Αφησε τη θέση καθηγητή στο Princeton για να διοικήσει τη Federal Reserve και να η αμοιβή του. Ο κ. Μπερνάνκι εργάστηκε ακούραστα για να περιφρουρήσει την οικονομία από τη χειρότερη οικονομική κρίση μετά τη Μεγάλη Υφεση και όμως όλοι τον υποτιμούν. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση του CNBC, το 95% των ερωτηθέντων δήλωσε πως δεν εμπιστεύονται τους χειρισμούς του στην οικονομία. Η έρευνα δεν ήταν, βέβαια, τόσο επιστημονική. Αντανακλούσε τη βαθιά ανησυχία που αισθάνονται οι Αμερικανοί για την κεντρική τράπεζα και τις πολιτικές της. Επικριτές από αριστερά όσο και από δεξιά φαίνεται να απεχθάνονται τον τρόπο που δουλεύει ο κ. Μπερνάνκι και οι συνεργάτες του στη Fed. Οι επικριτές από αριστερά κοιτάζουν στο βάθος της πρόσφατης ύφεσης και της ισχνής ανάκαμψης και ισχυρίζονται πως η Fed μπορούσε να κάνει περισσότερα. Ανησυχούν μήπως οι ΗΠΑ διολισθήσουν σε μακροχρόνια κακοδαιμονία σαν την Ιαπωνία. Οι επικριτές από δεξιά ανησυχούν μήπως η Fed αύξησε τη νομισματική βάση της χώρας σε ιστορικά ανεπανάληπτους ρυθμούς ενώ διατήρησε τα επιτόκια σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα, κάτι που τελικά θα προκαλέσει πληθωρισμό. Ολα δείχνουν, όμως, πως οι φόβοι των δύο πλευρών είναι υπερβολικοί. Ο κ. Μπερνάνκι ανέλαβε πρόεδρος της Fed τον Φεβρουάριο του 2006. Παρά τους οικονομικούς κραδασμούς της τελευταίας πενταετίας, η Fed κράτησε τον πληθωρισμό στα σωστά επίπεδα. Θα μπορούσε να έχει κάνει περισσότερα για να αποτρέψει την ύφεση και να τονώσει την ανάκαμψη; Μάλλον όχι. Η Fed χρησιμοποίησε το κυριότερο όπλο κατά της ύφεσης, τη μείωση των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων στο έπακρον όταν επιδεινωνόταν η ύφεση. Κατέφυγε, άλλωστε, σε διάφορα μη συμβατικά όπλα, συμπεριλαμβανομένων δύο γύρων ποσοτικής χαλάρωσης -ουσιαστικά αγοράζοντας ομόλογα- σε μια προσπάθεια να μειώσει τα μακροπρόθεσμα επιτόκια. Κάποιοι οικονομολόγοι ισχυρίστηκαν πως η εικόνα της αγοράς εργασίας θα ήταν καλύτερη αν η Fed είχε αυξήσει τον στόχο του πληθωρισμού. Ισχυρίζονται πως οι προσδοκίες για υψηλότερο πληθωρισμό θα μείωναν τα πραγματικά επιτόκια, ενθαρρύνοντας τον δανεισμό. Θα αυξανόταν, έτσι, η ζήτηση για αγαθά και υπηρεσίες και οι εταιρείες θα προχωρούσαν σε προσλήψεις. Ακόμη κι αν ήταν έτσι τα πράγματα, οι οικονομολόγοι διαφωνούν ως προς το κατά πόσον είναι συνετός ένας υψηλότερος στόχος πληθωρισμού. Αν ο κ. Μπερνάνκι πρότεινε ποτέ να αυξηθεί ο στόχος του πληθωρισμού στο 4%, σύντομα θα γινόταν ξανά καθηγητής. Η Fed θα μπορούσε, πάντως, να ανακοινώσει πως στοχεύει σε τιμές που θα αυξάνονται 2% ετησίως. Και θα υποσχόταν να εφαρμόσει πολιτικές που θα επαναφέρει τον στόχο αν τα επίπεδα των τιμών εκτραπούν. Ανακοινώνοντας έναν στόχο πληθωρισμού θα μπορούσε να ενισχύσει το αίσθημα ασφάλειας στην οικονομία. Ο κ. Μπερνάνκι δεν μπορεί να διαλύσει την αβεβαιότητα που αντιμετωπίζουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις αλλά μπορεί να εξαλείψει ένα μικρό τμήμα της. Κι έτσι θα ενθάρρυνε τις δαπάνες και θα προωθούσε ταχύτερα την ανάκαμψη. Ισως ακόμη και να οδηγούσε σε αύξηση της δημοτικότητας του κ. Μπερνάνκι.
*Ο κ. Gregory Mankiw είναι καθηγητής Οικονομικών στο Χάρβαρντ.