Μικρή προβλέπεται να είναι η επίπτωση στην αγορά ενοικίων της πρωτεύουσας, μετά την ανακοίνωση των βάσεων για το 2007. Οπως ομολογούν παράγοντες της αγοράς, αν και η ζήτηση μόλις τώρα ξεκινά, τα δεδομένα που διαμορφώθηκαν ήδη από το 2006 δεν καταγράφουν ιδιαίτερες μεταβολές, ικανές να αλλάξουν την εικόνα. Θυμίζουμε ότι πέρυσι είχε σημειωθεί μια ανατροπή του σκηνικού σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, καθώς ο αριθμός των εισακτέων μαθητών μειώθηκε ραγδαία, μετά τη θέσπιση της κατώτατης βάσης εισαγωγής (10).
Υπενθυμίζεται ότι η μη επικράτηση των συνηθισμένων φαινομένων πανικού της τελευταίας στιγμής για την εύρεση κατοικίας χαρακτήρισε το αντίστοιχο διάστημα του 2006, κάτι που αναμένεται να συμβεί και φέτος. Αλλωστε, οι 5.100 περισσότεροι εισακτέοι από το προηγούμενο έτος δεν είναι αριθμός ικανός να αλλάξει τα δεδομένα. Ως εκ τούτου, υπάρχει πλέον και ο χρόνος, αλλά και η απαιτούμενη ψυχραιμία για τους ενδιαφερόμενους, ώστε να βρουν το κατάλληλο σπίτι στην Αθήνα.
Η αιφνίδια και μεγάλη αύξηση της ζήτησης για ενοικίαση κατοικίας από τα τέλη Αυγούστου έως και τα τέλη Σεπτεμβρίου, ένα σύνηθες φαινόμενο επί χρόνια, ευνοούσε την εμφάνιση φαινομένων κερδοσκοπίας και υπερτιμολογήσεων στα ενοίκια, εις βάρος των ενδιαφερομένων και υπέρ των ιδιοκτητών και των μεσιτικών γραφείων. Ασφαλώς, αν και επρόκειτο για λιγοστές περιπτώσεις εντούτοις συντηρούσαν ένα κλίμα δυσπιστίας και δυσλειτουργίας στην αγορά. Σύμφωνα με μαρτυρίες φορέων της αγοράς, κάθε χρόνο οι ιδιοκτήτες έσπευδαν να αυξήσουν τις τιμές κατά 20% κατά μέσο όρο, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους μήνες του έτους. Αυτά τα φαινόμενα έχουν πλέον περιοριστεί σε ορισμένες μεμονωμένες περιπτώσεις.
Παράλληλα, μέχρι πρόσφατα δεν ήταν λίγοι εκείνοι που επέλεγαν εν τέλει τη λύση της αγοράς κατοικίας, καθώς οι ευνοϊκές συνθήκες στη στεγαστική πίστη ωθούσαν τα νοικοκυριά της επαρχίας στην επιλογή πραγματοποίησης μιας επένδυσης, που θα μπορούσαν μελλοντικά να εκμεταλλευτούν. Η τάση αυτή δύσκολα θα συνεχιστεί και φέτος, καθώς η άνοδος των επιτοκίων, σε συνδυασμό με την εξομάλυνση των ενοικίων και τις υψηλές τιμές στην αγορά, δρουν αποτρεπτικά για κάτι τέτοιο. Ηδη άλλωστε από το 2006 διαφάνηκε κάτι τέτοιο, μιας και το ποσοστό των αγορών διαμερισμάτων, έναντι των μισθώσεων για κάλυψη αναγκών στέγασης φοιτητών, σε καμία περίπτωση δεν προσέγγισε το 50% που προέκυψε τα προηγούμενα χρόνια. Η διατήρηση των τιμών των κατοικιών στην Αθήνα σε υψηλά επίπεδα, σε συνδυασμό με την άνοδο των επιτοκίων στα επίπεδα του 4% δεν ευνοούν πλέον την απόκτηση κατοικίας.
Αντιθέτως, η ενοικίαση εμφανίζεται όλο και πιο προσιτή ως επιλογή, ιδίως για όσους κινηθούν σε μεγάλες επιφάνειες διαμερισμάτων. Αν και το κόστος είναι μεγαλύτερο συνολικά σε σύγκριση π.χ. με μία γκαρσονιέρα, εντούτοις η διαθεσιμότητά τους είναι μεγαλύτερη και οι ιδιοκτήτες εμφανίζονται πιο διαλλακτικοί. Από πλευράς τιμών, πάντως, δεν καταγράφονται σημαντικές διαφοροποιήσεις τους τελευταίους μήνες, καθώς η αγορά έχει σταθεροποιηθεί. Σε κάθε περίπτωση, τα ενοίκια διαφοροποιούνται με βασικά κριτήρια πλην της επιφάνειας του διαμερίσματος, τον όροφο, την ποιότητα της κατοικίας και της πολυκατοικίας στην οποία βρίσκεται και την παλαιότητα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος των φοιτητών είναι περιοχές, όπως του Ζωγράφου, οι Αμπελόκηποι, η Καισαριανή, το Παγκράτι, η Κυψέλη, ο Βύρωνας, τα Εξάρχεια, η Καλλιθέα και του Γκύζη. Πρόκειται για γειτονιές του κέντρου που βρίσκονται κοντά σε πανεπιστήμια ή διαθέτουν πρόσβαση σε αυτά χωρίς να απαιτείται η εναλλαγή συγκοινωνιακών μέσων. Γενικότερα, προτιμώνται σημεία που προσφέρουν πρόσβαση με μόνο ένα μέσο μαζικής μεταφοράς. Ασφαλώς, ζήτηση εκδηλώνεται και για άλλες περιοχές του Λεκανοπεδίου, που βρίσκονται σε πιο μακρινή απόσταση από το κέντρο, όπως το Αιγάλεω (λόγω του ΤΕΙ Αιγάλεω), η Νέα Σμύρνη και ο Νέος Κόσμος. Οι βασικοί ενδιαφερόμενοι είναι φοιτητές από τις πόλεις της επαρχίας, αλλά και Κύπριοι φοιτητές που εισάγονται στα ελληνικά πανεπιστήμια.