Στην ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής στη Χαλκιδική, κεντρικό θέμα συζήτησης ήταν το θέμα των μεταναστών και λαθρομεταναστών. Το πρόβλημα τείνει να πάρει οξύτατες διαστάσεις για τη χώρα μας, παρόλο που κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να έχει γίνει αντιληπτό, αν κρίνει κανείς από την περιορισμένη σχετική δημοσιότητα.
Το έτος 2015, σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΟΗΕ και άλλων έγκυρων φορέων, οι αλλοεθνείς μετανάστες στην Ελλάδα θα ανέρχονται σε 3,5 εκ. άτομα, έναντι συνολικού πληθυσμού 13,5 εκατομμυρίων. Η εκτίμηση αυτή στηρίζεται σε μετριοπαθέστατους υπολογισμούς που δεν συνυπολογίζουν τη συνεχόμενη μαζική εισροή λαθρομεταναστών. Ηδη η χώρα μας έχει το υψηλότερο ποσοστό μεταναστών στην Ευρώπη, με εξαίρεση το λιλιπούτειο Λουξεμβούργο. Αν συνεχιστεί ο ρυθμός αύξησής τους, που είναι αλματώδης λόγω και της υψηλής γεννητικότητάς τους, σε είκοσι με τριάντα χρόνια από σήμερα, είναι πολύ πιθανό να έχουν υπερβεί σε αριθμητικά μεγέθη τον ελληνογενή πληθυσμό, που αντίθετα χαρακτηρίζεται από επικινδύνως υψηλή υπογεννητικότητα. Χωρίς να αμφισβητείται η σημασία και η συμβολή των μεταναστών στην οικονομική ευημερία και ανάπτυξη της χώρας, δεν μπορεί να μην προκαλεί ανησυχία η διαφαινόμενη αλλοίωση της εθνολογικής της βάσης.
Αγγλοσαξονική εμπειρία
Σε χώρες που γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν μέσα από τη μετανάστευση όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η υπεροχή του αγγλοσαξονικού στοιχείου διατηρήθηκε με εθνολογική ποσόστωση της εισροής μεταναστών. Αυτό σημαίνει ότι κεντρικά αποφασιζόταν πως για διάστημα μιας πενταετίας περίπου θα επιτρεπόταν η υποδοχή συγκεκριμένου αριθμού μεταναστών από χώρες όπως η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία κτλ. Η παράνομη μετανάστευση, δηλ. η λαθρομετανάστευση, ήταν και είναι ακόμα αυστηρά ελεγχόμενη, με βασική κύρωση την επαναπροώθηση στις χώρες αποστολής όποιων λαθρομεταναστών οι αρχές συνελάμβαναν. Βέβαια, πάντοτε υπήρχαν άτομα που διέφευγαν και κατάφερναν να εισέλθουν και να παραμένουν τελικά στη χώρα που επιθυμούσαν, αλλά η κατάσταση ήταν και παραμένει ελεγχόμενη. Παράλληλα, λειτουργούσαν και λειτουργούν εκτεταμένα προγράμματα εθνολογικής και κοινωνικής ενσωμάτωσής τους, έτσι ώστε το αγγλοσαξονικό στοιχείο να παραμένει κυρίαρχο. Η πολυπολιτισμική κοινωνία που αποτελεί το ευαγγέλιο και παρεπόμενο της παγκοσμιοποίησης, ή κατ’ άλλους της αμερικανοποίησης της υφηλίου, ευνοεί με τον τρόπο αυτό την αγγλοσαξονική υπεροχή και τον οικονομοπολιτισμικό άξονα ΗΠΑ – Μ. Βρετανίας.
Διάτρητες είσοδοι
Σε μια πρόσφατη επίσκεψή μου στην Αλεξανδρούπολη, στον Εβρο ποταμό και στην πόλη Κεσάνη στα σύνορα της Τουρκίας, διαπίστωσα προσωπικά πόσο απλοϊκά εύκολο είναι για οποιονδήποτε θέλει να διασχίσει τα σύνορα. Ας μη γελιόμαστε. Οι χερσαίοι και οι θαλάσσιοι είσοδοι της χώρας είναι διάτρητοι. Και όταν ένα σαπιοκάραβο ή όποιο πλεούμενο ξωκείλει, συνήθως σκόπιμα, σε κάποια ελληνική γη, τότε υπερχειλίζει η εύφυτη στοργή των «πονόψυχων» εισαγγελέων της ελληνικής τηλεόρασης και η εδώ εγκατάστασή τους είναι σχεδόν πάντα δεδομένη. Πρόκειται πλέον για μεθοδευμένη εργολαβία που εκτελούν ρουτινοειδώς οι σύγχρονοι δουλέμποροι, ορισμένες φορές σε συνεργασία με επιλήσμονες συνοριοφύλακες, οι οποίοι βέβαια λειτουργούν υπό το γνώριμο καθεστώς ατιμωρησίας των μόνιμων δημόσιων λειτουργών.
Είναι γεγονός πως επανειλημμένα έχουν εξαγγελθεί επιμέρους πολιτικές και προγράμματα από διάφορους υπουργούς. Τα υπουργεία Δημόσιας Τάξης και Εμπορικής Ναυτιλίας έχουν προωθήσει ορισμένα μέτρα, τα αποτελέσματα των οποίων δεν είναι ακόμη εμφανή. Στη σύνοδο κορυφής στη Χαλκιδική αποφασίστηκαν μερικά αμφίβολης εφαρμογής και αποτελεσματικότητας μέτρα, όπως η χορήγηση του ασήμαντου, σε σχέση με το πρόβλημα, ποσού των 140 εκ. για τη φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων και η δημιουργία κοινών ευρωπαϊκών διαβατηρίων με ηλεκτρονικά και βιομετρικά δεδομένα για την ασφαλέστερη τακτοποίηση των νόμιμων μεταναστών στην Ευρώπη. Ομως, δεν λύθηκε το επίμαχο πρόβλημα της επαναπροώθησης των μεταναστών στις χώρες προέλευσης, παρόλο που έχουν συναφθεί σχετικές συμφωνίες. Ούτε έχει γίνει πρόβλεψη, εξ όσων είναι γνωστό, για την εγκατάσταση συστήματος δορυφορικού εντοπισμού των ύποπτων πλεούμενων με λαθρομετανάστες, ενώ η συνεργασία με υπηρεσίες ασφαλείας γειτονικών χωρών στο σχετικό ζήτημα δεν φαίνεται να προωθείται ικανοποιητικά.
Αποτελεσματική φύλαξη
Γενικότερα, η χώρα μας χρειάζεται μια ολοκληρωμένη μακροπρόθεσμη πολιτική χρήσιμη για τη χώρα και με ανθρώπινο πρόσωπο για τους αλλοεθνείς μετανάστες. Μια τέτοια πολιτική συνεπάγεται την αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων, την επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών στις χώρες προέλευσής τους, τις αυστηρότατες ποινές σε βαθμό κακουργήματος για τους διακινητές και τους συνεργάτες τους, τη νομιμοποίηση των εγκατεστημένων στη χώρα μεταναστών ύστερα από δεκαετή περίοδο νόμιμης παραμονής τους και την ενσωμάτωσή τους στον εθνικό ιστό. Επίσης, αναγκαία είναι η καθιέρωση εθνολογικής ποσόστωσης υποδοχής μεταναστών, η αναλογική κατανομή των αλλογενών μαθητών στα σχολεία όχι πάνω από το 50% του συνόλου και η ισχυρότατη οικονομική ενίσχυση της Ελληνίδας μητέρας για το τρίτο παιδί στο ύψος του κατώτερου μισθού. Το κεντρικό και αγωνιώδες ερώτημα είναι αν έχει γίνει αντιληπτό πως η λαθρομετανάστευση, εφόσον δεν αντιμετωπιστεί με σοβαρό, ορθολογικό και ευφυή τρόπο, θα αλλοιώσει την εθνολογική βάση της χώρας. Και στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, η Ελλάδα και ο Ελληνισμός θα αποτελούν αντικείμενα ιστορικής μελέτης και μόνο. Γι’ αυτό και των φρονίμων τα παιδιά…