Μήπως η Βρετανία πρόκειται να καταλάβει σταδιακά μια θέση ανάλογη της Ελβετίας ως προς τη σχέση της με την Ε.Ε.; Το ερώτημα αυτό θέτει η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, θυμίζοντας ότι η αλπική χώρα δεν προσεχώρησε ποτέ στην Ε.Ε. καθώς οι ψηφοφόροι της απέρριψαν την προοπτική αυτή σε δημοψήφισμα το 1992. Διατήρησε, ωστόσο, καλή σχέση με τις χώρες της Ε.Ε., ενώ είναι παράλληλα μέλος της ζώνης Σένγκεν και έχει έτσι ένα είδος ανοικτών συνόρων μαζί τους. Σε ό,τι αφορά τις ελβετικές επιχειρήσεις, έχουν επωφεληθεί από σειρά εμπορικών συμφωνιών με την Ε.Ε., η οποία αποτελεί τη σημαντικότερη αγορά για τις ελβετικές εξαγωγές.
Για την Ελβετία, η ιδιότητα του ανεξάρτητου εταίρου αλλά όχι μέλους της Ε.Ε. φαίνεται να έχει αποβεί προς όφελός της αν και δεν είναι βέβαιο πως τα πράγματα θα είναι εξίσου εύκολα για τη Βρετανία. Η οικονομία της Ελβετίας αναπτύχθηκε ετησίως κατά μέσον όρο 1,3% από το 2008, μολονότι μεσολάβησε η περίοδος της παγκόσμιας ύφεσης. Στο ίδιο χρονικό διάστημα, ο μέσος όρος ετήσιας ανάπτυξης της Ε.Ε. ήταν μόλις 0,4%. Και όμως όταν οι Ελβετοί απέρριψαν σε δημοψήφισμα την ένταξή τους στην Ε.Ε. ο τότε υπουργός Οικονομικών είχε μιλήσει για «μια μαύρη ημέρα για την Ελβετία και τους Ελβετούς εργαζόμενους». Η χώρα δεν έμεινε, πάντως, εντελώς αλώβητη από τα δεινά της Ε.Ε. Το 2011, στην κορύφωση της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης, συνέδεσε την ισοτιμία του ελβετικού φράγκου με το ευρώ και υπερασπίστηκε τη σύνδεση αυτή επί τρία χρόνια. Την εγκατέλειψε, όμως, χωρίς προειδοποίηση τον Ιανουάριο του περασμένου έτους, οδηγώντας στα ύψη το ελβετικό φράγκο. Επλήγησαν, έτσι, οι εξαγωγικές επιχειρήσεις και κατ’ επέκταση η οικονομία της χώρας και μειώθηκαν τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Τράπεζα της Ελβετίας.
Προνοώντας, πάντως, για τις επιπτώσεις του Brexit, η Τράπεζα της Ελβετίας ανακοίνωσε χθες ότι έσπευσε να παρέμβει εγκαίρως στις αγορές συναλλάγματος για να αποτρέψει μια νέα ενίσχυση του ελβετικού φράγκου.