Από τη μία πλευρά οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και οι ενώσεις καταναλωτών απαιτούν να μειωθούν οι φόροι και από την άλλη τα αρμόδια όργανα της Επιτροπής αλλά και το Συμβούλιο Υπουργών τίθεται αναφανδόν εναντίον οιασδήποτε κρατικής επιδότησης, άμεσης ή έμμεσης. Και αυτό παρά τον ορατό πλέον κίνδυνο οι υψηλές τιμές να δράσουν αντιπαραγωγικά στην αναπτυξιακή πορεία ή και την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας γενικότερα. Οπως δήλωσε πρόσφατα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (EKT) κ. Ζαν Κλοντ Τρισέ: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η υψηλή τιμή του πετρελαίου θα περιορίσει την αναπτυξιακή δυναμική της Ευρώπης και θα πυροδοτήσει τον πληθωρισμό».
Η διατήρηση των τιμών των καυσίμων σε υψηλά επίπεδα, με την πολιτικά επώδυνη αποφυγή μείωσης των φόρων, στοχεύει προς δύο κυρίως κατευθύνσεις. Κατ’ αρχάς επιδιώκεται άμεσα ο έλεγχος του ρυθμού αύξησης της ζήτησης ώστε σε πρώτο στάδιο να σταθεροποιηθεί σε ένα ανεκτό επίπεδο (π.χ. 0,5%), ο οποίος στην περίπτωση της Ελλάδας θεωρείται ιδιαίτερα υψηλός. Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα οι ρυθμοί αύξησης στην κατανάλωση βενζινών, πετρελαίου εσωτ. καύσεως και μαζούτ είχαν ως εξής:
1999/2000: 1,9%
2000/2001: 2,6%
2001/2002: 4,0%
2003/2004: 8,8%
(Πηγή: Πυθ. Μπίκος, ο Κλάδος Εμπορίας Πετρελαιοειδών στην Ελλάδα, Εκδοση IOBE 2004)
Σε ένα δεύτερο στάδιο θα αναληφθεί επίμονη προσπάθεια για τη μείωση καθ’ αυτής της συνολικής κατανάλωσης πετρελαίου στην E.E. και άρα η ελάττωση της εξάρτησής της από τα εισαγόμενα καύσιμα.
«Το πετρέλαιο θα πρέπει να αναδειχθεί σε ένα ακόμα πιο ακριβό και πολύτιμο καύσιμο έτσι ώστε ο καταναλωτής να μπορέσει να το αξιολογήσει με διαφορετικά κριτήρια απ’ ό,τι σήμερα και σταδιακά να αλλάξει τη συμπεριφορά του και τις συνήθειές του», παρατηρεί ανώτερο στέλεχος της E.E. επιφορτισμένο με την υλοποίηση των αποφάσεων της Ε.Ε.
«Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να επιτύχουμε μία ακόμα στροφή, όπως παλαιότερα π.χ. μετά το πετρελαϊκό σοκ του ’79/81, μακριά από το πετρέλαιο και την αντικατάστασή του από άλλα καύσιμα, όπως λ.χ. φυσικό αέριο, κάρβουνο ακόμη και πυρηνική ενέργεια και την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών ενέργειας, κλασικών και μη» συμπληρώνει το άνω στέλεχος που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του.