Πλησιάζει η ημέρα των εκλογών και ακόμη δεν έχουμε μπει στον κόπο να εξετάσουμε τη φύση και την ουσία των προβλημάτων που μας απασχολούν. Προτιμάμε και εδώ τα εύκολα. Γρήγορες αναλύσεις, γρήγορες λύσεις. Εστω και αν αυτό δεν ενδείκνυται για την προεκλογική περίοδο, θα ήθελα εδώ να δούμε μαζί κάποιους αριθμούς για να πάρουμε μια πρώτη γεύση του προβλήματος.
Τρία είναι τα βασικά προβλήματα της χώρας μας που εμποδίζουν την πολύ πιο ταχύρρυθμη ανάπτυξή μας:
1. Τα τεράστια χρέη (175 δισ. ευρώ)
2. Η χαμηλή ανταγωνιστικότητα (για παράδειγμα οι εισαγωγές μας είναι τριπλάσιες από τις εξαγωγές)
3. Η γραφειοκρατία και η γενική δυσλειτουργία του δημόσιου τομέα!
4. Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα το 2004 160 δις. ευρώ.
5. Χρέος της Γενικής Κυβέρνησης 2003 175 δισ. ευρώ.
6. Ανεξόφλητο υπόλοιπο κρατικών εγγυήσεων 9 δισ. ευρώ.
7. Χρέος που αναλογεί σε κάθε τετραμελή οικογένεια 20 εκατ. δραχμές.
8. Οι φόροι που λέει η κυβέρνηση ότι μάζεψε το 2003 ήταν 38 δισεκ. ευρώ. Από αυτά τα χρήματα, 32 δισεκατομμύρια ευρώ (δηλαδή το 84%) πήγαν για τόκους και χρεολύσια για το δημόσιο χρέος!
Ας λάβουμε υπόψη ότι δεν έχουμε επαρκή στοιχεία για το σύνολο των υποχρεώσεων (συνολικός δανεισμός, συνολικά ανοίγματα και η συνολική «παρούσα αξία» όλων των μελλοντικών υποχρεώσεων -δηλαδή οι ήδη ανειλημμένες υποχρεώσεις- των ΔΕΚΟ, των Ασφαλιστικών Ταμείων (υπερβαίνουν το 100% του ΑΕΠ, των νοσοκομείων, κλπ.
Ομως, για παράδειγμα, παρά τα τεράστια ανοίγματα του ΙΚΑ, η Κυβέρνηση αφαιρεί τα 2,8 δισεκατομμύρια ευρώ που έχει επενδύσει το ΙΚΑ σε τίτλους του Δημοσίου από τον υπολογισμό του Χρέους της Κεντρικής Κυβέρνησης!
Τα πραγματικά νούμερα
Δυο τρία «κτυπητά» παραδείγματα:
– Στον Προϋπολογισμό του 2002, το χρέος της «Κεντρικής Κυβέρνησης» για το 2001 εμφανίζεται να είναι 145,7 δισεκατομμύρια ευρώ! Στον προϋπολογισμό του 2003, το χρέος για το 2001 εμφανίζεται να είναι 155,8!!!
– Στον προϋπολογισμό για το 2002 (που κατατέθηκε το Δεκέμβριο του 2001), το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης για το 2002, υπολογίσθηκε ότι θα ήταν 1,159 δισεκατομμύρια ευρώ. Στην «Εισηγητική Εκθεση για τον Κρατικό Προϋπολογισμό για το 2004», ανακαλύπτουμε ότι, τελικά, το έλλειμμα για το 2002 δεν ήταν 1,159 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά είχε αυξηθεί στα 4,807 δισεκατομμύρια ευρώ!
– Στον προϋπολογισμό για το 2002 (που κατατέθηκε τον Δεκέμβριο του 2001), το χρέος της «Γενικής Κυβέρνησης» για το 2001, υπολογίσθηκε ότι ήταν 130,0 δισεκατ. ευρώ (Ομως, στην «Εισηγητική Εκθεση για τον Κρατικό Προϋπολογισμό για το 2004», ανακαλύπτουμε ότι, τελικά, το χρέος στο τέλος του 2002 είχε αυξηθεί στα 148,0 δισεκ. ευρώ! Δηλαδή, η συνολική αύξηση του χρέους (το συνολικό άνοιγμα) μεταξύ Δεκ. 2001 και Δεκ. 2002 ήταν 18/130=13,85% του ΑΕΠ!!!
Αλλά μη νομίσετε ότι αυτά είναι τίποτα καινούργιο. Οταν το 1992 ανέλαβα υφυπουργός Οικονομικών το χρέος είχε αυξηθεί από 670 δισ. το 1981 στα 13,7 τρισ. το 1990. Αλλά στα επίσημα βιβλία του κράτους εμφανίζονταν μόνο τα 6,7 τρισ. Τα υπόλοιπα ήταν «κρυμμένα».
Προέρχονταν από καταπτώσεις εγγυήσεων, από ανάληψη χρεών οργανισμών όπως η ΚΥΔΕΠ, από την ανάγκη κάλυψης των κεφαλαιακών ελλειμμάτων της Εθνικής, της ΕΤΒΑ.
Τι πρέπει να γίνει
Ο χώρος δεν επιτρέπει μια εμπεριστατωμένη ανάλυση του τι πρέπει να γίνει. Ενδεικτικά ας αναφέρουμε: 1) να στρατολογήσουμε για τα αξιώματα στο δημόσιο τομέα ό,τι καλύτερο υπάρχει από καταξιωμένα στελέχη και να εμπεδώσουμε την αξιοκρατία, 2) να μειώσουμε την έκταση και τις ενασχολήσεις του δημόσιου τομέα, 3) να μειώσουμε τη γραφειοκρατία (για να ιδρύσεις μια ανώνυμη εταιρεία πρέπει να καταθέσεις ακόμα και το ενοικιαστήριο συμβόλαιο των γραφείων της εταιρείας που δεν έχει ακόμα ιδρυθεί(!), 4) να αυξήσουμε την ευελιξία στην αγορά εργασίας, 5) να μειώσουμε τους φορολογικούς συντελεστές, ανάλογα με την κατάσταση της οικονομίας. Γενικά να απεγκλωβίσουμε την έμφυτη δημιουργικότητα του Ελληνα.
(1) O κ. Πέτρος Δούκας είναι υποψήφιος βουλευτής της Ν.Δ. στην Περιφέρεια Αττικής