Το άνοιγμα προς την κοινωνία μέσω του χάρτη για την πραγματική σύγκλιση αποτελεί το νέο όπλο της κυβέρνησης, προκειμένου να κερδίσει τις ερχόμενες εκλογές. O κ. Σημίτης αναφέρθηκε στη χάρτα κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην Κεντρική Επιτροπή, την ημέρα που απέπεμψε τον κ. Κώστα Λαλιώτη, ως ένα στοιχείο που θα δώσει ιδιαίτερη έμφαση στις σχέσεις του κυβερνώντος κόμματος με τα πλατιά λαϊκά στρώματα, που αποκλείσθηκαν είτε βλάφθηκαν από την αναδιανομή του εισοδήματος, που επήλθε τα τρία τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, εξαιτίας και των όσων συνέβησαν στο Χρηματιστήριο.
Το ζήτημα με την πραγματική σύγκλιση ανακλήθηκε ως σύνθημα από τον κ. Σημίτη σε μια δύσκολη ώρα και αντικαθιστά ένα άλλο παλαιότερο σύνθημα, εκείνο της ισχυρής οικονομίας. O πρωθυπουργός εμφανίσθηκε για πρώτη φορά να παραδέχεται ότι τα προηγούμενα χρόνια πετύχαμε την ονομαστική σύγκλιση και τώρα θα τρέξουμε για την πραγματική. Πάντως, μέχρι πρόσφατα ο κ. Χριστοδουλάκης επέμενε ότι η ονομαστική σύγκλιση ταυτιζόταν με την πραγματική και έφερνε σαν παράδειγμα το νοικοκύρεμα με τα δημόσια οικονομικά. Βέβαια τέτοιο νοικοκύρεμα ουδέποτε επιτεύχθηκε, παρά μόνο ωραιοποίηση των δημοσιονομικών μεγεθών με τη βοήθεια της δημιουργικής λογιστικής.
Η πραγματική σύγκλιση υποτίθεται ότι είναι η διαδικασία που θα βοηθήσει το επίπεδο ζωής των Ελλήνων να πλησιάσει τα αντίστοιχα μέσα επίπεδα των πολιτών της E.E. Τούτο ως διαδικασία, αν επιτευχθεί με τον τρόπο που επιτεύθχηκε η μείωση των δημοσίων ελλειμμάτων, θα είναι δώρο άδωρο χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Η απόσταση από τα κοινοτικά δεδομένα είναι μεγάλη και προϋποθέτει μια τελείως διαφορετική αντίληψη για την οικονομία, που θα πρέπει να αφήσει πίσω της στερεότυπα, που δεν αυξάνουν το εισόδημα αλλά αυξάνουν μόνο τους δικαιούχους.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat, η Ελλάδα είναι ουραγός σε όλους τους διαρθρωτικούς δείκτες της E.E. O πληθωρισμός, για παράδειγμα, στην Ελλάδα το 2001 έκλεισε στο 3,9% όταν στην E.E ήταν 2,3%. Οι δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση στην E.E είναι στο 5% του ΑΕΠ, ενώ στην Ελλάδα βρίσκονται στο 3,5%. H παραγωγικότητα εργασίας στην Ελλάδα βρίσκεται στο 83, όταν στην E.E. των 15 είναι στο 100. H συμμετοχή σε προγράμματα διά βίου κατάρτισης στην Ελλάδα είναι 1,2, ενώ στην E.E. είναι 8,4.
H ανεργία στην Ελλάδα το 2002 ήταν στο 9,9%, ενώ ο μέσος όρος στους 15 της E.E. ήταν 7,6%.