Οταν η Κεντρική Τράπεζα του Μαρόκου την Τρίτη 22 Μαρτίου προχώρησε σε περικοπή του βασικού της επιτοκίου, εντάχθηκε και αυτή στη χορεία των άλλων 46 πιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία έχουν εφαρμόσει πολιτική νομισματικής χαλάρωσης από τις αρχές του 2015. Ακόμα πιο αξιοσημείωτο είναι ότι πρόκειται για την 15η φορά μέσα στο 2016, δηλαδή μέσα στους τρεις πρώτους μήνες του χρόνου, που μία ακόμα κεντρική τράπεζα προβαίνει σε κάποια κίνηση νομισματικής χαλάρωσης. Μετά το Μαρόκο ακολούθησαν ακόμα δυο κεντρικές τράπεζες, της Ταϊβάν και της Τουρκίας, οπότε οι κινήσεις έφθασαν τις δεκαεπτά.
Η παρέλαση των παρεμβάσεων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων θα εξακολουθήσει, με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να βρίσκεται στην κεφαλή και να δίνει τον τόνο. Ωστόσο, υπό αυτές τις συνθήκες, διεθνώς, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) βαδίζει στην αντίθετη κατεύθυνση, και οι επόμενες ημέρες θα καταδείξουν για ποιο λόγο συμβαίνει και το ένα και το άλλο.
Στην Ευρωζώνη ο πληθωρισμός, τα στοιχεία του οποίου δημοσιεύονται ύστερα από μία εβδομάδα, αναμένεται να υποχωρήσει σε ετήσια βάση για δεύτερο μήνα διαδοχικά. Το διαφοροποιημένο παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών θα απεικονιστεί στα στοιχεία που θα δημοσιοποιηθούν 24 ώρες αργότερα και θα αφορούν την απασχόληση. Οι αναλυτές περιμένουν ότι τα μηνιαία στοιχεία για την αγορά εργασίας θα δείξουν τη συνεχιζόμενη, αν και όχι γενικευμένη, αύξηση των θέσεων εργασίας. Οι συμμετέχοντες οικονομολόγοι και αναλυτές σε σχετική έρευνα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters εκτιμούν πως σε ετήσια βάση στην Ευρωζώνη ο πληθωρισμός θα διαμορφωθεί τον Μάρτιο σε αρνητικό έδαφος στο -0,1%, έναντι της μεγαλύτερης πτώσης του -0,3% τον Φεβρουάριο. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει πραγματική μείωση τιμών, αν και ορισμένοι πιθανόν να ισχυριστούν ότι αυτός δεν είναι κανονικός αποπληθωρισμός.
Τι σημαίνει αυτό; Οτι ούτε έχει εδραιωθεί εις βάθος στον οικονομικό μηχανισμό ούτε μπορεί να αποθαρρύνει τους καταναλωτές από το να αγοράσουν προϊόντα και υπηρεσίες, με το σκεπτικό πως οι τιμές θα υποχωρήσουν έτι περαιτέρω. Ωστόσο ο αρνητικός πληθωρισμός δεν παύει να απέχει πολύ από τα επίπεδα που προσδοκά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα επιδιώκει ο δείκτης του πληθωρισμού να διαμορφωθεί κατά τι χαμηλότερα από το 2%. Ο στόχος αυτός δεν έχει επιτευχθεί από το 2013 και μετά. Αυτός είναι ο λόγος καθώς και η ευπάθεια της ανάπτυξης, που έκαναν την ΕΚΤ πριν από λίγες ημέρες να επεκτείνει την ποσοτική χαλάρωση και να περικόψει το επιτόκιο του ευρώ. Ο αντίκτυπος της παρέμβασης αυτής μάλλον δεν θα αποτυπωθεί στα στοιχεία της επόμενης Πέμπτης, αλλά αρκετοί αμφιβάλλουν αν πρόκειται κάτι σύντομα να αλλάξει. Μία ακόμα πτώση στις τιμές δεν θα βοηθήσει στο να πιστέψει κανείς πως τα πράγματα θα βελτιωθούν. «Το πιο ανησυχητικό πράγμα σχετικά με τις παγκόσμιες προοπτικές είναι η εκ νέου επιδείνωση στις προβλέψεις του πληθωρισμού στην Ευρωζώνη και την Ιαπωνία», παρατηρεί ο οικονομολόγος της Barclays, Κρίστιαν Κέλερ.
Εν τω μεταξύ, τα στοιχεία για την απασχόληση στις Ηνωμένες Πολιτείες εκτιμάται πως θα δείξουν τη δημιουργία σχεδόν 200.000 νέων θέσεων εργασίας τον Μάρτιο. Τον Φεβρουάριο, αντιστοίχως, είχαν δημιουργηθεί περισσότερες θέσεις, και έφθασαν τις 242.000, αλλά και οι 200.000 θέσεις εξακολουθούν να φανερώνουν στέρεη αύξηση, εξετάζοντας την προηγούμενη εξαετία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών, το ζήτημα δεν έγκειται στον δείκτη της ανεργίας, ο οποίος πλέον βρίσκεται σε σχετικά χαμηλά επίπεδα (4,9%). Κυρίως εκείνο που απασχολεί οικονομολόγους και αναλυτές είναι αν το οικονομικό κλίμα συμβάλλει σε μία ακόμα περικοπή επιτοκίων από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα. Το τελευταίο διάστημα υπάρχουν μεικτές ενδείξεις. Η πρόεδρος της Τράπεζας Τζάνετ Γέλεν ακούστηκε απροσδόκητα μετριοπαθής σε ορισμένους, μετά τη συνεδρίαση της 16ης Μαρτίου. Εκτοτε, όμως, άλλα στελέχη της Ομοσπονδιακής Τράπεζας υιοθέτησαν πιο έντονο ύφος, δημιουργώντας την προσδοκία ότι εντός του τρέχοντος έτους θα υπάρξουν τουλάχιστον δύο αυξήσεις επιτοκίων ακόμη.