Συνήθως όσο πιο λακωνική είναι μία ανακοίνωση, τόσο περισσότερα εννοεί. Η δέσμευση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία διατυπώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2012, δεν υπερέβαινε τις 500 λέξεις, αλλά ήταν αρκετή για να κάνει όσους θεωρούν τον εαυτό τους αυτόκλητο τιμωρό των ομολόγων να αρχίσουν να φτιάχνουν τις βαλίτσες τους. Η ΕΚΤ υποσχέθηκε να προχωρήσει σε απεριόριστες αγορές κρατικών ομολόγων, προερχόμενων από τις υπερχρεωμένες χώρες. Αυτές οι συναλλαγές (αποκαλούμενες Απευθείας Νομισματικές Συναλλαγές/OMT/ Outright Monetary Transactions), των οποίων το άχρωμο όνομα αποκρύπτει το βάρος που έχουν, αποδείχθηκαν τόσο έντονα αποτρεπτικές, ώστε δεν χρειάστηκε καν να εφαρμοσθούν. Εντούτοις, εάν οι ακίνητες αγορές έδειχναν και πάλι το κακό τους πρόσωπο, ζητώντας να ενεργοποιηθούν οι ΟΜΤ, μήπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αναλάμβανε δράση εντός των ορίων της εντολής της; Επί ένα χρόνο και πλέον το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας στην Καρλσρούη εξέτασε εμβριθώς αυτό το ερώτημα. Βέβαια, ο τόπος για να αποφασισθεί το εάν ένα ευρωπαϊκό Σώμα ακολουθεί την ευρωπαϊκή νομοθεσία βρίσκεται στο Λουξεμβούργο, όπου και το Ανώτατο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Παρά ταύτα, το Δικαστήριο στην Καρλσρούη εμμένει στο δικαίωμά του να εξετάσει το εάν οι πράξεις ενός ευρωπαϊκού ιδρύματος παραβιάζουν το γερμανικό Σύνταγμα.
Τελικώς, οι δικαστές εξέδωσαν ανακοίνωση στην οποία οι έξι από τους συνολικά οκτώ διατύπωσαν μία πολύ σκληρότερη θέση από την ετυμηγορία, η οποία αρχικώς αναμενόταν και συνίστατο στο «ναι μεν αλλά». Αντ’ αυτού, το Συνταγματικό Δικαστήριο απεφάνθη ότι η ΕΚΤ υπερέβη τα όρια της εντολής της και ότι οι συναλλαγές ΟΜΤ αποτελούν μία παράκαμψη για να υπάρξει νομισματική χρηματοδότηση από τις κυβερνήσεις, οι οποίες ρητώς απαγορεύονται από τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Ωστόσο, οι κεφαλαιαγορές άφησαν έναν αναστεναγμό ανακούφισης για την πρωτοφανή κίνηση του Δικαστηρίου να παραπέμψει σημαντικά σημεία της υπόθεσης της ΕΚΤ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Εάν το Δικαστήριο απλά στηρίξει την απόφαση της ΕΚΤ για την αγορά τίτλων, η οποία εμπίπτει στις αρμοδιότητές της, τότε θα διαμορφωθούν συνθήκες σύγκρουσης μεταξύ δικαστηρίων.
Ισως η Καρλσρούη επιμείνει ότι οι ΟΜΤ αντιβαίνουν στο Σύνταγμα και, αν και δεν μπορεί να ζητήσει αναθεώρησή τους από την ΕΚΤ, μπορεί να αποπειραθεί να αποτρέψει τη συμμετοχή της Bundesbank (Κεντρική Τράπεζας της Γερμανίας) σε αυτές. Είναι δυνατόν να αποτραπεί μία «σύρραξη» μεταξύ Καρλσρούης και Λουξεμβούργου; Στην πραγματικότητα το γερμανικό Δικαστήριο θέτει όρους για συμβιβασμό. Σε περίπτωση αναδιοργάνωσης της ΕΚΤ, δεν επιθυμεί να επέχει το ίδιο βάρος με τους ιδιώτες πιστωτές, επωμιζόμενη ζημίες όπως και αυτοί από ομόλογα αγορασμένα μέσω ΟΜΤ. Επιπλέον, τονίζει ότι η πολιτική της ΕΚΤ θα πρέπει, όπου είναι δυνατόν, να μην αναμειγνύεται στη διαμόρφωση τιμών (το οποίο ίσως αναφέρεται στον ορισμό στόχων για τις ομολογιακές αποδόσεις). Μέχρι του σημείου αυτού οι ΟΜΤ δεν παύουν να υφίστανται. Η τρίτη απαίτηση της Καρλσρούης, όμως, πιθανώς και να τις εξαλείψει, καθώς θέτει όριο στις –κατά τα άλλα– απεριόριστες αγορές τίτλων. Παρά ταύτα, ακόμα και σε αυτό το σημείο ενδεχομένως να υπάρχει πεδίο συμβιβασμού, αναγνωρίζοντας ότι οι ΟΜΤ έχουν εκ φύσεως όριο, εφόσον αφορούν μόνο τίτλους έως και τριετούς διάρκειας. Οσο κι αν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μπει στον πειρασμό να στραφεί εναντίον της Καρλσρούης, η Γερμανία στηρίζει το ευρώ και το ευρώ αποτελεί κομβικό σημείο του σχεδίου ευρωπαϊκής ενοποίησης.