Ανησυχία παρατηρείται στους πολιτικούς και επιχειρηματικούς κύκλους αλλά και στους κύκλους των πολιτών στη Γερμανία, εξαιτίας του ζωηρού ανανεωμένου ενδιαφέροντος του Πεκίνου για την αγορά μεσαίων γερμανικών επιχειρήσεων, των γνωστών ως «Mittelstand». Πολιτικοί παράγοντες φοβούνται πως η έλευση των Κινέζων ιδιοκτητών θα σημάνει αφενός την απώλεια γερμανικής τεχνογνωσίας και αφετέρου την απώλεια θέσεων εργασίας, οι οποίες θα μεταφερθούν εκτός συνόρων. Ο υπουργός Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ διεμήνυσε ότι θα ήθελε αντιπροσφορά από την Ε.Ε. ή τις HΠΑ για την εταιρεία Kuka, την οποία ενδιαφέρεται να εξαγοράσει η κινεζική Midea Group. Ωστόσο, η πρώτη από τις εταιρείες αυτής της κατηγορίας αποτελεί θετικό παράδειγμα και επισημαίνει ότι οι φόβοι είναι υπερβολικοί. Πρόκειται για την Putzmeister, η οποία ιδρύθηκε πριν από 58 χρόνια και κατασκευάζει αντλίες ενέσεων τσιμέντου και γερανούς. Αγοράστηκε από την κινεζική ανταγωνίστριά της Sany, πριν από τέσσερα χρόνια, αντί 360 εκατ. ευρώ, και τότε πάμπολλοι εργαζόμενοι διαμαρτύρονταν μπροστά από τις πύλες της για τις θέσεις εργασίας τους.
Σήμερα φαίνεται ότι οι θέσεις εργασίας της Putzmeister παραμένουν σταθερές στη Γερμανία, και έχει υποσχεθεί, μάλιστα, να μην μεταβληθούν τουλάχιστον έως το 2020. Οι πωλήσεις της αυξήθηκαν κατά σχεδόν ένα τρίτο, το εμπορικό σήμα χαίρει της ίδιας αποδοχής και αναγνωρισιμότητας, ενώ οι σχέσεις με το δίκτυο προμηθευτών παρέμειναν ως είχαν. Τώρα που επανέρχονται οι Κινέζοι, η περίπτωση της Putzmeister προβάλλεται ως παράδειγμα προς μίμηση. Αυτήν τη φορά πρόκειται για τον κινεζικό όμιλο οικιακών συσκευών Midea Group, ο οποίος κατάθεσε πρόταση 5 δισ. δολαρίων για να εξαγοράσει τη γερμανική Κuka, η οποία κατασκευάζει ρομπότ. Ο επενδυτικός οίκος Fujan Chip Investment συμφώνησε να αποκτήσει τη γερμανική εταιρεία εξοπλισμού κατασκευής ημιαγωγών Aixtron αντί 670 εκατ. ευρώ.
Το παράδειγμα της Putzmeister
Ο Γκέραλντ Καρχ, νυν επικεφαλής της Putzmeister, είναι κάθετος: «Η στρατηγική ήταν και είναι η αυστηρή διατήρηση του εμπορικού σήματος και της εταιρικής ταυτότητας των επιμέρους επιχειρήσεων». Μετά την εξαγορά, η Sany διαχώρισε τις αγορές της, πουλώντας τις δικές της αντλίες τσιμέντου στην Κίνα και τις γερμανικές στον υπόλοιπο κόσμο.
Η εν λόγω εταιρεία συνιστά φωτεινό παράδειγμα πώς οι μικρομεσαίες γερμανικές εταιρείες αναδεικνύονται σε παγκόσμιες πρωταθλήτριες. Η Putzmeister με τους γιγάντιους γερανούς έκτισε το ψηλότερο κτίριο στον κόσμο, το Μπουρτζ Χαλίφα στο Ντουμπάι, και διοχέτευσε εκατομμύρια λίτρα θαλάσσιου νερού για την ψύξη του αντιδραστήρα της Φουκουσίμα. Επλήγη, όμως, από την κρίση και το 2009 έχασε την παγκόσμια πρώτη θέση της από την Sany. Ο Νόρμπερτ Σόιχ, ο οποίος διαπραγματεύτηκε την εξαγορά και απεχώρησε έναν χρόνο αργότερα, αντιμετώπισε δυσκολίες. Αυτές είχαν να κάνουν με τη διαφορά στη φιλοσοφία διοίκησης, καθώς οι νέοι ιδιοκτήτες προέκριναν αυστηρά την ιεραρχία έναντι της εξειδίκευσης, καθυστερώντας τη λήψη αποφάσεων. Σήμερα η γερμανοκινεζική εταιρεία παραδέχεται ότι χρειάζεται και άλλος χρόνος για να αποδώσει σε όλα τα επίπεδα η ενοποίηση. «Οι Κινέζοι συνειδητοποιούν ότι πρέπει να μάθουν την ευρωπαϊκή εταιρική νοοτροπία. Ορισμένοι οργανώνουν εργαστήρια στην Κίνα με θέμα τις Mittelstand».