Τη μαγική συνταγή η οποία θα οδηγήσει σε μείωση των εκπομπών ρύπων και σε μείωση της κατανάλωσης καυσίμων για περιβαλλοντικούς αλλά και οικονομικούς λόγους, χωρίς αυτό να γίνεται σε βάρος της απόδοσης των οχημάτων, αναζητούν τα τελευταία χρόνια οι αυτοκινητοβιομηχανίες. Τα σχετικά πειράματα για την αναζήτηση εναλλακτικών τεχνολογιών στους κινητήρες των αυτοκινήτων και τη σταδιακή απεξάρτηση από τη βενζίνη ξεκίνησαν ήδη από τα τέλη της δεκαετία του ’80, αλλά μόλις την τελευταία δεκαετία βρίσκουν πρακτική εφαρμογή και μπορούν πλέον να περάσουν σε μαζική παραγωγή. Μία από τις πλέον ιστορικές αυτοκινητοβιομηχανίες της Ευρώπης η οποία δραστηριοποιείται ιδιαιτέρως σε αυτό τον κλάδο είναι η Fiat, η οποία μέσω της ερευνητικής της μονάδας Fiat Powertrain στο Τορίνο έχει καταφέρει σημαντικά επιτεύγματα τα τελευταία χρόνια, με συνέπεια το 2010 τα επιβατικά της αυτοκίνητα να είναι αυτά με το χαμηλότερο επίπεδο εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (125,9 γρ./χλμ.) στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι και στην Ελλάδα, παρά την πτωτική τάση της αγοράς αυτοκινήτου, το μερίδιο της Fiat Group Automobiles Hellas (Fiat, Alfa Romeo και Abarth) αυξάνεται και από 4,7% το 2006 διαμορφώνεται το εξάμηνο του 2011 σε 8,1%.
Συνολικά η Fiat διαθέτει 113 κέντρα έρευνας και εξέλιξης σε πέντε ηπείρους, στα οποία απασχολούνται πάνω από 14.000 υψηλής ειδίκευσης εργαζόμενοι.
Η «Κ» βρέθηκε πρόσφατα στο Τορίνο και είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τη δουλειά που γίνεται εκεί από τον κ. Κωνσταντίνο Βαφείδη, επικεφαλής της μονάδας Μετάδοσης Κίνησης και Υβριδικών Τεχνολογιών της Fiat Powertrain, ο οποίος δίνει τη δική του συνταγή για τη βιώσιμη μετακίνηση στο άμεσο μέλλον.
Τα συστατικά της είναι τα ακόλουθα: α) μικρά και ελαφρά αυτοκίνητα με κινητήρα υψηλής απόδοσης για μέσα στην πόλη, β) μεσαίου μέγεθος πετρελαιοκίνητα επιβατικά για τις εκτός πόλης μετακινήσεις, γ) δημόσια μετακίνηση βασισμένη στη χρήση φυσικού αερίου, εμπλουτισμένου με βιομεθάνιο ή και υδρογόνο, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα, δ) υβριδικά ηλεκτρικά οχήματα στις αστικές μετακινήσεις, ιδίως για δρομολόγια διανομής εμπορευμάτων και ε) χρήση ηλεκτρικών οχημάτων για συγκεκριμένες προκαθορισμένες και σύντομες δημόσιες αποστολές μέσα στην πόλη (π.χ. χρήση από τους ταχυδρόμους).