Την ανάγκη αναμόρφωσης του πλαισίου εποπτείας των τραπεζών υπογράμμισε ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος (ΤτΕ) κ. Νικόλαος Γκαργκάνας, στο περιθώριο του 5ου Διεθνούς Τραπεζικού Φόρουμ που διοργανώνει στην Αθήνα το περιοδικό Εconomist.
Ο διοικητής της ΤτΕ αναγνώρισε ότι «υπάρχουν κρούσματα τραπεζών που κάνουν κατάχρηση της δύναμής τους» προσθέτοντας ότι «πρέπει να μπορούμε να παρέμβουμε με το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο». Στην ομιλία του ο κ. Γκαργκάνας στάθηκε ιδιαίτερα στην επέκταση των εγχωρίων τραπεζών στην περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και τη συμβολή τους στη μετάβαση των οικονομιών των γειτονικών χωρών. «Μέχρι το τέλος του 2005, οι ελληνικές τράπεζες διέθεταν στις χώρες της ΝΑ Ευρώπης 18 θυγατρικές τράπεζες και 6 δίκτυα υποκαταστημάτων, με περίπου 1.000 υπηρεσιακές μονάδες, στις οποίες απασχολούνταν περίπου 15.000 εργαζόμενοι. Οι ελληνικές τράπεζες κατέχουν πλέον σημαντικό μερίδιο αγοράς στις χώρες της ΝΑ Ευρώπης. Με βάση στατιστικά στοιχεία για το 2005, μεγαλύτερο μερίδιο καταγράφεται στην ΠΓΔΜ (26% ως προς το ενεργητικό), τη Βουλγαρία (20%) και την Αλβανία (17%) και μικρότερο μερίδιο στη Ρουμανία (12%) και τη Σερβία (11%). Δοθέντος του μικρού μεγέθους της εγχώριας αγοράς και της αναμενόμενης έντασης του ανταγωνισμού, η επέκταση των ελληνικών τραπεζών στο εξωτερικό επιτρέπει να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες ανάπτυξης που παρέχουν οι αγορές αυτές, να διαφοροποιήσουν τις πηγές εσόδων, αλλά και να αυξήσουν το μέγεθός τους, το οποίο παραμένει σχετικά μικρό συγκρινόμενο με το μέσο μέγεθος των τραπεζών στις χώρες της Ε.Ε.» σημείωσε.
Σε ό,τι αφορά τους κινδύνους, ο κ. Γκαργκάνας σημείωσε ότι σύμφωνα με την αξιολόγηση που κάνει η ΤτΕ, η έκθεση των ελληνικών τραπεζών στον πιστωτικό κίνδυνο και τον κίνδυνο αγοράς παραμένει σε σχετικώς χαμηλά επίπεδα, ενώ η αποδοτικότητα και η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών παρέχουν ικανοποιητικό περιθώριο για τη διασφάλιση της σταθερότητας. «Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κίνδυνοι» τόνισε.
Σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία, ο κ. Γκαργκάνας προειδοποίησε ότι παρά την πρόοδο που έχει συντελεστεί στον τομέα της δημοσιονομικής εξυγίανσης, οι μακροοικονομικές ανισορροπίες που εντοπίζονται στον πληθωρισμό και στο έλλειμμα του ισοζυγίου, υπονομεύουν τις αναπτυξιακές προοπτικές. Επεσήμανε ότι θα πρέπει να προχωρήσουν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα οδηγήσουν στον μετασχηματισμό της οικονομίας, έτσι ώστε η ανάπτυξη να στηρίζεται εφεξής στις εξαγωγές και τις επενδύσεις.