Τον κάπως αμφιλεγόμενο τίτλο της πλέον ευεργετούμενης από τα κοινοτικά κονδύλια χώρας της Ενωσης διατηρεί η Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία για τα πεπραγμένα του 2004 στο μέτωπο της κατανομής των δαπανών του προϋπολογισμού, που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διά της Επιτρόπου προϋπολογισμού, της Λιθουανής Ντάλιας Γκριμπαουσκαϊτέ.
Συνολικά, η Ελλάδα είχε λαμβάνειν πέρυσι 5,8 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσόν που αντιστοιχεί σε ένα ιλιγγιώδες 3,52% του ΑΕΠ, που αποτελεί και το υψηλότερο αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρώπη. H δε συνολική είσπραξη της πενταετίας 2000-2004 περίπου 26,5 δισ. ευρώ κάτι που και πάλι, με βάση τον πληθυσμό καθιστά την Ελλάδα την πλέον ευεργετηθείσα χώρα της Ενωσης.
Επιδοτήσεις
Σημειώνεται ότι από τα 5,8 δισεκατομμύρια του 2004, τα 2,7 δισεκατομμύρια ή σχεδόν το ήμισυ του συνόλου αφορούσαν τις επιδοτήσεις των αγροτών. Από δε τις επιδοτήσεις αυτές, τη μερίδα του λέοντος ή 640 εκατομμύρια ευρώ, εισέπραξαν οι βαμβακοπαραγωγοί, με το ένα γνησίως «ελληνικό» προϊόν, το ελαιόλαδο να καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση με 560 εκατ. ευρω. Ακολουθούν οι παραγωγοί σιτηρών με 497 εκατ. ευρώ και ο καπνός με 355 εκατ. ευρώ.
Πανευρωπαϊκά, τη δεύτερη θέση μετά την Ελλάδα κατέχει η Πορτογαλία, η οποία προφανώς δεν τα έχει… καταφέρει τόσο καλά όσο η Ελλάδα, καθώς με περίπου τον ίδιο πληθυσμό εισπράττει 4,4 δισεκατομμύρια ευρώ, κάτι που αντιστοιχεί σε 3,35% του ΑΕΠ της, ενώ στην Τρίτη θέση κατετάγη η Ιρλανδία, η οποία άντλησε από τον κοινοτικό προϋπολογισμό το 2,3% του ραγδαία αναπτυχθέντος ΑΕΠ της.
Η Ισπανία
Σε απόλυτους αριθμούς, πάντως, η πλέον αφειδώς χρηματοδοτούμενη χώρα είναι η Ισπανία, οι εισπράξεις της οποίας ανήλθαν 16,4 δισεκατομμύρια ευρώ και 2,07% του ΑΕΠ, ακολουθούμενη από τη Γαλλία με 12,9 δισεκατομμύρια ευρώ ή 0,79% του ΑΕΠ. Στις επόμενες θέσεις ακολουθούν η Ιταλία (10,4 δισεκατομμύρια) και η Βρετανία με 7,1 δισεκατομμύρια.
Τα νέα κράτη-μέλη δεν μπορούν να συνυπολογισθούν στα στοιχεία του 2004, καθώς εντάχθηκαν τον Μάιο και έτσι οι εισπράξεις τους περιορίζονται σε επτά μήνες του έτους αντί για τους 12 των υπολοίπων, κάτι που ουσιαστικά ακυρώνει κάθε σύγκριση.
Πάντως, από τη διάρθρωση των δαπανών είναι πια φανερό ότι η έμφαση αρχίζει να μετατοπίζεται από τη στήριξη της γεωργίας (που πάντως εξακολουθεί να απορροφά σχεδόν το ήμισυ του κοινοτικού προϋπολογισμού) στη στήριξη της λεγόμενης ανταγωνιστικότητας, με άλλα λόγια όλες τις πολιτικές που με τον ένα ή άλλο τρόπο αποσκοπούν στον εκσυγχρονισμό κι έτσι την τόνωση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Ετσι, η μεν γεωργία πέρασε από το 54,1% του προϋπολογισμού και 44,4 δισεκατομμύρια το 2003 σε 47,5% και 43,6 δισεκατομμύρια πέρυσι.
Αντιθέτως, τα πάσης φύσεως διαρθρωτικά κονδύλια αυξήθηκαν κατά 20%, περνώντας από 28,5 δισεκατομμύρια το 2003 σε 34,1 δισεκατομμύρια το 2004, ενώ, αύξηση από 4,9 δισεκατομμύρια σε 6 δισεκατομμύρια κατεγράφη και για τα κονδύλια για τις διάφορες εσωτερικές πολιτικές, κυρίως, την έρευνα και τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς της Ε.Ε.
Σε ό,τι αφορά από την άλλη τα έσοδα του προϋπολογισμού, αυτά πηγάζουν, όπως πάντα πρωτίστως από τις εθνικές εισφορές που πηγάζουν από τον ΦΠΑ και, κατά δεύτερο λόγο τους ίδιους πόρους της Ενωσης, με άλλα λόγια τους τελωνειακούς και γεωργικούς δασμούς.