Το 2007, η κυβέρνηση της Αγκελα Μέρκελ ψήφισε τη σταδιακή αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67, συντασσόμενη έτσι με την πολιτική τόσο των ΗΠΑ όσο και άλλων χωρών απέναντι σε έναν γηράσκοντα πληθυσμό. Οι οικονομολόγοι λένε ότι η απόφαση εκείνη όχι μόνο σταθεροποίησε το συνταξιοδοτικό σύστημα της Γερμανίας, αλλά της έδωσε τη δυνατότητα να ζητήσει και από άλλες χώρες να κάνουν το ίδιο.
Τώρα που η κρίση έχει ουσιαστικά τελειώσει, και κάτω από την πίεση των Σοσιαλδημοκρατών, η Γερμανία αλλάζει πολιτική και χαλαρώνει τους κανόνες, δίνοντας τη δυνατότητα σε ορισμένους εργαζόμενους να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα χωρίς να χάνουν την πλήρη σύνταξή τους.
Ο νόμος που επιτρέπει την πρόωρη συνταξιοδότηση σε μικρότερη ηλικία, και ψηφίστηκε τον περασμένο Μάιο, έχει προκαλέσει επικρίσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας. «Θεωρούμε ότι η πρόωρη συνταξιοδότηση στα 63 στέλνει το λάθος μήνυμα», λέει η οικονομολόγος Αν Ζίμερμαν από την Ενωση Γερμανικών Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων.
Ο νέος νόμος, που ισχύει από σήμερα, επιτρέπει σε όποιον έχει εισφορές επί τουλάχιστον 45 χρόνια να συνταξιοδοτείται στα 63 με πλήρη σύνταξη. Από τον νόμο αυτό επωφελήθηκε ο 63χρονος Φρανκ Φίσερ, επόπτης μιας κλινικής στα περίχωρα του Βερολίνου, που έλαβε αναρρωτική άδεια πέρυσι για πρώτη φορά ύστερα από σαράντα χρόνια εξαιτίας ενός προβλήματος στο γόνατο. Τώρα μπορεί να βγει κανονικά στη σύνταξη και να αφοσιωθεί στην οικογένειά του, στον κήπο του και στο όνειρό του να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο.
Κάπου 6.000 Γερμανοί έχουν ακολουθήσει το παράδειγμα του Φίσερ. Αλλά το μέτρο αυτό έχει δεχθεί ήδη έντονη κριτική. Οι περισσότεροι επικριτές του υποστηρίζουν ότι το κόστος της πρόωρης συνταξιοδότησης ανθρώπων όπως ο Φίσερ μεταφέρεται απλώς στην επόμενη γενιά.
Οταν άνθρωποι κάποιας ηλικίας σταματούν να δουλεύουν πρόωρα, παίρνουν μαζί τους έναν πλούτο ικανοτήτων που μπορεί να παίζουν καθοριστικό ρόλο στο μέλλον μιας εταιρείας. Στις εταιρείες μικρού και μεσαίου μεγέθους, που έχουν λιγότερους υπαλλήλους, οι εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας παίζουν σημαντικό ρόλο.
Η υπουργός Εργασίας Αντρέα Νάλες, που είναι μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, χαρακτηρίζει τον νέο νόμο δίκαιο για όσους βρίσκονται κοντά στη σύνταξη και δούλευαν από μικροί. Η κυβέρνηση υπολογίζει ότι ολόκληρο το πακέτο συνταξιοδότησης, που περιλαμβάνει επιδόματα για τις γυναίκες που έχουν αποκτήσει παιδιά πριν από το 1992, θα κοστίσει αρχικά 4,4 δισ. ευρώ τον χρόνο, φτάνοντας μέχρι το 2030 τα 11 δισ.
Αν και το κρατικό συνταξιοδοτικό ταμείο έχει αρκετά αποθέματα για να καλύψει τα πρώτα χρόνια, όσοι εργάζονται ακόμη, σε δέκα χρόνια θα πρέπει αναγκαστικά να πληρώσουν περισσότερα. Και αυτό έχει εξοργίσει τους νεότερους Γερμανούς. «Βλέπουμε ένα χάσμα ανάμεσα στην επένδυση στις μεγαλύτερες ηλικίες και στο φορτίο που αναλαμβάνει η νεότερη γενιά», λέει ο 28χρονος Μαρσέλ Εσέρ, πρόεδρος ενός συντηρητικού φοιτητικού συλλόγου στη Βαυαρία. «Εμείς τελικά θα πληρώσουμε τη νύφη».