O πρόεδρος της Ενωσης Φοροτεχνικών Αττικής κ. Νικόλαος Αυλωνίτης, μιλώντας στην «K» τεκμηριώνει τον αντίλογο σχετικά με τα κριτήρια που θέτουν ένα επάγγελμα κλειστό ή ανοιχτό και εξειδικεύεται στον χώρο των λογιστών και φοροτεχνικών.
Ο κ. Αυλωνίτης εξηγεί ότι τα τελευταία χρόνια, συχνά-πυκνά, γίνεται λόγος για την απελευθέρωση ή το «άνοιγμα» των «κλειστών» επαγγελμάτων. Ποια όμως ορίζονται ως «κλειστά»; Είναι τα επαγγέλματα εκείνα στα οποία ο αριθμός των ατόμων που τα εξασκούν είναι κατά το πλείστον σταθερός και περιορισμένος. Επί πλέον, σε κάποια άλλα η Πολιτεία έχει σταματήσει την έκδοση νέων αδειών για την εξάσκησή τους, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η είσοδος νέων επαγγελματιών, η δε απόκτηση παλαιάς αδείας από νέους επαγγελματίες να γίνεται με υψηλό κόστος.
Οι προτάσεις και η σχετική αρθρογραφία για το «άνοιγμα» των «κλειστών» επαγγελμάτων δεν περιορίζονται μόνο στην αναφορά των χαρακτηριστικών τους, αλλά τα καταδεικνύουν πλέον και ονομαστικά.
Ανάμεσα στη λίστα μιας σειράς επαγγελμάτων υπάρχουν και ορισμένα που εσφαλμένα βρίσκονται εκεί, ένα εξ αυτών το επάγγελμα του λογιστή – φοροτεχνικού.
Το ότι το ως άνω επάγγελμα δεν έχει ακόμα οριοθετηθεί σε καμία περίπτωση δεν το κατατάσσει στα «κλειστά», δεδομένου ότι χιλιάδες πτυχιούχοι των ΑΕΙ – ΤΕΙ – ΙΕΚ το εξασκούν από την πρώτη κιόλας στιγμή. Ετσι λοιπόν, θα έλεγα ακριβώς το αντίθετο, ότι είναι άπλετα «ανοιχτό» και σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις πέραν του δέοντος, αφού βασική εργασία είναι ο υπολογισμός φόρων, δηλαδή κρατικών εσόδων. Εδώ η Πολιτεία θα πρέπει να μεριμνήσει έτσι ώστε να γνωρίζει όχι μόνον ποιος τις αποδίδει έσοδα αλλά και ποιος κάνει τους διάφορους υπολογισμούς γι’ αυτήν την απόδοση, δεδομένου ότι σκόπιμα λανθασμένος υπολογισμός σημαίνει φοροδιαφυγή.
Τέλος, ο τυπικός έλεγχος, ως ο νόμος ορίζει, πτυχίων – σπουδών από το Οικονομικό Επιμελητήριο για τη χορήγηση αδείας λογιστή – φοροτεχνικού δεν καθιστά το επάγγελμα αυτό «κλειστό».