Τη δυνατότητα δημοσίευσης των ισολογισμών των επιχειρήσεων θα έχει ο διαδικτυακός τόπος του Γενικού Εμπορικού Μητρώου (ΓΕΜΗ), που ξεκίνησε τη λειτουργία του από τη Δευτέρα 4 Απριλίου. Αν και ακόμη δεν έχει υπάρξει σχετική νομοθετική ρύθμιση για το πού θα δημοσιεύονται οι ισολογισμοί, το σίγουρο είναι ότι στο ΓΕΜΗ έχει προβλεφθεί η παράμετρος αυτή σε ό, τι αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά.
Το παραπάνω επιβεβαίωσε κατά την παρουσίασή του ο γενικός γραμματέας Εμπορίου κ. Στέφανος Κομνηνός. Επιπλέον, στο ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας σχετικά με τη λειτουργία του ΓΕΜΗ αναφέρεται ότι στον διαδικτυακό τόπο του θα δημοσιεύονται τα στοιχεία των εταιρειών που υπόκεινται εκ του νόμου σε δημοσιότητα.
Την επεξεργασία νομοθετικής διάταξης η οποία θα ρυθμίζει τα θέματα δημοσίευσης των ισολογισμών επιβεβαίωσε, άλλωστε, στη Βουλή και ο κ. Ντίνος Ρόβλιας.
Με αφορμή την κατάθεση από 17 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τροπολογίας για την κατάργηση της δημοσίευσης των ισολογισμών στον Τύπο, ο υφυπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, μιλώντας σε συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, τόνισε χαρακτηριστικά: «Ηδη η κυβέρνηση μελετά αυτό το θέμα και θα φέρει μια υπεύθυνη ρύθμιση που θα αφορά όλες τις δημοσιεύσεις, θα ρυθμίζει όλες τις δημοσιεύσεις».
Την επεξεργασία αυτής της ρύθμισης, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, έχουν αναλάβει ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού, αρμόδιος για θέματα ΜΜΕ κ. Τηλέμαχος Χυτήρης και ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Αναμένεται δε να περιληφθεί σε νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος δημοσίευσης ισολογισμών κυμαίνεται ετησίως από 1.500 έως 5.000 ευρώ, μια επιβάρυνση που μοιάζει ακόμη μεγαλύτερη εν μέσω δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας. Το παραπάνω επισημάνθηκε και στη Βουλή από τον κ. Γιώργο – Ερνέστο Χαραλαμπόπουλο, βουλευτή Β΄ Περιφέρειας Αθηνών, ο οποίος είχε και την πρωτοβουλία για την προαναφερθείσα τροπολογία. «Σήμερα υπάρχουν περίπου 60.000 Α. Ε. και ΕΠΕ. Κάποιος που ζημιώνεται έχοντας μια ΕΠΕ, η οποία για την πρώτη χρονιά μπορεί να έχει ένα τζίρο της τάξης των 50.000, είναι υποχρεωμένος την επόμενη χρονιά να δημοσιεύσει έναν ισολογισμό ο οποίος θα του στοιχίσει 1.500 ευρώ τουλάχιστον. Είναι άλλο αν μια μεγάλη εταιρεία φιλοδοξεί να έχει ευρύτητα δημοσίευσης, οπότε μπορεί να τον δημοσιεύσει σε πολλές εφημερίδες και με ολοσέλιδες καταχωρίσεις. Αλλά κάτι τέτοιο είναι στην κρίση της. Αυτός, όμως, που είναι υποχρεωμένος να δημοσιεύσει και που δεν θα τον μάθει κανείς στον ορυμαγδό των φύλλων κάθε Μάρτιο απαιτεί μια ανταπόδοση. Ας αναλογιστούμε ότι το μίνιμουμ των 1.500 ευρώ κατά εταιρεία αρκεί για να καλύψει το κόστος εργασίας ενός υπαλλήλου ο οποίος αμείβεται με 1.500 ευρώ τον μήνα σε σύνολο 6.000 τέτοιων υπαλλήλων. Μπαίνει το δίλημμα αν θα προτιμήσει αυτή η μάζα των Ανωνύμων και των ΕΠΕ, που είναι περίπου 60.000 και μπορούν να συντηρούν 6.000 θέσεις εργασίας με τα λεφτά που δίνουν για τις δημοσιεύσεις, οι οποίες επιφέρουν μεγαλύτερη αναγνώριση και ανταπόδοση, να συντηρήσουν τις δικές τους θέσεις εργασίας ή άλλων».
Η πρόθεση της κυβέρνησης να ρυθμίσει τα θέματα της δημοσίευσης των ισολογισμών στον Τύπο βρίσκει πολλούς οπαδούς, κυρίως από την πλευρά του επιχειρηματικού κόσμου. Συλλογικά όργανα, άλλωστε, εκπροσώπησης των επιχειρηματιών είναι αυτά που ειδικά το τελευταίο διάστημα ανέδειξαν το ζήτημα με σειρά δημοσίων παρεμβάσεών τους προς την κυβέρνηση.
Αναμφίβολα ο διάλογος για ένα καίριο θέμα έχει ανοίξει και πλέον αναμένονται οι συγκεκριμένες κυβερνητικές πρωτοβουλίες.