Η Ιταλία αγωνίζεται να ορθοποδήσει, αφήνοντας πίσω τη χειρότερη οικονομική κρίση στη μεταπολεμική περίοδο, ενώ οι πολίτες συνδέουν άρρηκτα την οικονομική τους ευημερία με την ιδιοκτήτη κατοικία τους – όπως συμβαίνει και στη χώρα μας. Αυτό σημαίνει πως η απόκτηση κατοικίας έρχεται κατά τρόπον απροσδόκητο να τονώσει τη νεοπαγή ανάπτυξη και ενδεχομένως να οδηγήσει σε φοροελαφρύνσεις από την κυβέρνηση του Ματέο Ρέντσι.
Βέβαια θα πρέπει να επισημανθεί πως τα τελευταία επτά χρόνια της κρίσης η οικονομία της Ιταλίας συρρικνώθηκε 8% και πλέον, ενώ η ανεργία διπλασιάστηκε. Τα ακίνητα ταυτόχρονα ήταν εκείνο το συστατικό στοιχείο του ΑΕΠ το οποίο αυξήθηκε περισσότερο από όλα. Τα σχετικά στοιχεία αναφέρει το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg που έκανε και τους υπολογισμούς.
Το κλειδί σε όλα αυτά είναι το «αόρατο» οικονομικό πλεονέκτημα ότι οι ιδιοκτήτες δεν έχουν να πληρώσουν ενοίκιο. Ο όρος είναι «αποδιδόμενο ενοίκιο» και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός. Είναι το μέτρο που υπολογίζει το υποθετικό ενοίκιο που καταβάλλουν στον εαυτό τους οι ιδιοκτήτες ως οικονομική κατανάλωση. Τα χρήματα δεν αλλάζουν χέρια, αλλά όταν μία οικογένεια ζει στο δικό της σπίτι, τότε ταυτόχρονα λειτουργεί ως επενδυτής και καταναλωτής.
Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι ως συστατικό του ΑΕΠ αυξήθηκε και η αξία που προσθέτουν τα ακίνητα τα τελευταία επτά χρόνια της κρίσης. Ετσι, η αγορά ακινήτων συνέδραμε την ιταλική οικονομία στο να αρχίσει από τα τέλη του 2014 να εξέρχεται από την ύφεση. Ισως να μην πρόκειται για σύμπτωση ότι ο πρωθυπουργός της χώρας Ματέο Ρέντσι υποσχέθηκε πρόσφατα να καταργήσει έναν μισητό φόρο στην πρώτη κατοικία.
Η εφαρμογή αυτής της ρύθμισης ενδεχομένως να τεθεί σε ισχύ το 2016 και, εάν συμβεί, θα ενισχυθεί περαιτέρω η σημασία της ιδιοκτησίας στην εικόνα της οικονομικής ανάπτυξης της Ιταλίας. «Η έμφαση στα πολυτιμότερα περιουσιακά στοιχεία των Ιταλών ίσως και να αποδεικνύει τις ανησυχίες εντός της κυβέρνησης ότι η ξένη ζήτηση δεν θα επαρκέσει να στηρίξει την ανάκαμψη», δήλωσε ο καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Λούις της Ρώμης, Τζουζέπε Ραγκούσα. Στην Ιταλία το 73% των κατοίκων ζει σε καθεστώς ιδιοκατοίκησης. Η ύφεση των τελευταίων επτά ετών πιθανολογείται ότι τους παρακίνησε να προσδεθούν στα περιουσιακά στοιχεία που κατείχαν.