Οι πάμπλουτοι του κόσμου δεν παράγουν μόνον πλούτο, κατορθώνουν ταυτόχρονα και ένα τμήμα του να το διανείμουν σε αγαθοεργίες. Προέρχονται δε οι εν λόγω πάμπλουτοι κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία, την Αυστραλία, την Κίνα και την Ελβετία. Τα σχετικά προκύπτουν από έρευνα της εταιρείας συμβούλων, Wealth-X και του επενδυτικού οίκου Arton Capital.
Σύμφωνα με αυτά οι πλούσιοι άνδρες και γυναίκες με φιλανθρωπική δράση είναι κατά μέσο όρο 64 ετών, ενώ στη διάρκεια της ζωής τους δωρίζουν σχεδόν 25 εκατ. δολάρια επί συνολικού πλούτου 240 εκατ. δολαρίων κατά μέσο όρο. Η δε μέση ρευστότητα, που έχουν, είναι της τάξεως των 46 εκατ. δολαρίων, ενώ ως επί το πλείστον διοχετεύουν τα κεφάλαιά τους σε εκπαιδευτικά προγράμματα.
Επιπλέον, τα στοιχεία των Wealth-X και Arton Capital δεικνύουν ότι οι παραδοσιακές δωρεές σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς χαίρουν των προτιμήσεων των πλουσίων.
Το 2013, υπό το πρίσμα αυτό, αποδείχθηκε η πιο γενναιόδωρη χρονιά μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 1997-1998 με τον σχετικό δείκτη να φθάνει τις 220 μονάδες. Ο δείκτης αυτός, επίσης, απείχε μόλις 12 μονάδες από το ιστορικό ρεκόρ των 232 μονάδων του 2006. Ωστόσο, παρατηρείται και μία ολοένα και πιο έντονη τάση των φιλανθρώπων να χρηματοδοτούν αυτόνομα έργα και δράσεις για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας.
Πέραν τούτου, αξίζει να αναφερθεί ένα ακόμα χαρακτηριστικό των πλουσίων: σχεδόν το 70% από αυτούς είναι αυτοδημιούργητοι, ενώ το υπόλοιπο 30% είχαν την τύχη να κληρονομήσουν τεράστιες περιουσίες. Είναι ενδιαφέρον ότι επί των συνολικών δωρεών, το 40% αφορά εκπαιδευτικούς σκοπούς και τα αντίστοιχα ποσά είναι τριπλάσια από όσα δίνονται για την προαγωγή της δημόσιας υγείας. Οι δε ατομικές δωρεές των πλουσίων γυναικών, σύμφωνα με τις Wealth -X και Arton Capital, είναι 26% υψηλότερες από εκείνες των ανδρών. Σε επίπεδο ατομικό στις ΗΠΑ, ένας πλούσιος φιλάνθρωπος με καθαρή περιουσία 30-49 εκατομμύρια δολάρια δωρίζει τουλάχιστον 60.000 δολάρια σε ετήσια βάση. Οπως σημειώνει, τέλος, ο επικεφαλής της Wealth-X, Μίκολας Ράμπους, οι πάρα πολύ πλούσιοι επικεντρώνονται ολοένα και περισσότερο σε μακροπρόθεσμα έργα, ενώ χρησιμοποιούν τα δικά τους εργαλεία από την επιχειρηματική τους δράση για να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα των αγαθοεργιών τους.