Ακρως αποκαλυπτικό είναι σε πολλά σημεία του το σκεπτικό καταδίκης που εξέδωσε η E.E. για το θέμα της Ολυμπιακής Αεροπορίας, καθώς σε αυτό καταγράφονται λαθεμένοι χειρισμοί, αλλά και πολιτικά ελεγκτέες «προθέσεις» της ελληνικής πλευράς και ειδικότερα του υπουργείου Μεταφορών που είχε την ευθύνη της επίσημης διαβούλευσης για το φλέγον θέμα. Οπως προκύπτει το ζήτημα της εκκαθάρισης της Ολυμπιακής δεν ήταν ένα «τεστ αντοχής» που εισήχθη τις τελευταίες ημέρες στη λίστα των σεναρίων μετά τη βαριά απόφαση των Βρυξελλών. Κάποιοι το είχαν ήδη προκρίνει, το καλλιεργούσαν και το μετέδιδαν ως πρόθεση του ελληνικού Δημοσίου και τώρα σιωπούν.
Σε απόσπασμα της απόφασης της E.E. της 14ης Σεπτεμβρίου αναφέρεται επακριβώς: «Πρόθεση των ελληνικών αρχών είναι να εφαρμοστούν στις εταιρείες O.A. και Olympic Aviation οι διατάξεις αφερεγγυότητας και να τεθούν σε εκκαθάριση. Οι πιστωτές, κατά κύριο λόγο το ελληνικό Δημόσιο, θα επιβαρυνθούν με το σχετικό κόστος». Με ένα λόγο γίνεται αναφορά στο 46A της ειδικής εκκαθάρισης για την παλιά Ολυμπιακή και την καθημαγμένη πλέον Αεροπλοΐα. Το ερώτημα βέβαια που εγείρεται είναι ποιος και με ποιο έγγραφο προανήγγειλε την εκκαθάριση στην Κομισιόν, γιατί φυσικά υπάρχει σχετικό έγγραφο και περιλαμβάνεται στους φακέλους της πολύκροτης υπόθεσης. H «πρωτοβουλία» αυτή ανήκει στο υπουργείο Μεταφορών, σε κάποιον σχετικό με την υπόθεση σύμβουλό του ή απηχεί τις επιθυμίες όσων περιμένουν να επωφεληθούν από μια εκκαθάριση;
Ενα άλλο ζήτημα που προκύπτει από την ίδια απόφαση έχει να κάνει με το αν νομικά στοιχειοθετείται ότι οι Ολυμπιακές Αερογραμμές είναι διάδοχος εταιρεία της Ολυμπιακής και πρακτικά αν και τη νέα εταιρεία συνοδεύουν τα βάρη της παλιάς.
Η E.E. αν και βλέπει τη σχέση συγκοινωνούντων δοχείων, δεν μπορεί να υπερβεί ένα νόμο. Τον ιδρυτικό νόμο των O.A. 3185/2003, που όπως αναφέρει οδήγησε στη δημιουργία μιας ανεξάρτητης νομικής, οντότητας, κατά τρόπο ώστε να αποφευχθεί η ανάκτηση ενισχύσεων (41 εκατ. ευρώ) βάσει της απόφασης του 2002. Μάλιστα, στην απόφαση αναφέρει ότι «αν δεν υπήρχε ο ειδικός αυτός νόμος, η εφαρμογή των διατάξεων του εθνικού δικαίου θα οδηγούσε επίσης στο συμπέρασμα της συνέχειας μεταξύ των δύο εταιρειών».
Παρά το μαχητό, λοιπόν, των διαπιστώσεων της E.E., οι Ολυμπιακές Αερογραμμές δεν προστατεύθηκαν. H Ελλάδα, όπως γράφει η απόφαση της E.E. με επιστολή της 2ας Ιουνίου 2005 αναγνωρίζει ότι η Νέα OA είναι διάδοχος της παλαιάς O.A.! Ποιος έστειλε αυτήν την επιστολή; Από αφέλεια ή με σκοπιμότητα;
Αυτά τα ερωτήματα εγείρονται από δύο μόνο σημεία της καταδικαστικής απόφασης, τα οποία έχουν εντοπίσει και οι δικηγόροι των ενδιαφερόμενων αγοραστών και ζητούν εξηγήσεις για τους χειρισμούς της ελληνικής πλευράς.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Αμερικανοί δικηγόροι της Olympic Investors – York Capital ζητούν να λάβουν την επιστολή του ελληνικού Δημοσίου (2-6-2005) που αγνοούσαν αν και είναι κρίσιμη, δεδομένου ότι καταδεικνύει ότι κάποιοι από την κυβέρνηση χρησιμοποίησαν την ιδιωτικοποίηση μόνο ως άλλοθι, υπονομεύοντάς την και μάλιστα εγγράφως. Υπενθυμίζεται ότι τον Ιούνιο διεξάγονται οι βασικές διαπργματεύσεις της συμβούλου ιδιωτικοποίησης Lazard με Olympic Investors και Klesch & Company για να καταλήξουν στο MOU (μνημόνιο κατανόησης) με τους πρώτους για την πώληση των Ο.Α.
Την ίδια στιγμή με την επιστολή τους οι ελληνικές αρχές εμφανίζονται να υπονομεύουν την ιδιωτικοποίηση, χαρακτηρίζοντας τις Ολυμπιακές Αερογραμμές διάδοχο της Ολυμπιακής Αεροπορίας, δηλαδή διάδοχο των χρεών, των προστίμων και άλλων βαρών!
Είναι άξιο απορίας τι εξηγήσεις θα δώσουν οι συντάκτες της επιστολής αυτής και στην κοινή γνώμη και στους συμβούλους και στους υποψήφιους επενδυτές για την υπονόμευση και της ύστατης προσπάθειας ιδιωτικοποίησης των O.A.