Φαίνεται ότι ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον προετοιμάζεται για την πιθανότητα αποτυχίας του σχεδίου επαναδιαπραγμάτευσης της σχέσης Βρετανίας-Ε.Ε. Σε αυτή την περίπτωση, ο κ. Κάμερον θα πρέπει να πείσει τους πολίτες της χώρας να ψηφίσουν υπέρ της αποχώρησης της Βρετανίας από την Ε.Ε. στο δημοψήφισμα που σχεδίαζε να πραγματοποιήσει ώς το 2017. Μόνον έτσι μπορεί κανείς να εξηγήσει τον διορισμό ενός ευρωσκεπτικιστή ως υπουργού Εξωτερικών και ενός σχεδόν καθόλου γνωστού λομπίστα στη θέση επιτρόπου της Βρετανίας στις Βρυξέλλες.
Αυτές οι δυο κινήσεις δεν σημαίνουν, ασφαλώς, ότι ο. κ Κάμερον επιθυμεί την έξοδο της Βρετανίας από την Ε.Ε. – ούτως ή άλλως, θα ήταν ένα ιστορικό λάθος.
Απλώς θεωρεί ότι αυτό το σενάριο είναι αποδεκτό ως Σχέδιο Β, δηλαδή ως μια εναλλακτική για να συνεχίσει να κρατά τα ηνία της εξουσίας και να παραμείνει το κόμμα του σχετικά ενωμένο.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός δεν έχει ακόμη αποκαλύψει πώς θα διοργάνωνε την εκστρατεία δημοψηφίσματος εάν δεν καταφέρει τελικά να επαναδιαπραγματευτεί τη σχέση της Βρετανίας με την Ε.Ε. Ούτως ή άλλως, οι ισορροπίες έχουν αλλάξει δραματικά μετά το φιάσκο του περασμένου μηνός, δηλαδή μετά την αποτυχημένη απόπειρα της Βρετανίας να ανατρέψει την υποψηφιότητα του Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο κ. Γιουνκέρ ήταν τελικά υποψήφιος και ανέλαβε πρόσφατα την προεδρία της Κομισιόν. Ο κ. Κάμερον προειδοποίησε κατόπιν τούτου ότι θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να παραμείνει η Βρετανία στην Ε.Ε διότι θεωρεί ότι τα εμπόδια μεταρρυθμίσεων είναι ανυπέρβλητα για την προώθηση μεταρρυθμίσεων. Αλλά παραμένει ασαφής για τις μεταρρυθμίσεις που επιθυμεί τελικά να υλοποιηθούν στο πλαίσιο της Ε.Ε. Και η επιλογή του Φίλιπ Χάμοντ στη θέση του υπουργού Εξωτερικών και του Τζόναθαν Χιλ ως μέλους της Κομισιόν δεν εξασφαλίζει τις κατάλληλες προδιαγραφές για επαναδιαπραγμάτευση της σχέσης Βρετανίας – Βρυξελλών.
Ο κ. Χάμοντ είχε δηλώσει πέρυσι ότι ήταν υπέρ της εξόδου της Βρετανίας εάν «η επιλογή είναι να παραμείνει η χώρα ένα μέλος σε μια Ε.Ε έτσι όπως είναι διαμορφωμένη σήμερα». Αυτή η επιλογή λέξεων μεταφέρει, ουσιαστικά, την εξής απειλή: «Ή θα γίνουν μεταρρυθμίσεις ή θα φύγουμε». Αυτή η στάση δεν θα πετύχει πολλά σε μια διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους εταίρους της Βρετανίας, ορισμένοι εκ των οποίων συσχετίζουν αυτή την απόλυτη θέση με τις αποτυχημένες απειλές που ασκήθηκαν για να μη ληφθεί υπόψη μια υποψηφιότητα του κ. Γιουνκέρ.
Την ίδια ώρα, ο διορισμός του κ. Χιλ στην Κομισιόν έχει προβληματίσει τους πάντες. Στενοί συνεργάτες του κ. Κάμερον ομολογούν ότι έπρεπε να ψάξουν στη μηχανή αναζήτησης Google για να εξακριβώσουν την ταυτότητα και την πορεία του στην πολιτική. Τελικά, ο κ. Χιλ δεν είναι σκληροπυρηνικός ευρωσκεπτικιστής. Γνωρίζει τους μηχανισμούς της Ε.Ε. πολύ καλά και έχει ικανότητες στη δημιουργία συμμαχιών. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι μια καλή επιλογή για τη Βρετανία, ιδιαίτερα όταν η κυβέρνηση προωθεί τόσο πεισματικά την ιδέα επαναδιαπραγμάτευσης της σχέσης της με την Ε.Ε. Γεγονός που σημαίνει ότι οι πιθανότητες υλοποίησης εύστοχων μεταρρυθμίσεων στη λειτουργία της Ε.Ε. μειώνονται δραματικά.
Την ίδια ώρα, ο κ. Γιουνκέρ έχει ήδη αναφερθεί στη σύγκλιση των αγορών κεφαλαίου, ένα ζήτημα ακανθώδες για τη Βρετανία, καθώς καλείται να προστατεύσει τα συμφέροντα του Σίτι του Λονδίνου. Ούτως ή άλλως, η βρετανική πρωτεύουσα είναι η μεγαλύτερη αγορά κεφαλαίου στην Ευρώπη. Εάν δημιουργούνταν μια ένωση αγορών κεφαλαίου, η Βρετανία θα επωφελούνταν περισσότερο απ’ όλους διότι θα αναλάμβανε τις περισσότερες χρηματοοικονομικές υπηρεσίες εκτός των τραπεζών, όπως είναι το σκιώδες τραπεζικό σύστημα και η τιτλοποίηση δανείων. Αλλά θα παραμείνει η Βρετανία στην Ε.Ε. για να επωφεληθεί από αυτές τις μεταρρυθμίσεις; Οι τελευταίες επιλογές του κ. Κάμερον περιορίζουν δραματικά αυτή την πιθανότητα.