Oι επενδύσεις με «κοινωνική υπεραξία» από τους πάμπλουτους του κόσμου ανέρχονται σε μόλις 50 δισ. δολάρια, όταν το σύνολο των υπό διαχείριση περιουσιακών στοιχείων ανέρχεται σε 62,3 τρισ. δολάρια.
Ωστόσο το ενδιαφέρον αυξάνεται συνεχώς, σύμφωνα με την Αμπιγκέιλ Νομπλ, επικεφαλής του τμήματος επενδυτικών πρωτοβουλιών με κοινωνικό αντίκτυπο στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (π.χ. συνέργειες κράτους – ιδιωτών για κοινωνικά προγράμματα, ηθική κατανάλωση, επιχειρήσεις που απορροφούν το κόστος της κλιματικής αλλαγής κ.λπ.).
Η ίδια συνιστά στις πάμπλουτες οικογένειες να μην ακολουθούν τις κυρίαρχες τάσεις της αγοράς και να αναζητούν τις κατάλληλες επενδυτικές συμβουλές. Η κατηγορία των κοινωνικών επενδύσεων άρχισε να γίνεται δημοφιλής το 2007 και φθάνει σήμερα τα 50 δισ. δολάρια. Συνιστά, δηλαδή, ελάχιστο τμήμα των 4 τρισ. δολαρίων, τα οποία διαχειρίζονται τα λεγόμενα οικογενειακά γραφεία. Πρόκειται για επενδυτικές εταιρείες, οι οποίες διαχειρίζονται τα κεφάλαια των πλουσιότερων ανθρώπων του κόσμου. Τα σχετικά στοιχεία δίνει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
Τον τελευταίο καιρό έχει γίνει πολύ δημοφιλές μεταξύ των πάμπλουτων και των επενδυτικών τους συμβούλων να επιδιώκουν διττό επενδυτικό στόχο: το κέρδος και το να ωφελήσουν την κοινωνία. Συνήθως, όμως, οι διαχειριστές δεν έχουν την τεχνογνωσία και τα εργαλεία να το πράξουν. «Προσπαθούμε να διασφαλίσουμε πως υπάρχει μία συγκρατημένη φωνή, η οποία μπορεί να προτείνει επιλογές, χωρίς να ακολουθεί τον συρμό, μία “φούσκα” ή τον θόρυβο γύρω από μία δραστηριότητα», επισημαίνει η κ. Νομπλ. «Παθιάζομαι με τις επενδύσεις θετικού αντικτύπου, αλλά αντιλαμβάνομαι πως δεν απευθύνονται στους πάντες». Μεταξύ των πρωτοπόρων σε αυτές τις επενδύσεις είναι ο ιδρυτής της EBay, Πιέρ Ομιντίγιαρ, και η Σάρι Αράιζον, ιδρύτρια της Arizon Investments. Οπως αναφέρει η Αμπιγκέιλ Νομπλ, πολλά οικογενειακά γραφεία εξετάζουν το κατά πόσον η επενδυτική στρατηγική τους μπορεί να συνενώσει τα μέλη της οικογένειας γύρω από έναν κοινό σκοπό, καθώς και κατά πόσον μπορούν να «στρατολογήσουν» τη νεότερη γενιά στη διαχείριση του οικογενειακού πλούτου. Στη συζήτηση στρογγυλής τραπέζης, που οργάνωσε το Φόρουμ τον Αύγουστο στη Βραζιλία, με θέμα τις επενδύσεις θετικού αντικτύπου και αποδέκτριες τις ζάμπλουτες οικογένειες της γης, ήταν τόσο μεγάλη η προσέλευση, ώστε δεν υπήρχαν αρκετά καθίσματα.