E βδομάδα διόρθωσης της αγοράς, αυτή που πέρασε, όπως κομψά χαρακτηρίζουν οι ειδικοί τις μέρες πτώσης του Χρηματιστηρίου. Και είναι λογικό βέβαια ότι μετά μιά έντονη άνοδο, να ακολουθεί πτώση. Και τούτο, γιατί η άνοδος οδηγεί κάποιους να ρευστοποιήσουν, εισπράττοντας τα κέρδη τους. H ρευστοποίηση μειώνει τις τιμές των μετοχών τόσο, ώστε κάποιοι άλλοι ανακαλύπτουν ευκαιρίες και η ζωή συνεχίζεται. Αυτή είναι η θεωρία.
Στην πράξη η άνοδος αυτή που ξεκίνησε από τη μεγάλη συγχώνευση των δύο τραπεζών, ήταν εντυπωσιακή αλλά εξελίσσεται σε παιχνίδι μεγάλων επαγγελματιών. Ταυτόχρονα, όμως είδαμε και την επιστροφή των λόμπι, την επάνοδο των «γρήγορων» μετοχών που χωρίς φανερό λόγο εμφανίζουν άνοδο πάνω από 40% σε πέντε μέρες! Κι αν μεν το παιχνίδι γίνεται από τους βασικούς μετόχους των εταιρειών, προκειμένου να αισθάνονται πλουσιότεροι, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν γίνεται από αφελείς επενδυτές που ανακάλυψαν ότι οι εταιρείες είχαν υποτιμηθεί από την αγορά, είναι αξιοθαύμαστοι. Αν γίνεται από κάποιους που γνωρίζουν κάτι περισσότερο από το ευρύ επενδυτικό κοινό, είναι παράνομο. Οποια εκδοχή κι αν ισχύει, είναι αξιοπερίεργο ότι χρειάστηκε μια μικρή σπίθα για να επιχειρήσουν κάποιοι να στήσουν το ίδιο παράλογο σκηνικό που εκτός από παράλογο είναι αναξιόπιστο.
Ισως πρόκειται για την τελευταία φάση μια ανοδικής κίνησης της αγοράς. H άνοδος ξεκινά από μετοχές υψηλής κεφαλαιοποίησης γιατί υπάρχει κάποιος λόγος, επεκτείνεται σε μετοχές της μεσαίας κεφαλαιοποίησης που δείχνουν να έχουν λόγο ανόδου και καταλήγει σε μετοχές που δεν έχουν καν λόγο ύπαρξης. Είναι μια ασφαλής μέθοδος για να προλέγει κανείς πότε ολοκληρώνεται ο κύκλος ανόδου.
Μήπως όμως, ακόμα κι αν είναι έτσι, οι γρήγορες κινήσεις στην περιφέρεια μπορεί να είναι επικερδής δραστηριότητα; Είναι πράγματι επικερδής. Ωστόσο, όλοι οι παίκτες γνωρίζουν ότι οι μετοχές αυτές δεν αξίζουν τα λεφτά τους και είναι σίγουροι ότι θα πωλήσουν εγκαίρως. Οπως και αυτοί που δεν πρόλαβαν. Και αυτοί είχαν τον ίδιο στόχο.