fed καθιστά εξωπραγματικό το σενάριο μιας πτώσης των δεικτών στις χρηματιστηριακές αγορές. Ο κίνδυνος μιας ύφεσης αυξήθηκε σε σημαντικό βαθμό στη διάρκεια του Αυγούστου, αλλά η κίνηση της Fed αποδυναμώνει ένα τέτοιο σενάριο. Ετσι συμπεραίνουμε ότι είναι πιθανότερη έκβαση η απόσυνδεση του οικονομικού κύκλου των ΗΠΑ από τον υπόλοιπο κόσμο και ότι το δολάριο θα διανύσει μια περίοδο αποδυνάμωσης.
Την ίδια στιγμή παρατηρείται μια διάθεση για την ανάληψη μεγαλύτερου επενδυτικού κινδύνου από την τελευταία κίνηση της Fed, όπως και από ενδείξεις που θέλουν μια μεγαλύτερη ευελιξία εκ μέρους της Τράπεζας της Αγγλίας. Παράλληλα, τα πορίσματα της έκθεσης του γερμανικού ινστιτούτου ΖΕW οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ενίσχυση του ευρώ σε συνδυασμό με την τρέχουσα πιστωτική κρίση επηρεάζουν τις προσδοκίες των επιχειρήσεων στη Γερμανία. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ενδεχομένως, να μη βιαστεί σε μια αύξηση των επιτοκίων της Ευρωζώνης.
Η ομαλοποίηση στις συνθήκες της αγοράς διαθεσίμων και η αίσθηση κάποιας ασφάλειας στην αμερικανική οικονομία μπορεί να ενθαρρύνει άλλες κεντρικές τράπεζες σε μια αύξηση των επιτοκίων. Ετσι αναμένεται να ενεργήσει η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας, σε αντίθεση με την Τράπεζα της Αγγλίας που δέχεται πιέσεις για να πράξει το αντίθετο. Δεδομένης της επαναφοράς της επενδυτικής διάθεσης σε πιο ριψοκίνδυνα επίπεδα, η ισοτιμία της στερλίνας ως προς το ελβετικό φράγκο αναμένεται να συμπεριφερθεί ικανοποιητικά σε ένα πιο ευμετάβλητο περιβάλλον.