Εδώ και μισό αιώνα το Χόλιγουντ έχει παρουσία στην Ισπανία. Αλλοτε τη «μεταμφίεζε» σε Ρωσία της επανάστασης και άλλοτε σε Αγρια Δύση. Τώρα η κυβέρνηση της Ισπανίας προσπαθεί να προσελκύσει και πάλι τη βιομηχανία του κινηματογράφου αλλά δεν τα καταφέρνει τόσο καλά, καθώς το ίδιο προσπαθούν άλλες χώρες που προσφέρουν περισσότερα και ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς μάλλον τα καταφέρνουν καλύτερα, ενώ ακόμη και η αυτόνομη ισπανική επαρχία των Καναρίων Νήσων εφαρμόζει πιο αποτελεσματική πολιτική.
Μολονότι η βιομηχανία του θεάματος δεν εγκατέλειψε ποτέ την Ισπανία, έχουν παρέλθει οι ημέρες εκείνες του 1960 όταν ο Βρετανός σκηνοθέτης Ντέιβιντ Λιν γύριζε στην ισπανική πρωτεύουσα το «Δόκτωρ Ζιβάγκο» και ο Ιταλός Σέρτζιο Λεόνε μια σειρά γουέστερν όπως το «ο Καλός, ο Κακός και ο Ασχημος». Σύμφωνα με την ισπανική Επιτροπή Ταινιών, από το περασμένο έτος περίπου το 80% των ταινιών που θα μπορούσαν να έχουν γυριστεί στο έδαφός της κατέληξαν αλλού. Προκειμένου να καταστήσει τη χώρα ελκυστική στους παραγωγούς ταινιών, η κυβέρνηση τους προσφέρει από την αρχή του έτους σειρά φοροαπαλλαγών. Οι φοροαπαλλαγές που προσφέρει στους ξένους παραγωγούς είναι 15% του κόστους παραγωγής, πολύ λιγότερο γενναιόδωρες από τις αντίστοιχες φοροαπαλλαγές αλλού. Θέτει, άλλωστε, όρο για να είναι επιλέξιμη μια παραγωγή να μην ξεπερνά το κόστος της τα 2,5 εκατ. ευρώ. Αυτό, όμως, είναι πολύ χαμηλό για τους προϋπολογισμούς των κινηματογραφικών υπερπαραγωγών.
«Για τα στούντιο που δουλεύουν σε μεγάλες παραγωγές, η φοροαπαλλαγή αυτή δεν αφήνει περιθώρια για να επωφεληθούν πραγματικά» σχολιάζει ο Ιγνάσιο Πέρεζ Ντόλσετ, ιδρυτής των Ilion Animation Studios. Την άποψή του συμμερίζεται η ισπανική Επιτροπή Ταινιών που τονίζει πως η κυβέρνηση πρέπει να παραχωρήσει υψηλότερες φοροαπαλλαγές αν θέλει να στηρίξει την κινηματογραφική βιομηχανία. Πολλοί φέρνουν το παράδειγμα των Καναρίων Νήσων, την αυτόνομη ισπανική περιοχή που κατόρθωσε να προσελκύσει πολλές παραγωγές αμερικανικών ταινιών. Το κατάφερε αυξάνοντας τις φοροαπαλλαγές στο 35% του κόστους και ανεβάζοντας το όριο του κόστους για τις επιλέξιμες ταινίες στα 4,5 εκατ. ευρώ. Μιλώντας στο Reuters, ο δήμαρχος της Σάντα Κρουζ χαρακτηρίζει τη βιομηχανία του κινηματογράφου «ανεξάντλητη ευκαιρία για θέσεις εργασίας και επιχειρήσεις».