Καθώς η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας δείχνει να χάνει τον έλεγχο της χρηματαγοράς της, τα παγκόσμια οικονομικά ΜΜΕ προειδοποιούν ότι πιθανώς επίκειται χρηματοπιστωτική κρίση στη χώρα. Ορισμένοι, μάλιστα, κάνουν συγκρίσεις με τον Αύγουστο του 1998, όταν η ρωσική χρεοκοπία προκάλεσε παγκοσμίου βεληνεκούς αντίκτυπο σε οικονομικό και χρηματοπιστωτικό επίπεδο. Εχοντας υπόψη αυτά τα δεδομένα, ακολουθούν επτά σημεία, για να γνωρίζει κανείς τι ακριβώς συμβαίνει τώρα στη Ρωσία.
Πρώτον, τα καθαρά συναλλαγματικά της διαθέσιμα έχουν υποστεί σημαντική κάμψη. Βασικός λόγος είναι οι κυρώσεις της Δύσης και οι χαμηλότερες τιμές του πετρελαίου. Παρατηρείται φυγή κεφαλαίων, ενώ οι εγχώριες εταιρείες και τα νοικοκυριά επιδιώκουν να ανταλλάξουν τα ρούβλια με δολάρια και άλλα «σκληρά» νομίσματα. Ως αποτέλεσμα, μειώνονται δραστικά τα συναλλαγματικά διαθέσιμα και η αξία του ρουβλίου, συντείνοντας στο να επιταθεί η απειλή μιας εσωτερικής χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Δεύτερον, είναι μόνο θέμα χρόνου, μέχρις ότου η οικονομία της χώρας κληθεί να αντιμετωπίσει ακόμα ισχυρότερες πιέσεις από το μέτωπο του στασιμοπληθωρισμού. Η δραματική υποτίμηση του ρουβλίου είναι βέβαιον ότι θα πυροδοτήσει τον πληθωρισμό, ενώ η μείωση στα διαθέσιμα θα περικόψει την οικονομική δραστηριότητα.
Τρίτον, η αναδίπλωση της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας στη στήριξη του νομίσματος δείχνει πού βρίσκεται η χώρα. Η αρχική αντίδραση των αρχών ήταν να χρησιμοποιήσουν με γενναιοδωρία τα συναλλαγματικά διαθέσιμα, ώστε να αντισταθμίσουν τις επιπτώσεις των κυρώσεων της Δύσης λόγω Ουκρανίας. Υποστηρικτικά λειτούργησε και η αύξηση των επιτοκίων, καθώς και παρέμβαση στην αγορά συναλλάγματος και στην αγορά repos, όπου ανταλλάσσονται απευθείας χρεόγραφα με ρευστό. Οι κινήσεις αυτές μετρίασαν τις πιέσεις στο ρούβλι, οι οποίες θα ήταν περισσότερο ακανόνιστες, καθώς και την έτι ταχύτερη απώλεια της εμπιστοσύνης.
Τέταρτον, η κατάσταση στη χρηματαγορά ενδεχομένως να τεθεί περαιτέρω εκτός ελέγχου, αν οι ρωσικές αρχές ίσως αντιδράσουν αποφασιστικά με δέσμη δημοσιονομικών και νομισματικών μέτρων, συμπεριλαμβανομένων των υψηλότερων επιτοκίων και της περικοπής δαπανών. Είτε ή μία είτε η άλλη προσέγγιση πιθανώς να αναχαίτιζαν ακόμα πιο πολύ την οικονομική δραστηριότητα βραχυπρόθεσμα.
Πέμπτον, η δανειοληπτική αξιοπιστία της Ρωσίας υφίσταται σημαντικές πιέσεις με τα συναλλαγματικά διαθέσιμά της υπεράνω των 400 δισ. δολαρίων πάντως. Ωστόσο, η ικανότητα της χώρας να εξυπηρετεί το χρέος της δεν έχει πληγεί, υπό την προϋπόθεση ότι οι αρχές θα κάνουν καλύτερη διαχείριση στη μετακίνηση από τα ρούβλια στα δολάρια. Και πάλι, όμως, είναι μόνο ζήτημα χρόνου μάλλον, μέχρις ότου η χώρα απολέσει την κατάταξή της στην επενδυτική βαθμίδα από τους οίκους αξιολόγησης, αυξηθεί το κόστος δανεισμού και περιοριστεί περαιτέρω η πιστωτική της βάση.
Εκτον, οι αρνητικές επιπτώσεις από τη χρηματοπιστωτική αναταραχή της Ρωσίας είναι πολύ λιγότερες από του 1998.
Εβδομον, η εγχώρια πολιτική και τα διεθνή γεωπολιτικά ζητήματα είναι οι σημαντικότεροι καθοριστικοί παράγοντες του παιχνιδιού. Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, του οποίου η δημοφιλία εκτινάχθηκε εξαιτίας της στάσης του στην Ουκρανία, έχει δύο επιλογές και είναι παραπάνω από ξεκάθαρο σε ποια θα καταλήξει. Μπορεί να περιορίσει την ανάμειξη της Ρωσίας στην Ουκρανία ώστε να χαλαρώσουν οι κυρώσεις της Δύσης. Ειδάλλως, μπορεί να πιέσει ακόμα περισσότερο την κατάσταση στην Ουκρανία, αποσπώντας την προσοχή από τα εσωτερικά ζητήματα, διακινδυνεύοντας έναν ακόμα γύρο κυρώσεων. Η οικονομική και χρηματοπιστωτική αναταραχή στη Ρωσία θα εκτραχυνθεί και πιθανώς να ωθήσει την Ευρώπη σε ύφεση. Οι συνέπειες, που θα έχουν οι δύο επιλογές στη διεθνή αγορά, είναι αντιδιαμετρικά αντίθετες. Η αναταραχή στη Ρωσία, πάντως, καθρεφτίζει την απόφασή της να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην περιφερειακή δυναμική από την εσωτερική της σταθερότητα και αυτό συχνά δεν αποτυπώνεται στις αναλύσεις που χρησιμοποιούν επενδυτές.