Mέχρι το 2030 το αργότερο οι τράπεζες θα έχουν τη σημερινή «παραδοσιακή» μορφή, σύμφωνα με μελέτη της PriceWaterhouseCoopers. Η τράπεζα του μέλλοντος δεν θα έχει απαραίτητα φυσικά καταστήματα, δηλαδή θα μπορεί να είναι μόνο ιντερνετική, θα παρέχει περισσότερες υπηρεσίες διαχείρισης καταθέσεων και λιγότερα δάνεια, ενώ ο πελάτης θα μπορεί να αλλάζει τράπεζα πολύ πιο εύκολα. Ετσι, η σημασία της ποιότητας και η ικανότητα των νέων τραπεζών να δίνουν λύσεις θα είναι καθοριστική.
Μη τραπεζικά ιδρύματα
Στη μελέτη με τίτλο «Η Μελλοντική Μορφή του Τραπεζικού Τομέα», υποστηρίζει ότι περιορίζονται συνεχώς οι φραγμοί για την είσοδο στην αγορά μη τραπεζικών ιδρυμάτων που θα παρέχουν «παραδοσιακές» τραπεζικές υπηρεσίες. Ετσι τα σημερινά επιχειρηματικά μοντέλα των τραπεζών θα τεθούν υπό αμφισβήτηση. Οι τράπεζες όμως διατηρούν ορισμένα σημαντικά πλεονεκτήματα τα οποία μπορούν να αποτρέψουν έως ένα βαθμό ένα τέτοιο ενδεχόμενο: παρά την κριτική και φθορά που έχουν υποστεί οι τράπεζες κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης, το όνομα και η φήμη τους εξακολουθούν να προσδίδουν υψηλή αναγνωσιμότητα και ενδεχομένως ισχύ, σε συνδυασμό με την οικειότητα, την εμπειρία και την εποπτεία. Η εμπιστοσύνη και το όνομα έχουν σημασία στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, ενώ εν μέρει η αντίσταση στους εναλλακτικούς προμηθευτές χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών προέρχεται και από την έλλειψη εμπιστοσύνης σε θέματα ασφάλειας.
Οι τραπεζικές υπηρεσίες δεν θα γίνονται πλέον σε φυσικό επίπεδο, αλλά μέσω της τεχνολογίας.
Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, θα γίνεται ευκολότερο για τους πελάτες να αλλάζουν τράπεζα και πάροχο τραπεζικών υπηρεσιών.
Το brand μπορεί να αποκτήσει κριτική σημασία για την αξία μιας τράπεζας. Οι τράπεζες που χτίζουν ένα brand, που για τους πελάτες αντιπροσωπεύει εμπιστοσύνη, ακεραιότητα, ασφάλεια και ποιότητα, έχουν περισσότερες πιθανότητες να επιλεγούν από τους πελάτες που βρίσκονται σε δίλημμα.
Διαχείριση καταθέσεων
Οι τράπεζες μπορεί να εξελιχθούν σε επιχειρήσεις κοινής ωφελείας που θα επικεντρώνονται στη διαχείριση καταθέσεων κάτω από τα ασφαλισμένα όρια και θα παρέχουν ένα περιορισμένο εύρος πιστωτικών προϊόντων. Οι ρυθμιστικές αρχές και οι κανονισμοί πρέπει επίσης να προσαρμοσθούν σε αυτή τη νοοτροπία και προσέγγιση, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το συνεχώς και έντονα μεταβαλλόμενο τραπεζικό τοπίο.
Σύμφωνα με την PwC, αυτή τη στιγμή, οι τραπεζικές εποπτικές αρχές σε όλο τον κόσμο λειτουργούν κυρίως αντιδρώντας στα γεγονότα, ενώ οι στρατηγικοί τους στόχοι για το μέλλον των τραπεζών και των τραπεζικών υπηρεσιών δεν είναι ξεκάθαροι τόσο λόγω πολιτικών σκοπιμοτήτων όσο και της δημόσιας πεποίθησης ότι οι τράπεζες δεν θα πρέπει να είναι «too big to fail». Οι εποπτικές αρχές πρέπει να λάβουν υπόψη ότι οι τραπεζικές υπηρεσίες αλλάζουν και θα συνεχίσουν να αλλάζουν.