Σπάνια στιγμή στο πρόσφατο κοινοβουλευτικό ιστορικό του ΠΑΣΟΚ και του KKE ήταν η χθεσινή συμπαράταξη των δύο κομμάτων κατά τη διαδικασία ψήφισης της τροπολογίας για την ειδική επιδοματική ενίσχυση στους κλωστοϋφαντουργούς της Νάουσας.
Τα δύο κόμματα καταψήφισαν, για διαφορετικούς λόγους το καθένα, την τροπολογία. Ωστόσο, αυτή η έστω και προσωρινή και για διαφορετικούς λόγους κοινοβουλευτική -απόλυτα θεμιτή- συνάντηση είναι αρκετή για να καταδείξει ότι η τροπολογία της Νάουσας είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που φαίνεται. Το γεγονός ότι αποτέλεσε νέα αφορμή για την εκδήλωση της εσωκομματικής και παρατεταμένης κρίσης στο ΠΑΣΟΚ προσθέτει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη ρύθμιση.
Για μεν την κυβέρνηση, η ενίσχυση των κλωστοϋφαντουργών αποτελεί ένα καθαρό στίγμα της κατεύθυνσης που θα ακολουθήσει στον τομέα της απασχόλησης. Πρακτικά, η ρύθμιση πιστοποιεί μια επιστροφή προς τις αποκαλούμενες «παθητικές» πολιτικές. H σημαία των «ενεργητικών πολιτικών» που εισήχθησαν και στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του ’90 υποστέλλεται. Είναι δύσκολο να πει κανείς με βεβαιότητα τι ακριβώς οριοθετεί αυτή η υποστολή. Αδιέξοδο; Παραδοχή του ελλιπούς- σε σύγκριση με την αναπτυγμενη Ευρώπη- προνοιακού πλαισίου για τους ανέργους των κλάδων που αποβιομηχανοποιούνται; Βραχυπρόθεσμα πολιτικά οφέλη;
Οποια και αν είναι η απάντηση, το βέβαιο είναι ότι η ρύθμιση για την εσαεi καταβολή ενισχυμένου επιδόματος στους κλωστοϋφαντουργούς επιβεβαιώνει την αποτυχία των ενεργών πολιτικών απασχόλησης που εφαρμόζονται εδώ και μία δεκαετία. Αλλωστε, ποιος αμφιβάλλει ότι όροι όπως: «διά βίου κατάρτιση», «προγράμματα συνεχιζόμενης κατάρτισης», «απασχολησιμότητα», «επανακατάρτιση» είναι πλήρως απαξιωμένοι; Και η «εξατομικευμένη προσέγγιση» των ανέργων από τα Κέντρα Προώθησης Απασχόλησης μοιάζει με ανέκδοτο.
Εάν οι ενεργές πολιτικές σημείωσαν επιτυχία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες -Δανία, Σουηδία, Ιρλανδία- αυτό οφείλεται στη χρηστή διαχείριση των κονδυλίων, στην απουσία της λογικής της «αρπαχτής» και στη λειτουργία αποτελεσματικών υπηρεσιών απασχόλησης. Επιπλέον, τα κονδύλια για την απασχόληση και οι εκάστοτε «προμήθειες» για την ανάθεση προγραμμάτων δεν έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης από κομματικούς ή υπουργικούς «ταμίες».
Εάν η τροπολογία για τη Νάουσα προκαλεί κρίση και αμηχανία στο ΠΑΣΟΚ είναι γιατί οι ενεργές πολιτικές που ακολούθησε, με τον τρόπο που τις προώθησε, απέτυχαν. Δεν πρόσφεραν διεξόδους απασχόλησης. Ούτε μια θετική εμπειρία δεν έχει να παρουσιάσει το ΠΑΣΟΚ από τη δεκαετή θητεία του. Μάλιστα, χθες ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ κ. Ανδ. Μακρυπίδης θυμήθηκε και προέβαλε, ως προϋπόθεση για την υπερψήφιση της τροπολογίας, τον κοινωνικό τομέα της οικονομίας. Αν δεν μας απατά η μνήμη, μόνο ο πρώην υφυπουργός Εργασίας κ. Αλ. Τσιόλας είχε ολοκληρωμένη πρόταση γι’ αυτόν τον τομέα. Αλλά ποτέ ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Δυστυχώς, στην περίπτωση της αξιωματικής αντιπολίτευσης η πολιτική που ακολούθησε την τελευταια δεκαετία στον τομέα της απασχόλησης μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως παρατεταμένο φθινόπωρο.