Την ανάγκη για ευρύτερη αλλά και βαθύτερη επιτήρηση των οικονομιών της Ζώνης του Ευρώ προς αποφυγή εκτροχιασμών στα ενδεχομένως δύσκολα χρόνια που έρχονται ζήτησε χθες ο επίτροπος Οικονομικών Χοακίν Αλμούνια, χαρακτηρίζοντας παράλληλα «εκτός αναλογιών» τη σημερινή ισοτιμία του ενιαίου νομίσματος…
Σε ομιλία του για το ευρώ χθες στην ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή στις Βρυξέλλες, ο Αλμούνια σημείωσε ότι η πρώτη δεκαετία της ΟΝΕ, ήταν μάλλον η εύκολη. Το ευρώ έχει αποτελέσει, σημείωσε, «τεράστια επιτυχία», εξασφαλίζοντας σταθερότητα και ανάπτυξη, αύξηση της απασχόλησης και μείωση της ανεργίας, προστατεύοντας παράλληλα τις οικονομίες των μελών του από τους παλαιούς, γνωστούς κινδύνους.
Ωστόσο, η εικόνα σήμερα δεν είναι εκείνη του 1999. Η οικονομική κρίση κλυδωνίζει και την Ευρώπη με ακόμα άγνωστες συνέπειες. Το μόνο βέβαιο σε έναν αβέβαιο κόσμο παγκοσμιοποίησης, γήρανσης του πληθυσμού και ενδεχομένως δραματικών κλιματικών αλλαγών, κατέστησε σαφές ο Αλμούνια, είναι η διαρκής ανάγκη για πειθαρχία και μεταρρυθμίσεις.
Οπως σημείωσε η ΟΝΕ έφερε μεν τη σταθερότητα, δεν έχει όμως καταστεί και ασπίδα προστασίας της Ευρώπης έναντι των μακροοικονομικών κινδύνων, των χρεών και των ελλειμμάτων που εξακολουθούν να απειλούν, αλλά ούτε και αποτελεί πανάκεια για τις οικονομικές κρίσεις.
Ετσι, προς τόνωσιν δε της πειθαρχίας, μιας αρετής για την οποία λίγες κυβερνήσεις φημίζονται, ο Αλμούνια προτείνει τη διεύρυνση αλλά και εμβάθυνση της οικονομικής εποπτείας που ασκεί το κέντρο, με άλλα λόγια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες.
«Οφείλουμε να διευρύνουμε την οικονομική επιτήρηση στη Ζώνη του Ευρώ, να προχωρήσουμε πέραν της τρέχουσας μορφής ανάλυσης των προϋπολογισμών ώστε να μπορέσουμε να εντοπίζουμε και να αντιμετωπίζουμε εγκαίρως τον κίνδυνο ανισορροπιών, προβλήματα ανταγωνιστικότητας ή απειλές στην οικονομική σταθερότητα».
Επιπλέον, «η βαθύτερη επιτήρηση θα εξασφαλίσει τη δημοσιονομική πειθαρχία, τόσο στις καλές όσο και στις κακές μέρες, με μεγαλύτερη έμφαση στη βελτίωση της ποιότητας των δημοσίων οικονομικών, μεταξύ άλλων με προώθηση των δημοσίων δαπανών σε αναπτυξιακούς τομείς κυρίως τους ανθρώπινους πόρους και τις υποδομές» …
Τέλος, απαραίτητες χαρακτήρισε για άλλη μια φορά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, με άλλα λόγια κυρίως την περαιτέρω απελευθέρωση των αγορών ιδίως στον τομέα των υπηρεσιών (που αντιπροσωπεύει το 70% της οικονομίας στην Ε. Ε.), ως ασπίδα προστασίας των ευρωπαϊκών οικονομιών έναντι κρίσεων όπως η σημερινή που, σημείωσε, ήταν από καιρό αναμενόμενη.
Οσο για το ίδιο το ευρώ… Ο Αλμούνια για πολλοστή φορά εξήγησε, με τις πάγιες κάπως πολύπλοκες διατυπώσεις που προτιμά, ότι η ισοτιμία του με το δολάριο είναι εν πολλοίς αποτέλεσμα συνειδητής υποτίμησης του αμερικανικού νομίσματος: «μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η σημερινή ισοτιμία του ευρώ είναι πέραν εκείνου που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί συνεκτικό με τα θεμελιώδη μεγέθη των οικονομιών μας», για να συμπληρώσει, ότι «δεν θέλουμε να επωμισθεί το ευρώ όλη την ευθύνη για τη διόρθωση των διεθνών ανισορροπιών», με άλλα λόγια να «πληρώσει» το υποτιμημένο, προς όφελος της αμερικανικής ανταγωνιστικότητας, δολάριο…