Στο ιλιγγιώδες ποσό των 805 δισ. δολαρίων (5 τρισ. γουάν) έχει ήδη φτάσει το συνολικό κόστος των μέτρων που χρησιμοποίησε προ ολίγων εβδομάδων το Πεκίνο για να ανακόψει την κατακόρυφη πτώση των κινεζικών χρηματιστηρίων. Κι ενώ το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει το 10% του ΑΕΠ της Κίνας το περασμένο έτος, η αποτελεσματικότητα των μέτρων έχει αποδειχθεί μέτρια. Οι τιμές των μετοχών καταδεικνύουν ότι το Πεκίνο επέτυχε μια άνοδο των βασικών δεικτών κατά 1% για κάθε δισ. δολάρια που διέθεσε. Παραμένει, άλλωστε, αβέβαιο ποια θα είναι η αντίδραση των κινεζικών αγορών όταν ανακληθούν οι –αδιανόητες για τα πρότυπα των ώριμων ανεπτυγμένων αγορών– παρεμβάσεις του Πεκίνου.
Πρόκειται για 5 τρισ. γουάν που αντιπροσωπεύουν το 10% του κινεζικού ΑΕΠ του περασμένου έτους, ποσό σαφώς μεγαλύτερο από τα 4 τρισ. γουάν, που διέθεσε το Πεκίνο για να αντιμετωπίσει την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Ανάμεσά τους, τα περίπου 209 δισ. δολάρια που δάνεισαν οι κινεζικές τράπεζες στις κρατικές εταιρείες δανεισμού για την αγορά μετοχών και τα πάνω από 550 δισ. δολάρια από τα αποθεματικά συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών ταμείων που διοχετεύθηκαν σε αγορές μετοχών. Ενα από τα πλέον ρηξικέλευθα μέτρα στα οποία κατέφυγε το Πεκίνο για να στηρίξει τις τιμές των μετοχών ήταν η άδεια που έδωσε στα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά ταμεία να επενδύουν τα αποθεματικά τους ελεύθερα σε μετοχές και τίτλους, ενώ ώς τώρα ήταν υποχρεωμένα να τα τοποθετούν σε ασφαλείς επενδύσεις, όπως τα ομόλογα του κράτους.
Μεσολάβησαν, άλλωστε, επαναγορές μετοχών από καίριους μεγαλομετόχους κινεζικών εταιρειών, καθώς και η χορήγηση κεφαλαίων από την κρατική Αρχή διαχείρισης και χρηματοδότησης κεφαλαιαγοράς. Αυτά συνδυάστηκαν με μια άνευ προηγουμένου χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής, με στόχο τον δανεισμό για την αγορά μετοχών και τη σταθεροποίηση των χρηματιστηρίων. Ωστόσο, η πλέον αδιανόητη για τα δυτικά πρότυπα παρέμβαση του Πεκίνου ήταν η απαγόρευση της πώλησης μετοχών που επεβλήθη σε μεγαλομετόχους με μερίδια άνω του 5%. Σε αντίθεση, όμως, με τα κεφάλαια που το διάστημα 2008-2009 περιφρούρησαν επιτυχώς τη δεύτερη οικονομία στον κόσμο από τη λαίλαπα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, αυτήν τη φορά τα δυσθεώρητα ποσά δεν επιτυγχάνουν επαρκώς τον στόχο τους.
«Ολα αυτά τα μέτρα ανατρέπουν τη σχέση προσφοράς-ζήτησης, χωρίς να αλλάζουν τα θεμελιώδη οικονομικά μεγέθη», σχολιάζει σχετικά ο Γιαγνκ Βέιξιαο, αναλυτής στη Founder Securities στο Πεκίνο, που πιθανολογεί πως, «όταν η κυβέρνηση αποσύρει τα μέτρα, οι τιμές των μετοχών θα επανέλθουν ταχύτατα σε πτωτική πορεία, και η ηρεμία των αγορών θα αποδειχθεί παροδική». Οπως, άλλωστε, προκύπτει από τους υπολογισμούς του Reuters, αυτή τη στιγμή δεν διαπραγματεύεται περίπου το 20% των εισηγμένων μετοχών στις αγορές της Σαγκάης και της Σεντζέν. Οι εν λόγω μετοχές έχουν χάσει περί το 40% της αξίας, και όμως παραμένουν ακόμη σε υπερβολικά υψηλά επίπεδα, ακριβώς εξαιτίας της «φούσκας» που τις είχε οδηγήσει σε άνοδο 150% μέσα στους τελευταίους 12 μήνες.
Σε ό,τι αφορά το τι καταδεικνύει η πορεία των δεικτών των μετοχών, ο δείκτης SSEC του χρηματιστηρίου της Σαγκάης έχει ανακάμψει κατά περίπου 20% από τα επίπεδα των 3.300 μονάδων, στα οποία υποχώρησε στις 8 Ιουλίου, αλλά παραμένει σαφώς κάτω από τον επίσημο στόχο για ανάκαμψή του στις 4.500 μονάδες. Οπως, άλλωστε, επισημαίνουν αναλυτές της Gavekal Dragonomics, πηγή προβλημάτων αποτελεί το γεγονός ότι οι μετοχές πολλών κινεζικών εταιρειών παραμένουν «στο ύψος της στρατόσφαιρας», όπως χαρακτηριστικά σχολιάζει το Reuters. Ο δείκτης SSEC, παρά την υποχώρησή του, βρίσκεται σε επίπεδα κατά 100% πάνω από εκείνα στα οποία βρισκόταν πριν από 12 μήνες, προτού αρχίσει να δημιουργείται η «φούσκα». Εξάλλου, οι χαμηλές τιμές στις αγορές προθεσμιακών προεξοφλούν ότι ο δείκτης CSI300 θα υποχωρήσει περίπου στις 4.000 μονάδες τον Μάρτιο.