Χρειάστηκε να περάσουν περίπου 18 μήνες μετά τη διάσωση της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, τον Νοέμβριο του 2010 και τον Ιούλιο του 2011 αντίστοιχα, προτού οι δύο χώρες επιστρέψουν στις διεθνείς κεφαλαιαγορές. Η δε επιστροφή τους ήταν σταδιακή, αρχικά με την έκδοση εντόκων γραμματίων, στη συνέχεια με ανταλλαγές χρέους (swap) και, τέλος, με την έκδοση πενταετών και δεκαετών ομολόγων. Τον δρόμο άνοιξε πάντως η Ιρλανδία, οι αλλεπάλληλες επιτυχημένες έξοδοι της οποίας διευκόλυναν την επιστροφή και της Πορτογαλίας, αλλά και της Ελλάδας.
Επισήμως, η Ιρλανδία επέστρεψε στις αγορές στις 26 Ιουλίου του 2012, μέσω της έκδοσης πενταετούς ομολόγου ύψους 3,9 δισ. ευρώ με απόδοση 5,9%, δηλαδή υψηλότερη από την απόδοση που είχαν τα ιρλανδικά πενταετή ομόλογα στη δευτερογενή αγορά εκείνη την ημέρα (5,5%). Στις αρχές του 2012 είχε προηγηθεί μια ανταλλαγή χρέους ύψους 3,5 δισ. ευρώ. Ομοίως, η Πορτογαλία επέστρεψε επισήμως στις αγορές με την έκδοση πενταετών ομολόγων στις 23 Ιανουαρίου του 2013. Επρόκειτο για κοινοπρακτική έκδοση ανταλλαγής χρέους για υπάρχον ομόλογο ύψους 6 δισ. ευρώ που έληγε το 2017. Η έκδοση προσείλκυσε το ισχυρό ενδιαφέρον των επενδυτών, γεγονός που επέτρεψε στην πορτογαλική κυβέρνηση να δανειστεί ελάχιστα κάτω από το 5%. Στις 8 Ιανουαρίου του 2013 είχε προηγηθεί η δεύτερη έξοδος της Ιρλανδίας στις αγορές μετά τη διάσωσή της μέσω της άντλησης 2,5 δισ. ευρώ με επιτόκιο 3,35%, με σκοπό να αυξηθεί το μέγεθος υπάρχοντος ομολόγου που έληγε το 2017.
Ακολούθησαν και άλλες εκδόσεις μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων ομολόγων από την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, που είχαν στόχο να προετοιμάσουν την έξοδό τους από τα μνημόνιά τους. Και οι δύο χώρες, όπως και όλες οι υπόλοιπες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ευνοήθηκαν από τη δέσμευση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στις 25 Ιουλίου του 2012, να κάνει «ό,τι χρειαστεί» προκειμένου να σώσει το ευρώ. Η διαβεβαίωση Ντράγκι και η ανακοίνωση του δεύτερου προγράμματος (ΟΜΤ) αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ τον Σεπτέμβριο του 2012 αποτέλεσαν το σημείο καμπής στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης και συνετέλεσαν στην ταχεία αποκλιμάκωση όλων των αποδόσεων στην περιφέρεια. Η Ιρλανδία εξέδωσε 10ετή ομόλογα για πρώτη φορά μετά τη διάσωσή της στις 13 Μαρτίου του 2013, όταν άντλησε από τις αγορές 5 δισ. ευρώ με απόδοση 4,15%. Οι εκδόσεις ομολόγων συνεχίστηκαν στη διάρκεια του 2013 για την Ιρλανδία, η οποία συγκέντρωνε χρήματα για να εξασφαλίσει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες και για το 2014 προτού εγκαταλείψει το Μνημόνιο τον Δεκέμβριο του 2013. Η Πορτογαλία πρόλαβε να εκδώσει 10ετές ομόλογο ύψους 3 δισ. ευρώ με απόδοση 5,67% στις 7 Μαΐου του 2013. Ωστόσο, η έντονη σύγκρουση μεταξύ των τριών κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού τον Ιούλιο του 2013 διέκοψε προσωρινά το πρόγραμμα εκδόσεων ομολόγων.
Εκδοση μακροπρόθεσμων
Η σημαντικότερη στιγμή ήρθε για την Ιρλανδία στις 7 Ιανουαρίου του 2014 όταν κατάφερε να δανειστεί 3,75 δισ. ευρώ για δέκα χρόνια με απόδοση 3,54%. Ηταν η πρώτη έκδοση μακροπρόθεσμων ομολόγων μετά την απόφαση της Ιρλανδίας να βγει από το Μνημόνιο στις 15 Δεκεμβρίου του 2013, χωρίς να ζητήσει την ασφάλεια της προληπτικής γραμμής πίστωσης από την Ευρωζώνη. Η νέα επιτυχημένη έξοδος της Ιρλανδίας άνοιξε τον δρόμο για την ακόμη ταχύτερη αποκλιμάκωση των αποδόσεων των δεκαετών ομολόγων της περιφέρειας, περιλαμβανομένης της Ελλάδας και της Πορτογαλίας. Δύο ημέρες αργότερα, ακολούθησε η Πορτογαλία με την έκδοση 5ετούς ομολόγου ύψους 3,25 δισ. ευρώ.