Στην τεχνολογικώς υπανάπτυκτη Ελλάδα, που πασχίζει να εισαγάγει την κοινωνία της πληροφορίας και δεσμεύει κοινοτικούς πόρους ενός τρισεκατομμυρίου δραχμών για το σκοπό αυτό, το υπουργείο Οικονομικών έφθασε να αντιμετωπίζει τα internet cafe, τις σύγχρονες δανειστικές βιβλιοθήκες, όπου συνωθούνται φοιτητές της επαρχίας και φτωχοί νέοι, που δεν διαθέτουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ως λέσχες τυχερών παιγνίων, επιβάλλοντας δυσβάστακτη φορολογία.
Με πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση, που εξειδικεύθηκε με ειδική εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών, οι 3.000 ηλεκτρονικοί υπολογιστές των περίπου τριακοσίων internet cafe αναγνωρίζονται ως «κουλοχέρηδες» και επιβάλλεται στον καθένα απ’ αυτούς ειδικό τέλος ύψους από 306.000 δρχ. μέχρι 410.000 δρχ. ετησίως, ανάλογα με την περιοχή που είναι εγκατεστημένοι, δηλαδή όσο σχεδόν κοστίζει η προμήθεια ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή. Το ειδικό τέλος λειτουργεί ακριβώς όπως και στους κουλοχέρηδες και επιβλήθηκε με το αιτιολογικό ότι μπορούν να λειτουργήσουν ως μηχανές τυχερών παιγνίων.
Η απόφαση του υπουργείου Οικονομικών, μοναδική σε όλη την Ευρώπη, πρωτοφανής στη σύλληψή της, κινούμενη από εκδήλως στρεβλή φορολογική αντίληψη, προκαλεί σχεδόν οικονομικό αδιέξοδο στα απλοποιημένα αυτά κέντρα εξοικείωσης των νέων με τη νέα τεχνολογία.
Διότι είναι προφανέστατο ότι το «μέτρο» πλήττει πρώτα απ’ όλα τους νέους, που προέρχονται από ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες και δεν έχουν πόρους να αποκτήσουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Είναι προφανές ότι πρόκειται για φορολογικό παραλογισμό, που βασίζεται αποκλειστικά στην κοντόφθαλμη, εισπρακτική λογική, η οποία αγνοεί αλλά και ανατρέπει τις υφιστάμενες κοινωνικές, εκπαιδευτικές και άλλες παραμέτρους, που επιβάλλει το σύγχρονο τεχνολογικό περιβάλλον και βάζει φραγμό στην πρόοδο της τεχνολογικά υπανάπτυκτης χώρας μας.