Βασικός κινητήριος μοχλός της ανάπτυξης είναι η ιδιωτική κατανάλωση στις χώρες του ΟΟΣΑ, και της Γερμανίας συμπεριλαμβανομένης, η οποία επί σειρά ετών στηριζόταν σχεδόν αποκλειστικά στον εξαγωγικό της μηχανισμό. Ωστόσο, η περαιτέρω βελτίωση των μακροπρόθεσμων οικονομικών προοπτικών και της ευημερίας των ανθρώπων στις χώρες του ΟΟΣΑ συνδέεται άμεσα με την ενίσχυση της παραγωγικότητας και της καινοτομίας. Τα σχετικά αναφέρονται σε τελευταίες εκθέσεις του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ).
Το πρώτο τρίμηνο του 2015 το ΑΕΠ στις χώρες-μέλη του επιβραδύνθηκε ελαφρά στο 0,4%, εν συγκρίσει με το 0,5% το τέταρτο τρίμηνο του 2015. Στην ανάπτυξη αυτή συμμετοχή κατά 0,3% είχε η ιδιωτική κατανάλωση, ενώ η κατανάλωση από τον δημόσιο τομέα, οι επενδύσεις και η διαμόρφωση αποθεμάτων συνέβαλε κατά 0,1%. Από την άλλη πλευρά οι καθαρές εξαγωγές συνέτειναν το πρώτο τρίμηνο τρέχοντος, ώστε να περιοριστεί η αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,3%.
Μεγάλες οικονομίες
Ειδικότερα, όσον αφορά τις επτά ισχυρότερες οικονομίες του ΟΟΣΑ, σε αυτές θα παρατηρούσε κανείς αρκετές αποκλίσεις και διαφορές μεταξύ τους ως προς το ποιες δυνάμεις συνδιαμορφώνουν την ανάπτυξή τους. Παρά το γεγονός ότι σε ορισμένες αναπτυγμένες οικονομίες η κατανάλωση του ιδιωτικού τομέα κινητοποιεί τον οικονομικό μηχανισμό, σε άλλες η δημιουργία αποθεμάτων φαίνεται να διαδραματίζει ανάλογο ρόλο. Στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, η Γερμανία έχει ως βασικούς μοχλούς την κατανάλωση και τις επενδύσεις, ενώ η μείωση αποθέματων και οι καθαρές εξαγωγές ελάττωσαν την αύξηση του ΑΕΠ. Στη Γαλλία κατανάλωση και αποθέματα (0,5% έκαστο) συνέβαλαν σε αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,6%, ενώ στην Ιταλία θετικά λειτούργησαν η δημιουργία αποθεμάτων και οι επενδύσεις. Ωστόσο, η συμβολή αυτή εν μέρει εξουδετερώθηκε από την αρνητική συνεισφορά των καθαρών εξαγωγών.
Στις ΗΠΑ, ευνοϊκά λειτούργησαν στη διατήρηση του ΑΕΠ σε ίδια επίπεδα με το τέταρτο τρίμηνο του 2014 η ιδιωτική κατανάλωση και τα αποθέματα. Πάντως, η μείωση των εξαγωγών υπερκάλυψε τις θετικές επιδράσεις, με αποτέλεσμα την επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης.
Παραγωγικότητα
Ιδιαίτερο βάρος, εντούτοις, δίνει ο ΟΟΣΑ και στον ρόλο της παραγωγικότητας, η οποία την προηγούμενη δεκαετία ήταν βραδύτερη. Σε έρευνα του ΟΟΣΑ καταδεικνύεται ότι οι μεταρρυθμίσεις μπορούν να αναζωογονήσουν τη διάχυση της καινοτομίας και να συνδράμουν στην καλύτερη χρησιμοποίηση των ταλέντων των εργαζομένων. Αυτό θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη και πιο ολοκληρωμένη αύξηση της παραγωγικότητας. Η παραγωγικότητα μεταφράζεται όχι στο «εργάζομαι σκληρότερα», αλλά στο «εργάζομαι εξυπνότερα». Το χάσμα μεταξύ εταιρειών υψηλής παραγωγικότητας και των άλλων διευρύνεται τα τελευταία χρόνια, κάνοντας φανερά τα εμπόδια στη διάχυση της καινοτομίας. Βοηθητικά θα λειτουργούσαν, όπως επισημαίνει ο ΟΟΣΑ, μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων και στην πτωχευτική νομοθεσία, ώστε να μην τιμωρείται υπερβολικά η αποτυχία και να ενθαρρύνονται οι επιχειρήσεις να πειραματίζονται με νέες τεχνολογίες. Επιπλέον, ευνοϊκό ρόλο θα διαδραμάτιζαν πολιτικές υπέρ της κινητικότητας των εργαζομένων,καθώς και περισσότερες δημόσιες επενδύσεις στη βασική έρευνα