Είστε από εκείνους που πιστεύουν στις υπηρεσίες Internet μέσω κινητού τηλεφώνου; Δεν πρόκειται ακριβώς για κραχ, αλλά για τους επενδυτές της Vodafone το ζήτημα είναι σημαντικό. Η Vodafone ξεκινά να αποδείξει ότι μπορεί να αποκομίσει ρευστό από την αυτοκρατορία φωνής που έχει συγκεντρώσει. Τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν αυτή την εβδομάδα είναι ενθαρρυντικά. Το πρώτο εξάμηνο μετέτρεψε την περυσινή εκροή ρευστού σε ελεύθερη ταμειακή ροή ύψους 600 εκατ. στερλινών. Τα περιθώρια βελτιώνονται καθώς μειώνει επιθετικά το κόστος και σταθεροποιούνται τα μέσα έσοδα ανά χρήστη. Και έχει θέσει υπό έλεγχο τις κεφαλαιακές δαπάνες περισσότερο απ’ ό,τι αναμενόταν.
Αυτές οι βελτιώσεις θα συνεχισθούν. Για παράδειγμα, τα περιθώρια της Vodafone στην κινητή τηλεφωνία της Ιαπωνίας -σε επίπεδο κερδών προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων- είναι 20%, σε σύγκριση με το 35% που αποτελεί το μέσον όρο της Vodafone. Ωστόσο, καθώς μειώνεται η οργανική αύξηση των συνδρομητών προσεγγίζοντας μονοψήφια επίπεδα, από το περυσινό 35%, μόνη η βελτίωση των περιθωρίων δεν θα στηρίζει εσαεί την ισχυρή αύξηση του ebitda. Κάθε πελάτης θα χρειαστεί να δαπανήσει περισσότερα, κυρίως σε υπηρεσίες διακίνησης δεδομένων.
Τα δεδομένα -σχεδόν αποκλειστικά στη μορφή των γραπτών μηνυμάτων- αναλογούν περίπου στο 9% των σημερινών εσόδων της κινητής τηλεφωνίας. Ομως η πραγματική πρόκληση για τη Vodafone θα είναι να πείσει τους πελάτες να δεχθούν αδοκίμαστες ακόμα υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας τρίτης γενιάς, έχοντας ήδη δαπανήσει δισεκατομμύρια για την απόκτηση των αδειών. Οι υπηρεσίες 3G θα χρειαστεί να στηρίξουν την ανάπτυξη όταν θα ενταχθούν πραγματικά στη μαζική αγορά, το 2004 – όταν ενδεχομένως θα επιβραδύνεται η ανάπτυξη άλλων πηγών. Σε άλλη περίπτωση, η βαθμολογία της Vodafone θα μοιάζει υπερβολική.
Wal-Μart
Οι Αμερικανοί δεν έβαλαν λουκέτο στα πορτοφόλια τους – επιλέγουν όμως προσεκτικά πότε θα τ’ ανοίξουν. Τα κέρδη τρίτου τριμήνου των Wal-Mart και Home Depot υπογραμμίζουν ξανά πως βρίσκονται στη κατάλληλη θέση. Τα πολυκαταστήματα και οι αλυσίδες εξειδικευμένων ειδών παρουσιάζουν κακές επιδόσεις. Οι υψηλές τιμές, οι δεσπόζουσες θέσεις και οι ηγετικές ικανότητες αποσπούν μερίδιο της αγοράς.
Η συνολική αύξηση των πωλήσεων της μεγαλύτερης αλυσίδας λιανικών πωλήσεων του κόσμου και της μεγαλύτερης αλυσίδας ειδών κατ’ οίκον κατασκευής κατά 15% είναι αξιοθαύμαστη. Υπάρχουν, όμως, διαφορές. Η Wal-Mart ανακοίνωσε ισχυρή αύξηση πωλήσεων κατά 6,7%, με τη βοήθεια του «βήματος» που πραγματοποίησε στον χώρο των τροφίμων. Τα ακαθάριστα περιθώρια μειώθηκαν κατά 33 μονάδες βάσης, σε περιβάλλον έντονου ανταγωνισμού στις τιμές.
Η Home Depot ίσως επωφελείται από μια υγιή αγορά ακινήτων, πυροδοτούμενη από τα φθηνότερα στεγαστικά δάνεια και από τον καλύτερο έλεγχο επί του κόστους. Ωστόσο, όπως και η Wal-Mart, κάνει χρήση της κυρίαρχης θέσης της για να αυξήσει το μερίδιό της στην αγορά. Οι πωλήσεις έμειναν αμετάβλητες αλλά τα νέα καταστήματα αυξάνουν τις δραστηριότητές τους πιο γρήγορα. Και τα ακαθάριστα περιθώρια βελτιώθηκαν κατά 30 μονάδες βάσης, παρά τις επιθετικές προσφορές. Με τη Wal-Mart να διαπραγματεύεται περίπου στις 32 φορές τα κέρδη του 2002 και τη Home Depot στις 29 φορές, καμιά δεν είναι φθηνή. Ομως τα επασφάλιστρα κινδύνου τους έναντι της αγοράς είναι κάτω των ιστορικών μέσων όρων. Και με αμφότερες προοριζόμενες για αύξηση των κερδών κατά 15% το ερχόμενο έτος οι μετοχές τους, όπως και τα καταστήματά τους, θα συνεχίσουν να συγκεντρώνουν δολάρια.
Ιαπωνικές τράπεζες
Ο τραπεζικός κλάδος της ιαπωνίας -που προχθές έπεσε στο ναδίρ 17ετίας- θα μπορούσε να πέσει περαιτέρω. Οι αναλυτές εκτιμούν ότι οι τράπεζες έχουν από 70.000 έως 200.000 δισ. γιεν σε μη εξυπηρετούμενες πιστώσεις, που εντέλει θα πρέπει να χαρακτηρισθούν ανενεργές. Στο ανώτατο άκρο αυτού του φάσματος τα υπάρχοντα ίδια κεφάλαια των περισσότερων τραπεζών θα είναι άνευ αξίας.
Οι τράπεζες γνωρίζουν ότι δεν διαθέτουν αρκετά κεφάλαια και οι μεγαλύτερες επιχειρούν να συγκεντρώσουν 200 δισ. γιεν και πλέον σε προνομιούχες μετοχές. Ομως, αυτό δεν λύνει το πρόβλημα, αντιθέτως ενδέχεται να το επιδεινώσει αυξάνοντας τον συστημικό κίνδυνο. Ελάχιστοι νέοι επενδυτές επιθυμούν ν’ αγοράσουν προνομιούχες μετοχές ιαπωνικών τραπεζών, καθώς δεν μπορούν να προσδιορίσουν το μέγεθος του προβλήματος ανενεργών πιστώσεων και αμφιβάλλουν αν τα 200 δισ. γιεν ανά μεγάλη τράπεζα θα είναι αρκετά για να το αντιμετωπίσουν.
Συνεπώς, οι μεγάλες τράπεζες θα πρέπει να βασισθούν στις συνεργάτιδες εταιρείες τους, στα επενδυτικά ταμεία και, πάνω απ’ όλα, στις ασφαλιστικές ζωής. Ετσι θα πυροδοτηθεί ένα ανησυχητικό σπείρωμα στο οποίο οι τράπεζες δανείζουν κεφάλαια σε ασφαλιστικές ζωής οι οποίες, με τη σειρά τους, αγοράζουν τα αξιόγραφά τους.