Η άνοδος του χρηματιστηρίου, οι κινήσεις εξαγορών κυρίως τηλεπικοινωνιακών εταιρειών, οι επερχόμενες εξελίξεις στις τράπεζες και η προωθούμενη συγχώνευση δύο μεγάλων εταιρειών τροφίμων, δίνουν την αίσθηση ότι κάτι ουσιαστικό συμβαίνει. Μπορεί και να είναι έτσι, αλλά καλό είναι να αποφεύγονται οι υπερβολές. Γιατί είναι υπερβολική η προσδοκία που διατυπώνουν αρκετές εισηγμένες αλλά προβληματικές εταιρείες ότι… αναζητούν στρατηγικό επενδυτή. Στην κατηγορία αυτή, η αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή είναι ένας εύσχημος τρόπος για να δηλωθεί η αδυναμία να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Στην καλύτερη περίπτωση είναι μια αγαθή προσδοκία.
Αντίθετα, στις μετοχές υψηλής κεφαλαιοποίησης το παιχνίδι είναι διαφορετικό. Η αναζήτηση επενδυτών έχει περιεχόμενο κυρίως για τις επιχειρήσεις που έχουν ορατό μέγεθος, όπως προσδιορίζεται από το μέγεθος της αγοράς που διαθέτουν. Ιδιαίτερα σημαντικές θεωρούνται οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στοις βαλκανικές χώρες. Για τη διεθνή αγορά, οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις γειτονικές χώρες δεν είναι απλώς ελληνικές επιχειρήσεις που απευθύνονται στην εγχώρια αγορά. Το πραγματικό επενδυτικό ενδιαφέρον το προσελκύουν οι εταιρείες που βρίσκονται στις βαλκανικές χώρες με πολλαπλάσιο πληθυσμό. Αυτό εξηγεί ώς ένα βαθμό και τον προσανατολισμό των περισσότερων ελληνικών τραπεζών αλλά και το επενδυτικό ενδιαφέρον που προσελκύουν. Οι αγορές δεν αξιολογούν μια εταιρεία με βάση το μέγεθος της χώρας από την οποία προέρχεται, αλλά από την έκταση της δραστηριότητάς της. Η Ελβετία δεν παράγει καφέ, αλλά η Nestle είναι από τους μεγαλύτερους πωλητές καφέ στον κόσμο! Ανάλογα παραδείγματα εταιρειών υπάρχουν και σε άλλες χώρες με μικρή εσωτερική αγορά, οι οποίες όμως έχουν κατορθώσει να κινούνται με επιτυχία, διεθνώς. Το στοίχημα αυτό έως τώρα το έχει πετύχει μόνον η ελληνική ναυτιλία, η ανάπτυξη της οποίας δεν στηρίχθηκε στην εξυπηρέτηση του ελληνικού εμπορίου. Είναι το μεγάλο στοίχημα της ελληνικής οικονομίας…