Το Γουεστμίνστερ τελεί σε χαοτική κατάσταση. Τώρα πλέον πέφτει στους ώμους του Μαρκ Κάρνεϊ, του διοικητή της Τραπέζης της Αγγλίας, να καθησυχάσει τις αγορές, τα νοικοκυριά και τις εταιρείες στα μεθεόρτια του Brexit. Στην τελευταία του παρέμβαση, πάντως, δεν μασούσε τα λόγια του. «Η Κεντρική Τράπεζα», διεμήνυσε, «θα κάνει ό,τι μπορεί» και άφησε να εννοηθεί πως επίκειται εντός του μηνός και μείωση επιτοκίων. Ωστόσο, υπάρχουν όρια στο πόσα πράγματα μπορεί να κάνει η Τράπεζα της Αγγλίας. Με άλλα λόγια, είναι η στιγμή οι πολιτικοί να απεγκλωβιστούν από τη μετά του δημοψηφίσματος δίνη και να αρχίσουν να χαράσσουν την οδό του οικονομικού μας μέλλοντος. Σε αυτό το σημείο, το να προσπαθήσει κανείς να υποψιαστεί ποιος θα είναι υπουργός Οικονομικών και θα αναλάβει τα εν λόγω σχέδια, είναι απλώς ένα χαμένο παιχνίδι.
Είτε παραμείνει ο Τζορτζ Oσμπορν είτε κάποιος άλλος αναλάβει καθήκοντα, θα έχει ορισμένες άμεσες προτεραιότητες να διαχειριστεί και ορισμένα πιο ριζικά ζητήματα να αντιμετωπίσει.
Είναι εξόφθαλμα προφανές ότι ο οποιοσδήποτε υπουργός θα πρέπει να αποτρέψει την ύφεση, όταν ορισμένοι ειδικοί τη θεωρούν αναπότρεπτη και άλλοι όχι. Ρόλος του υπουργού είναι να τονώσει την εμπιστοσύνη στο ότι η Βρετανία μπορεί να αντεπεξέλθει στη θύελλα. Εάν, τουναντίον, η εμπιστοσύνη υποχωρήσει, τότε υπάρχει ο κίνδυνος οι άνθρωποι να καθυστερήσουν τις αγορές τους και οι εταιρείες να αναβάλουν επενδύσεις και προσλήψεις. Βέβαια, ο κ. Oσμπορν έχει κάνει καθησυχαστικές δηλώσεις, αλλά οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά έχουν ανάγκη μεγαλύτερης σαφήνειας και διατυπώνουν αρκετά ερωτήματα: πότε θα διεξαχθούν οι εκλογές, τι είδους φορολογική πολιτική και πολιτική δημοσίων δαπανών θα υπάρξει, πότε θα ξεκινήσουν και πότε θα ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε.
Με τόσα πολλά ερωτήματα να αιωρούνται, δεν προκαλεί έκπληξη το ότι οι επιχειρηματίες ζητούν από την κυβέρνηση να θέσει κατά μέρος την κομματική αντιπαράθεση. «Ηγηθείτε τώρα», είναι το μήνυμα, που απηύθυνε η Καρολάιν Φέρμπερν, γενική διευθύντρια της Συνομοσπονδίας Βρετανικών Βιομηχανιών. «Υπάρχει το χρονοδιάγραμμα για νέο πρωθυπουργό. Οσο κι αν ακούγεται πολύ γρήγορο για τα δεδομένα της πολιτικής, υπό τις παρούσες συνθήκες είναι σαν να κινείς παγόβουνο. Οι αγορές και οι εταιρείες δεν περιμένουν οκτώ εβδομάδες», τόνισε. Μπροστά μας έχουμε και πρωτόγνωρες διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση για τη συγκρότηση νέων εμπορικών σχέσεων, ενώ η κυβέρνηση πρέπει να βρει την ισορροπία μεταξύ της ταχείας διαδικασίας και της σύναψης μας εποικοδομητικής συμφωνίας. Οι μακροπρόθεσμες προτεραιότητες έχουν να κάνουν με την οικονομία. Ο ρυθμός της ανάπτυξης εξασθένησε στο 0,4% το πρώτο τρίμηνο εν συγκρίσει με το 0,7% το τέταρτο τρίμηνο του 2015. Οι αριθμοί αυτοί απασχολούν τους υπουργούς και τα Μέσα, αλλά ελάχιστα αποκαλύπτουν για την οικονομική κατάσταση των πολιτών και ακόμα λιτότερα για την ανισότητα. Η εισοδηματική ανισότητα και η δυσανάλογη επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου για τα μεσαίων και χαμηλότερων εισοδημάτων νοικοκυριά προηγούνται του δημοψηφίσματος. Η νέα ηγεσία πρέπει να επαναξιολογήσει την πολιτική της λιτότητας. Η δήλωση του Τζορτζ Οσμπορν πως εγκαταλείπει τον στόχο του πλεονάσματος είναι σωστό πρώτο βήμα, αλλά γίνεται ύστερα από χρόνια περικοπών και εξάλειψης βασικών υπηρεσιών. Τέλος, επείγουσα ανάγκη, η οποία συνδέεται με τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, είναι η αναβάθμιση της παραγωγικότητας. Οσοι βρίσκονται στην αγορά εργασίας φθάνουν σε αριθμούς ρεκόρ, αλλά η παραγωγή σε κάθε εργατοώρα δείχνει ελάχιστη αύξηση. Η καλυτέρευση της παραγωγικότητας, σημειωτέον, απαιτεί υψηλότερες επενδύσεις σε καινοτομία και ανώτατη εκπαίδευση.