Σε οριακά επίπεδα κινείται πλέον η ρευστότητα στην αγορά και κατ’ επέκτασιν η επιχειρηματική δραστηριότητα σε ολόκληρη τη χώρα. Το πανάκριβο κόστος του χρήματος, με το οποίο δανείζεται το ελληνικό Δημόσιο, συμπαρασύρει και το κόστος δανεισμού των τραπεζών, οι οποίες με τη σειρά τους το μετακυλίουν στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Τα spreads των ελληνικών ομολόγων καταγράφουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ενώ οι εμπορικές τράπεζες χορηγούν λιγότερα, ακριβότερα, αλλά και μικρότερα δάνεια ενώ εγκρίνουν μόλις δύο για κάθε δέκα αιτήσεις δανειοδότησης που τους υποβάλλονται, και για ποσά πολύ μικρότερα από αυτά που τους ζητούνται.
Οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι το μεγαλύτερο θύμα αυτής της κατάστασης, καθώς το επιτόκιο χορηγήσεων έχει διπλασιαστεί σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρωζώνης. Ξεκινά από τα επίπεδα του 7% και του 8%, όταν στο εξωτερικό δεν ξεπερνά το 4%. Ακόμα και μεγάλες εταιρείες οι οποίες κατά το παρελθόν προσέφευγαν στο εξωτερικό για να αντλήσουν κεφάλαια, σήμερα συναντούν πόρτες κλειστές.
Χειρότερη είναι η κατάσταση στους μικρομεσαίους, που λίγο απέχει από το να χαρακτηριστεί τραγική.