Οι λεπτομέρειες του φορολογικού κώδικα δεν είναι ένα θέμα που αιχμαλωτίζει το ενδιαφέρον, αλλά δεν παύει να είναι σημαντικό, εάν όχι κρίσιμο. Το επόμενο 12μηνο θα είναι κομβικό στη διαμόρφωση του φορολογικού κώδικα των ΗΠΑ. Αν και το έτος ξεκίνησε αδιάφορα για τη φορολόγηση των επιχειρήσεων, η μεταρρύθμιση του κώδικα περιλαμβάνεται στην ατζέντα του Κογκρέσου. Βασικός λόγος που υποκινεί τη φορολογική μεταρρύθμιση είναι ότι οι ΗΠΑ έχουν έναν από τους υψηλότερους συντελεστές στον κόσμο. Η υψηλή φορολόγηση προκαλεί αντιδράσεις. Μεγάλες πολυεθνικές προτιμούν να «παρκάρουν» ρευστό σε θυγατρικές του εξωτερικού ή να μεταφέρουν τη φορολογική τους έδρα σε χώρες με χαμηλότερη φορολογία.
Ο οικονομολόγος και επικεφαλής της Επιτροπής Οικονομικών Συμβούλων του Λευκού Οίκου, Κέβιν Χάσετ, θεωρεί πως η υψηλή φορολογία των επιχειρήσεων πυροδοτεί στρεβλώσεις. Μια μείωση των συντελεστών μπορεί να διορθώσει την κατάσταση και να οδηγήσει σε αύξηση των κρατικών εσόδων. Συν τοις άλλοις, ο κ. Χάσετ έχει επισημάνει σε έρευνα πως η υψηλή φορολόγηση των επιχειρήσεων έχει σοβαρές επιπτώσεις στους μισθούς του μεταποιητικού κλάδου. Στον σημερινό κόσμο το κεφάλαιο κινείται αλλά η εργασία παραμένει στάσιμη. Κατά συνέπεια, το κεφάλαιο δραπετεύει από τα κράτη με υψηλή φορολογία, αφήνοντας πίσω τους εργαζομένους να επωμισθούν τα βάρη της χαμηλής παραγωγικότητας και της μείωσης των εισοδημάτων.
Η διαμάχη του Κογκρέσου για τη φορολογία των επιχειρήσεων έχει περάσει τα στενά όρια του ύψους των φορολογικών συντελεστών. Το σχέδιο «Καλύτερος τρόπος», που υποστηρίζει ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Πολ Ράιαν, με τον Κέβιν Μπράντι, πρόεδρο αρμόδιας επιτροπής για τη φορολογική μεταρρύθμιση στο Κογκρέσο, περιέχει μεγάλες αλλαγές που τείνουν προς τη σωστή κατεύθυνση. Ιδού κάποιες από τις αλλαγές που προτείνονται:
1. Σε παγκόσμια ή εθνική κλίμακα: Οι περισσότερες χώρες επιβάλλουν φόρους στα επιχειρηματικά έσοδα της εγχώριας οικονομίας. Αντιθέτως, οι ΗΠΑ φορολογούν τις επιχειρήσεις βάσει όλων των εσόδων τους σε παγκόσμια κλίμακα. Δηλαδή, εάν μια εταιρεία με έδρα τις ΗΠΑ παράγει και πουλάει ένα προϊόν στο εξωτερικό τότε φορολογείται με τον επαναπατρισμό των κερδών της. Το νομοσχέδιο που παρουσιάζεται στη Βουλή των Αντιπροσώπων προτείνει, ουσιαστικά, οι ΗΠΑ να ανταγωνιστούν άλλες οικονομίες στο μέτωπο της φορολογικής πολιτικής. Ετσι θα δημιουργηθούν κίνητρα για να μη μεταφέρουν οι αμερικανικές επιχειρήσεις τις δραστηριότητές τους στο εξωτερικό.
2. Εσοδα αντί κατανάλωσης: Πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν πως οι φόροι θα πρέπει να προκύπτουν από την κατανάλωση και όχι τα εισοδήματα. Οι φόροι επί της κατανάλωσης δεν αποθαρρύνουν επενδύσεις και αποταμιεύσεις. Οπότε είναι ευνοϊκότεροι για την οικονομική ανάπτυξη. Οι πολίτες φορολογούνται με γνώμονα το βιοτικό τους επίπεδο αντί της αξίας των πραγμάτων που παράγουν. Το σχέδιο της Βουλής των Αντιπροσώπων υποστηρίζει έναν αντίστοιχο φόρο κατανάλωσης για τις επιχειρήσεις. Δηλαδή, θα επιτρέπει στις επιχειρήσεις να απαλλάσσονται άμεσα από επιβαρύνσεις επί των επενδυτικών δαπανών τους. Αυτό, όμως, σημαίνει πως θα καταβάλλονται άμεσα φόροι για τα κέρδη τους.
3. Φορολογία βάσει προέλευσης αντί προορισμού: Σήμερα, το σύστημα φορολόγησης των επιχειρήσεων στηρίζεται στην προέλευση των προϊόντων. Οι φόροι βασίζονται στα κέρδη από την παραγωγή προϊόντων εντός των ΗΠΑ, ανεξαρτήτως του προορισμού τους. Μια εναλλακτική, βάσει του νομοσχεδίου της Βουλής των Αντιπροσώπων, θα ήταν η φορολόγηση όλων των προϊόντων που καταναλώνονται στις ΗΠΑ, ανεξάρτητα από το πού παράγονται. Η προσέγγιση αυτή θα σήμαινε, ουσιαστικά, τη φορολόγηση των εισαγωγών και φορολογικές ελαφρύνσεις στις εξαγωγές σε μια ευρύτερη αναπροσαρμογή του κώδικα. Υπό αυτήν την έννοια, ο επιχειρηματικός φόρος θα έμοιαζε με τον φόρο προστιθέμενης αξίας που ισχύει στην Ευρώπη.