Τι περιμένει να ακούσει η αγορά

Πριν από λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε στην ΠΟΜΙΔΑ συνάντηση των εκπροσώπων όλων των κομμάτων για την ακίνητη περιουσία. Οι περισσότεροι, αγνοώντας προφανώς τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται πλέον η αγορά, θεώρησαν ότι η φορολογική πολιτική στα ακίνητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εφαρμογή συνταγών για να μαζευτούν. Με άλλα λόγια, όλοι παρουσίασαν τρόπους και μεθόδους για να γεμίσουν τα δημόσια ταμεία από έσοδα που προέρχονται από όσους πιστεύουν και εμπιστεύονται την ακίνητη περιουσία. Δυστυχώς, κανένας δεν στάθηκε στο πώς η φορολογική πολιτική μπορεί να γίνει το εργαλείο το οποίο θα επιταχύνει τη διαδικασία ανάκαμψης της αγοράς, προφανώς γιατί θεωρούν ότι στόχος και σκοπός της φορολογίας δεν είναι κανένας άλλος, παρά οι εισπράξεις. Κι αυτό, στη σημερινή αρνητική συγκυρία για την αγορά ακινήτων αλλά και στην οικονομία γενικότερα μπορεί να αποδειχθεί καταστροφικό. Το σίγουρο είναι ότι η αγορά ακινήτων μπορεί να είναι το δέλεαρ για να μπουν στην οικονομία κεφάλαια τα οποία σήμερα «κοιμούνται». Για να γίνει αυτό θα πρέπει οι εν δυνάμει επενδυτές να πειστούν από τους εκάστοτε κυβερνώντες ότι η ακίνητη περιουσία, δεν είναι μέσο είσπραξης φόρων, αλλά εργαλείο για την οικονομική μεγέθυνση. Τι σημαίνει αυτό; Το πρώτο, ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο το οποίο θα παρέχει στον καθένα τη σιγουριά ότι η επένδυσή του είναι ασφαλής. Δεν είναι δυνατόν να επενδύσει κανένας σοβαρός άνθρωπος σε ακίνητα όταν εκ των προτέρων γνωρίζει ότι η επιλογή του αυτή μπορεί στο μέλλον να αποδειχθεί ιδιαίτερα επικίνδυνη. Το δεύτερο είναι ότι θα πρέπει το σύστημα να αποκτήσει διαφάνεια. Για παράδειγμα, το ελληνικό παράδοξο των αντικειμενικών τιμών έχει ως αποτέλεσμα σήμερα να χειμάζεται ο τομέας των βιομηχανικών ακινήτων, καθώς οι τιμές της εφορίας είναι σημαντικά υψηλότερες από αυτές που ισχύουν στην αγορά και το φορολογικό κόστος δυσβάστακτο. Και κάτι ακόμη σχετικά με τις μεταβιβάσεις γης: η ελληνική αγορά είναι η μοναδική στην οποία μπορεί κάποιος να αγοράσει ένα εκτός σχεδίου κομμάτι γης -μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία-, να πληρώσει κανονικά τους φόρους του και να έλθει η εφορία μετά μερικά χρόνια για να ζητήσει επιπλέον φόρο αφού ο φάκελος γι’ αυτήν είναι ανοιχτός. Ενα ακόμη ελληνικό παράδοξο είναι οι δεσμεύσεις περιουσιών από διάφορους φορείς του Δημοσίου για πολλές δεκαετίες και πολλές φορές με αυθαίρετο τρόπο. Κι αν ακόμη ο φορέας του Δημοσίου προχωρήσει σε αποζημίωση, ο καθορισμός της τιμής είναι τόσο αυθαίρετος ώστε μπορεί κάποιος να χάσει ένα περιουσιακό του στοιχείο για ένα κομμάτι ψωμί. Ολα αυτά είναι μερικές από τις ελληνικές ιδιαιτερότητες που διώχνουν τους Ελληνες από την επένδυση στα ακίνητα. Σε αυτές τις ερωτήσεις θα πρέπει να δώσουν απάντηση οι εκπρόσωποι των κομμάτων και όχι στο πώς θα καταστήσουν την ήδη βαριά φορολογία δυσβάστακτη.