Ενιαίο συντελεστή φορολόγησης όλων των εισοδημάτων προβλέπει το σχέδιο της κυβέρνησης για την επόμενη τετραετία, που παρουσιάζει σήμερα η «Κ». Στόχος όπως αναφέρουν παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών είναι απλοποίηση του φορολογικού συστήματος με την υιοθέτηση ενός μόνο συντελεστή για όλες τις πηγές εισοδημάτων. Ηδη στο γραφείο του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφη έχουν κατατατεθεί προτάσεις για την εφαρμογή, σε βάθος τετραετίας, του ενιαίου συντελεστή για μισθωτούς, συνταξιούχους και ελεύθερους επαγγελματίες.
Με αυτόν τον τρόπο όπως εξηγούν οι ίδιοι παράγοντες αναμένεται να διευρυνθεί σημαντικά η φορολογική βάση (μείωση της φοροδιαφυγής) περιορίζοντας τις απώλειες του προϋπολογισμού από τις σημαντικές μειώσεις στη φορολογία εισοδήματος. Σύμφωνα με πληροφορίες, στους σχεδιασμούς για την επόμενη τετραετία περιλαμβάνεται η αύξηση του αφορολογήτου ορίου κατά 1.000 ευρώ καθώς και η καθιέρωση (σταδιακά) ενιαίου συντελεστή φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων στα επίπεδα του 25%, όσο δηλαδή και ο συντελεστής φορολόγησης που ισχύει σήμερα για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Στις προτάσεις που έχουν κατατεθεί προτείνεται ταυτόχρονα και η παράλληλη μείωση των συντελεστών φορολόγησης των επιχειρήσεων. Σημειώνεται ότι σήμερα ο ανώτατος συντελεστής φορολόγησης των φυσικών προσώπων ανέρχεται στο 40%. Στην περίπτωση που εφαρμοσθεί ένας μοναδικός συντελεστής όλα τα εισοδήματα άνω των 13.000 ευρώ θα φορολογούνται με 25%.
Προϋποθέσεις
Απαραίτητη προϋπόθεση όπως αναφέρεται στις σχετικές προτάσεις, για την εφαρμογή του ενιαίου συντελεστή είναι:
α) Η κατάργηση των διατάξεων που προβλέπουν την αυτοτελή φορολόγηση εισοδημάτων και την υπαγωγή αυτών στις γενικές διατάξεις της φορολογίας εισοδήματος, δηλαδή με βάση τη φορολογική κλίμακα.
β) Κατάργηση αρκετών φοροαπαλλαγών από το φόρο εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων. Το κόστος των φοροαπαλλαγών για τον προϋπολογισμό ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ εκ των οποίων τα 2 δισ. ευρώ αφορούν εισοδήματα που είτε απαλλάσσονται από τον φόρο είτε φορολογούνται αυτοτελώς.
γ) Κατάργηση του συστήματος φορολόγησης των Ο.Ε και Ε.Ε. Σήμερα οι ανωτέρω μικρομεσαίες εταιρείες φορολογούνται μόνο για το 50% των καθαρών κερδών με συντελεστή 20%, και το υπόλοιπο 50% φορολογείται ως επιχειρηματική αμοιβή στο όνομα των εταίρων. Με τις προτεινόμενες αλλαγές, το σύνολο των κερδών των Ο.Ε. και Ε.Ε. θα φορολογείται με συντελεστή 25%.
δ) Επέκταση του συστήματος του λογιστικού προσδιορισμού του καθαρού εισοδήματος σε όλες τις κατηγορίες των επιτηδευματιών. Επί της ουσίας προτείνεται η κατάργηση των ειδικών συστημάτων προσδιορισμού του καθαρού εισοδήματος ή της κατ’ αποκοπήν φορολόγησης που εφαρμόζεται για τους επιτηδευματίες, οι οποίοι εκμεταλλεύονται ταξί, φορτηγά δημόσιας χρήσης, ενοικιαζόμενα δωμάτια ή διαμερίσματα κ.λ.π.
Φόροι υπέρ τρίτων
Παράλληλα οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών έχουν ξεκινήσει ήδη την «αναζήτηση» των άγνωστων φόρων υπέρ τρίτων και αμέσως μετά την καταγραφή αυτών θα παρουσιάσουν στην πολιτική ηγεσία προτάσεις για την περικοπή τους. Στόχος η εξοικονόμηση πόρων που θα διατεθούν στο πλαίσιο της φορολογικής μεταρρύθμισης. Οι φόροι υπέρ τρίτων θεσμοθετήθηκαν τη δεκαετία του 1920, με στόχο την οικονομική ενίσχυση, οργανισμών, νομικών προσώπων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, συνταξιοδοτικά ταμεία, ιδρύματα δημόσια και ιδιωτικά. Ωστόσο, μετά την έλευση 87 χρόνων το ελληνικό δημόσιο δεν γνωρίζει την έκτασή τους. Αρκετοί από αυτούς εμφανίζονται στον προϋπολογισμό αλλά οι περισσότεροι εισπράττονται απευθείας από τους φορείς και τους οργανισμούς με αποτέλεσμα να παραμένουν στην αφάνεια. Καμιά καταγραφή, από όσες έγιναν μέχρι σήμερα δεν είναι πλήρης, ενώ ο αριθμός τους αυξάνεται συνεχώς (φθάνοντας τους 1.000), λόγω του επηρεασμού που ασκείται από διάφορες ομάδες πίεσης.
Οι περισσότεροι φόροι υπέρ τρίτων δεν έχουν καμιά ανταποδοτικότητα ή έχουν μόνο για κλειστές κοινωνικές ομάδες τις οποίες επιδοτεί το σύνολο της κοινωνίας. Γι’ αυτό το λόγο, άλλωστε, η Ευρωπαϊκή Ενωση ζητά τα τελευταία χρόνια από τις ελληνικές κυβερνήσεις την κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων, με την αιτιολογία ότι αντιβαίνουν την κοινοτική νομοθεσία. Αντίθετα, μπορούν να διατηρηθούν όσοι έχουν ανταποδοτικά οφέλη. Οι υπόλοιποι που διακρίνονται για την αρνητική ανακατανομή του εισοδήματος μπορούν ωστόσο,να μετατραπούν σε φόρους υπέρ ολίγων.