Στον πληθωρισμό που προκαλεί η ανατίμηση των υπηρεσιών, στρέφεται η Επιτροπή Ανταγωνισμού και είναι ενδεικτική η απόφαση που εξέδωσε σχετικά με τους οδοντιάτρους. Επιβάλλει κατάργηση, των τιμοκαταλόγων που εκδίδουν οι οδοντιατρικοί σύλλογοι με τα κατώτατα όρια αμοιβής τους. Μάλιστα η Επιτροπή όχι μόνον ζητάει την κατάργηση των τιμοκαταλόγων και απειλεί με πρόστιμα σε αντίθετη περίπτωση, αλλά και υποχρεώνει του συλλόγους:
– Να ενημερώσουν εγγράφως τα μέλη τους για την απόφαση της Επιτροπής εντός ενός μήνα.
– Να διαγράψουν από τις ιστοσελίδες τους πίνακες κατώτατων ορίων αμοιβών που έχουν αποφασίσει και εκδώσει οι ίδιοι, καθώς και κείμενο που αφορά θέματα ρύθμισης της τιμολογιακής πολιτικής των μελών τους σε συλλογικό επίπεδο.
– Να αποσύρουν και να ακυρώσουν κάθε έντυπο υλικό που διαθέτουν και αναφέρεται στην απαγόρευση.
Είναι προφανές ότι η έκδοση τιμοκαταλόγων με τις κατώτερες τιμές υπηρεσιών λειτουργεί πληθωριστικά, καθώς δεν επιτρέπει παρά μόνον την άνοδο των υπηρεσιών. Και όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι τους τελευταίους μήνες σημειώνεται σημαντική αύξηση στις οδονιατρικές υπηρεσίες χωρίς αυτό να μπορεί να αποδοθεί στην άνοδο των καυσίμων.
Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι δεν είναι η μοναδική περίπτωση τιμοκαταλόγων που εκδίδουν συλλογικοί φορείς επαγγελματιών και καμιά φορά επικυρώνονται με διοικητικές ή και νομοθετικές αποφάσεις. Ολόκληρο το πλέγμα δραστηριότητας των ελεύθερων επαγγελματιών είτε πρόκειται για κλειστά επαγγέλματα είτε για ημι-ανοικτά έχει ανάλογες πρακτικές. Αλλωστε τις περισσότερες φορές, η αύξηση των εσόδων του ελεύθερου επαγγελματία, μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον εφόσον αυξάνει τη χρέωση σε κάθε πελάτη, όχι με μεγαλύτερο όγκο δουλειάς.
Το πρόβλημα δεν είναι απλό, και κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να το επιλύσει στο ορατό μέλλον. Αλλωστε, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης δίνει προτεραιότητα σε πολλά άλλα προβλήματα, που προηγούνται από το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Συνεπώς αυτό που γίνεται είναι να εντοπίζονται κραυγαλέες περιπτώσεις και να λαμβάνονται ανάλογες αποφάσεις σε ένα ιδιότυπο ανταρτοπόλεμο με την άνοδο του τιμαρίθμου. Είναι δυνατόν η πολιτική αυτή να αποδώσει με τρόπο που θα καταγράφεται στον τιμάριθμο; Ισως. Τουλάχιστον, όμως η Στατιστική Υπηρεσία δεν θα είναι υποχρεωμένη να περιλαμβάνει στις μετρήσεις της την επίσημη αύξηση των τιμοκαταλόγων! Φαίνεται πάντως να υπάρχει πολιτική βούληση προκειμένου να περιοριστούν τουλάχιστον οι πηγές πληθωριστικών πιέσεων που προέρχονται από συλλογικές αποφάσεις κάποιων φορέων. Και η συγκεκριμένη περίπτωση, ήταν εύκολη. Δεν πλήττει το εισόδημα μεγάλης μερίδας του πληθυσμού όπως οι αγρότες, που παρακολουθούν τις τελευταίες εβδομάδες με χαρά την άνοδο τιμής του ελαιολόδου. Δεν προκαλεί αντιπαράθεση, με άλλα υπουργεία, όπως γίνεται στην περίπτωση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ που επιβάλλουν οι περισσότερες, ανατιμήσεις πάνω απο τον πληθωρισμό. Δεν δημιουργεί τριβές, ούτε με τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης που έχουν την τάση να αυξάνουν κάθε χρόνο τα δημοτικά τέλη με υψηλό ρυθμό. Αντίθετα αφορά μια σχετικά περιορισμένη ομάδα επαγγελματιών, οι οποίοι σύμφωνα με στοιχεία των φορολογικών υπηρεσιών δηλώνουν υπερβολικά… χαμηλό εισόδημα. Ισως έχουν και αυτοί την εναλλακτική λύση, να βελτιώσουν το διαθέσιμο εισόδημα αυξάνοντας τη φοροδιαφυγή.