Οι αυξήσεις, όμως, δεν αφορούν μόνον τα γαλακτοκομικά-τυροκομικά προϊόντα, βασικά είδη στη διατροφή των καταναλωτών. H ραγδαία άνοδος της τιμής του πετρελαίου και των σιτηρών πυροδοτεί σειρά αυξήσεων σε ευρεία γκάμα τροφίμων και καταναλωτικών ειδών. Το ψωμί ήδη ανατιμήθηκε κατά 16,5% περίπου και σε καμία περίπτωση δεν αποκλείεται και νέα ανατίμηση έως το τέλος του χρόνου. Πόσω μάλλον όταν οι αλευροβιομηχανίες πιστεύουν ότι δεν θα αποφύγουν και νέες αυξήσεις στα άλευρα από 17% έως 25%, ενώ ήδη έχουν περάσει αυξήσεις (έως το τέλος Αυγούστου) μεταξύ 35% και 45%. Πλην του ψωμιού, η εκρηκτική άνοδος των σιτηρών μεταφέρει αυξήσεις και σε όλο το φάσμα των προϊόντων που χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη το αλεύρι. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία της αγοράς, τον μήνα αυτό αλλάζουν οι τιμές σε αρτοσκευάσματα, τα οποία οι καταναλωτές θα πληρώσουν ακριβότερα κατά 6% περίπου, η τιμή στα ζυμαρικά αυξάνεται κατά 10%, ενώ στα δημητριακά από 2-4%. Και η λίστα των ανατιμήσεων δεν σταματά εδώ. Νέες αυξημένες τιμές κατά 7% έχουμε στο αλάτι, κατά 5,5% στις μαργαρίνες, κατά 4% στα αλλαντικά, 4,5% στα ρύζια, 6,5% στα ηλιέλαια και 3,5% στα αραβοσιτέλαια και στα είδη σπιτιού στο ύψος του 5%.
Στον χορό των αυξήσεων και οι σοκολάτες (περίπου 7%) αν και στην περίπτωση αυτή μάλλον έχουμε να κάνουμε με τις ετήσιες ανατιμήσεις που γίνονται κάθε φορά στις αρχές του φθινοπώρου. H αλήθεια είναι πως οι αυξήσεις στις τιμές είναι ένα «φαινόμενο» που έχει δει ο καταναλωτής αρκετές φορές από την αρχή της χρονιάς σε μικρό ή μεγάλο βαθμό. Εκτιμήσεις λιανεμπόρων αναφέρουν ότι από την αρχή του χρόνου έως σήμερα ξεπερνά τους 2.000 ο αριθμός των κωδικών που έχουν αυξηθεί.
Την ίδια στιγμή, όμως, φαίνεται ότι πολλαπλασιάσθηκαν από την άλλη πλευρά οι πάσης φύσεως προσφορές είτε αυτές είναι σε αξία είτε με την προσφορά επιπλέον προϊόντων.
Την ανησυχία τους για την πορεία των τιμών εξέφρασε πρόσφατα ο εμπορικός κόσμος, εκτιμώντας ότι η άνοδος του πετρελαίου θα επιφέρει αυξήσεις σε βιομηχανικά και όχι μόνο είδη τουλάχιστον κατά 5%. Παρότι ανέφεραν ότι θα γίνει προσπάθεια απορρόφησης, εντούτοις σημείωσαν ότι ένα σημαντικό μέρος τους σίγουρα θα περάσει στον καταναλωτή.
Ταυτόχρονα τα συλλογικά όργανα του χώρου συνέστησαν αυτοσυγκράτηση προς τις εμπορικές επιχειρήσεις. Βεβαίως η ακρίβεια έχει τεθεί κι από τη νέα ηγεσία του Ανάπτυξης μεταξύ των κύριων στόχων του, αλλά γεγονος είναι ότι εκ των πραγμάτων δεν έχει περιθώρια παρέμβασης, έτσι όπως τουλάχιστον μπορεί να είναι στο μυαλό του καταναλωτή. Υγιής ανταγωνισμός και ομαλή λειτουργία των αγορών προβάλλεται ως η καλύτερη δυνατή λύση και προς αυτήν την κατεύθυνση προφανέστατα θα εντατικοποιήσει τις προσπάθειές του.