Κάποιοι στις ΗΠΑ αποφάσισαν να μη γίνουν μέρος του προβλήματος, συμμετέχοντας στο παιχνίδι της αναμονής ώσπου να περάσει η οικονομική κρίση. Διαπίστωσαν, σύμφωνα με το περιοδικό Fortune, ότι η κατάσταση, όπως διαμορφώνεται σήμερα -υψηλή ανεργία, τεράστιο κόστος εταιρικής χρηματοδότησης, δυσκολία στις πιστώσεις, συρρίκνωση του ΑΕΠ- είναι το νέο «φυσιολογικό». Και έκριναν ότι στο εξής, οι επιχειρήσεις τους πρέπει να δρουν με αυτό το δεδομένο.
Οπως επισημαίνει η πρωταγωνίστρια διαφημιστικού μηνύματος του κολοσσού των καλλυντικών Avon, «αυτή η οικονομία μας έκρυβε μια όμορφη έκπληξη: τις δυνατότητες. Είναι αδύνατο να απολυθώ. Η επιχείρηση είναι δική μου». Το μήνυμα αντικατοπτρίζει απλώς την εταιρική στρατηγική της διευθύνουσας συμβούλου της Avon, Αντρια Γιουνγκ, η οποία είναι εξίσου απλή: «Ελέγχουμε ό,τι μπορούμε να ελέγξουμε». Κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2008, η κ. Γιουνγκ διπλασίασε τις ηλεκτρονικές αγγελίες αναζήτησης προσωπικού, ενώ στα τέλη Απριλίου «βγήκε» το πρώτο 30λεπτο μήνυμα, όπου εκθειάζονται τα πλεονεκτήματα μιας θέσης εργασίας στις πωλήσεις. Η Avon προσέλαβε αντί να απολύσει προσωπικό. Το πρώτο τρίμηνο του έτους, οι προσλήψεις της αντιστοιχούσαν στο 10% των συνολικών θέσεων που χάθηκαν στις ΗΠΑ, λόγω της ύφεσης! Βέβαια, το προσωπικό αυτό αμείβεται με προμήθειες βάσει των πωλήσεων… Η μείωση του κόστους ήταν το βασικό μέλημα του διευθύνοντος συμβούλου της Nalco, παρόχου υπηρεσιών επεξεργασίας ύδατος και περιβάλλοντος. Ο Ερικ Φάιργουολντ έθεσε στόχο τη μείωση του κόστους κατά 150 εκατ. δολάρια, «πάγωσε» τις αυξήσεις των μισθών, υποσχέθηκε όμως ότι αν επιτευχθεί ο στόχος, οι μισθοί όλων θα αυξάνονταν κατά 4%.
Σήμερα, έχει πραγματοποιήσει κατά το ήμισυ την υπόσχεσή του, καθώς αντίστοιχα έχει μειωθεί το κόστος. Ο κ. Φάιργουολντ κάλεσε το προσωπικό να καταθέσει ιδέες για την επίτευξη του στόχου, προσθέτοντας ο ίδιος δικές του, και δηλώνει αιφνιδιασμένος από την υψηλή ανταπόκριση. Μεταξύ αυτών, ήταν η μεταφορά προσωπικού από τη δυτική στην ανατολική Ευρώπη, αλλά και η εξοικονόμηση χρημάτων διά της ανακύκλωσης. Οσο για τον Ντέιβιντ Στάινερ της εταιρείας διαχείρισης απορριμμάτων Waste Management, αποφάσισε απλώς να περάσει μέρος των οικονομικών δυσχερειών στους πελάτες του, πληρώνοντάς τους λιγότερα, με βάση ένα ποσοστό επί της πώλησης του υπό ανακύκλωση αντικειμένου.